헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ παρὼν ὁ Σάμιοσ Θεόδοτοσ ὁ ῥήτωρ, διδάσκαλοσ ὢν τοῦ παιδόσ, ἀθέμιστον εἰσηγεῖτο ἔργον, ἐνεδρεῦσαι καὶ κτεῖναι Πομπήιον ὡσ χαριουμένουσ Καίσαρι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 12 2:7)
ὁ δὲ Θεόδοτοσ σμίλην τινὰ λαβὼν ἀνεκάθαρεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 4:18)
ἐδόκουν ἐν Διὸσ Ὀλυμπίου χωρίῳ κατὰ δή τινα διατριβὴν ἤτοι πρὸσ ἐμαυτὸν διανοηθῆναι ἤ τινα δεικνύναι μοι καὶ φράζειν ὡσ ὁ Ῥώσανδροσ δύναται δηλοῦν τὸν θεὸν, καὶ τὴν ἀπόδειξιν αὐτοῦ ποιεῖσθαι διὰ γραμμῆσ τινοσ ὥσπερ οἱ γεωμέτραι, γράψαντα δύ’ ἑξῆσ ὀνόματα ἐπὶ τῆσ γῆσ ἐξ ἴσου, τὸ μὲν Ῥώσανδροσ, τὸ δὲ ἕτερον Θεόδοτοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 5:19)
σαφὲσ δ’ εἶναι τοῦτό γε, ὡσ ἄρα ὁ Θεόδοτοσ ὁ ἰατρὸσ τὸν θεὸν δηλοῖ, ταυτὸν οὖν δύνασθαι καὶ τὸν Ῥώσανδρον, ἐπείπερ ἴσον γε Ῥώσανδροσ καὶ Θεόδοτοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 6:2)
ὅσα μὲν δὴ καὶ ἄλλα τῆσ συμβουλῆσ ταύτησ ἀπελαύσαμεν εἰσ εὐθυμίαν καὶ τὸ ἀνταρκεῖν ἀπέραντον ἂν εἰή λέγειν, τὰ δ’ ᾄσματα ᾖδον οἱ παῖδεσ, καὶ ὁπότε ἢ πνίγεσθαι συμβαίνοι, τοῦ τραχήλου ταθέντοσ ἐξαίφνησ ἢ τοῦ στομάχου καταστάντοσ εἰσ ἀπορίασ, ἤ τισ ἄλλη γένοιτο ἄποροσ προσβολὴ, παρὼν ἂν Θεόδοτοσ ὁ ἰατρὸσ καὶ μεμνημένοσ τῶν ἐνυπνίων ἐκέλευε τοὺσ παῖδασ ᾄδειν τῶν μελῶν, καὶ μεταξὺ ᾀδόντων λάθρα τισ ἐγίγνετο ῥᾳστώνη, ἔστι δ’ ὅτε καὶ παντελῶσ ἀπῄει πᾶν τὸ λυποῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 10:2)
καὶ δὴ καὶ Μακεδόνι ἀνδρὶ ἑνὶ τῶν συμφοιτητῶν ὄναρ γίγνεται, ὡσ ἀπήγγελλεν ἐμοὶ Θεόδοτοσ, οὐ γὰρ αὐτὸσ εἶχε συνήθωσ ἐμοὶ, ἄντικρυσ φέρον εἰσ ἐμέ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 11:1)
ἀπὸ δὲ Λάχητοσ εἰσ Εὐβουλίδην ἕβδομοσ ἄρχων Εὐβουλίδησ αὐτὸσ, ἀπὸ δὲ Εὐβουλίδου πάλιν ἄρχων ὄγδοοσ Θεόδοτοσ, ἐφ’ οὗ ἡ εἰρήνη ἐγένετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 171:10)
Μαρτυρία ἀκούσασ τοίνυν ἡμῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὁ Θεόδοτοσ πολλάκισ, καὶ νομίσασ τὸν Λάμπιν ψευδῆ μαρτυρεῖν, οὐκ ἀπέγνω τῆσ δίκησ, ἀλλ’ ἀφῆκεν ἡμᾶσ εἰσ τὸ δικαστήριον·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 33:1)
ἐνθυμοῦμαι δ’ ἔγωγε, τί ἄν ποτε εἰσ τὴν παραγραφὴν ἔγραψεν, εἰ ὁ Θεόδοτοσ ἀπέγνω τῆσ δίκησ, ὅπου νῦν γνόντοσ τοῦ Θεοδότου ἀπιέναι ἡμᾶσ εἰσ τὸ δικαστήριον οὔ φησι τὴν δίκην εἶναι εἰσαγώγιμον παρ’ ὑμῖν, πρὸσ οὓσ ἐκεῖνοσ ἔγνω ἀπιέναι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 64:1)
Θεόδοτοσ ἰσοτελήσ, Χαρῖνοσ Ἐπιχάρουσ Λευκονοεύσ, Φορμίων Κτησιφῶντοσ Πειραιεύσ, Κηφισόδοτοσ Βοιώτιοσ, Ἡλιόδωροσ Πιθεὺσ μαρτυροῦσι παρεῖναι, ὅτ’ ἐδάνεισεν Ἀνδροκλῆσ Ἀπολλοδώρῳ καὶ Ἀρτέμωνι ἀργυρίου τρισχιλίασ δραχμάσ, καὶ εἰδέναι τὴν συγγραφὴν καταθεμένουσ παρὰ Ἀρχενομίδῃ Ἀναγυρασίῳ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 22:1)
ἐντεῦθεν δὲ παρακομισθεὶσ εἰσ Ἀφροδισιάδα τῆσ Κιλικίασ, ὡσ ἤκουσεν ὅτι Θεόδοτοσ μὲν ὁ Ἀντιγόνου ναύαρχοσ ἐκ Πατάρων τῆσ Δυκίασ παραπλεῖ ταῖσ ἀπὸ Ῥόδου ναυσίν, ἐχούσαισ ἀπὸ Καρίασ πληρώματα, καὶ διότι περίλαοσ μετὰ στρατιωτῶν παράγει πεζῇ, παρεχόμενοσ τῷ στόλῳ τῆσ ἀγωγῆσ τὴν ἀσφάλειαν, ἀμφοτέρουσ κατεστρατήγησε.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 64 5:1)
τούτων δὲ πραχθέντων ὁ μὲν ἐνιαύσιοσ χρόνοσ παρεληλύθει, παρὰ δὲ τοῖσ Ἀθηναίοισ ἦρχε Θεόδοτοσ, ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν εἶχον χιλίαρχοι ἕξ, Κόιντοσ Καίσων Σουλπίκιοσ, Αἶνοσ Καίσων Φάβιοσ, Κόιντοσ Σερουίλιοσ, Πόπλιοσ Κορνήλιοσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 106 32:1)
ἔτι δὲ πρὸσ τοῖσ εἰρημένοισ Θεόφιλοσ καὶ Θεόδοτοσ καὶ Μνασέασ καὶ Ἀριστοφάνησ καὶ Ἑρμογένησ Εὐήμερόσ τε καὶ Κόνων καὶ Ζωπυρίων καὶ πολλοί τινεσ ἄλλοι τάχα, οὐ γὰρ ἔγωγε πᾶσιν ἐντετύχηκα τοῖσ βιβλίοισ, οὐ παρέργωσ ἡμῶν ἐμνημονεύκασιν.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 239:1)
πάντωσ δὲ πάρεισιν αὐτῶν πολλοὶ ἐνταυθοῖ οὓσ ἐγὼ ὁρῶ, πρῶτον μὲν Κρίτων οὑτοσί, ἐμὸσ ἡλικιώτησ καὶ δημότησ, Κριτοβούλου τοῦδε πατήρ, ἔπειτα Λυσανίασ ὁ Σφήττιοσ, Αἰσχίνου τοῦδε πατήρ, ἔτι δ’ Ἀντιφῶν ὁ Κηφισιεὺσ οὑτοσί, Ἐπιγένουσ πατήρ, ἄλλοι τοίνυν οὗτοι ὧν οἱ ἀδελφοὶ ἐν ταύτῃ τῇ διατριβῇ γεγόνασιν, Νικόστρατοσ Θεοζοτίδου, ἀδελφὸσ Θεοδότου ‐ καὶ ὁ μὲν Θεόδοτοσ τετελεύτηκεν, ὥστε οὐκ ἂν ἐκεῖνόσ γε αὐτοῦ καταδεηθείη ‐ καὶ Παράλιοσ ὅδε, ὁ Δημοδόκου, οὗ ἦν Θεάγησ ἀδελφόσ·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 162:2)
Θεόδοτοσ δέ τισ Χῖοσ, ἐπὶ μισθῷ ῥητορικῶν λόγων διδάσκαλοσ τῷ βασιλεῖ συνών, ἠξιωμένοσ δὲ τότε τοῦ συνεδρίου δι’ ἐρημίαν ἀνδρῶν βελτιόνων, ἀμφοτέρουσ διαμαρτάνοντασ ἀπέφαινε, καὶ τοὺσ ἀναλαβεῖν καὶ τοὺσ ἀφεῖναι κελεύοντασ τὸν Πομπήϊον·
(플루타르코스, Brutus, chapter 33 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION