헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Τῶν δὲ φυγάδων ἐσ τὸν Καίσαρα ἰόντων ἀθρόων καὶ παραινούντων φυλάσσεσθαι τὸν Πομπήιον ὡσ τὸν νόμον τοῦ δεκασμοῦ μάλιστα θέμενον ἐπ’ ἐκείνῳ, τούσδε μὲν ὁ Καῖσαρ παρηγόρει καὶ τὸν Πομπήιον εὐφήμει, τοὺσ δὲ δημάρχουσ ἔπεισεν εἰσηγήσασθαι νόμον ἐξεῖναι Καίσαρι δευτέραν ὑπατείαν ἀπόντι μετιέναι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 4 2:4)
Οἱ δὲ ἐβλασφήμουν αὐτὸν ὡσ κακῶσ ἐπὶ τρισὶν ἀνδράσι τὰ πάντα θέμενον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:40)
ὁ δὲ τὴν αἰτίαν αὐτῶν ἐσ Πομπήιον ἀνέφερε τὸν πρὸ αὐτοῦ γενόμενον στρατηγόν, ὡσ ἀργὸν καὶ ἄπορον τὸν στρατὸν ἐγχειρίσαντά οἱ, καὶ δι’ αὐτὸ κἀκεῖνον ἡσσημένον τε πολλάκισ καὶ συνθήκασ ὁμοίασ αὐτῷ θέμενον πρὸσ τοὺσ Νομαντίνουσ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 8:5)
ἢν δὲ ἐπὶ τουτέοισιν ἔτι βαθὺ κῶμα ἴσχῃ, σίκυον χρὴ τὸν ἄγριον ξὺν ὄξεϊ τρίψαντα σινήπιοσ ἴσῃ μάζῃ ξυμμίξαντα , τιθέναι · δριμὺ δὲ τὸ ἐπίπλασμα καὶ ὠκέωσ ἐρυθήμα τα ἐντεῦξον, ὠκέωσ δὲ οἰδαλέα θέμενον · εἰ κίνδυνοσ δὲ φλυκται νώσιοσ καὶ τρωμάτων, ξυνεχέωσσ ἐπαίρειν τὸ ἐπίπλασμα, καθορέοντα μή τι τουτέων ξυμβῇ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.136)
ἐπειδὴ δ’ οὐκέτ’ ἔξεστιν ἐκείνῳ διαλέγεσθαι καὶ οὐδ’ ἃ πρώην ἔτυχον πέμψασ ἀπεδέξατο ταῖσ ἡδίσταισ ἐμοὶ χερσὶν, ὑπόλοιπον ἦν ὡσ ὑμᾶσ ἀποστεῖλαι τὴν τῆσ πόλεωσ ἑστίαν ἀντ’ ἐκείνου θέμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 2:2)
περί τε τούτων οὖν ἀπορία πολλὴ πῶσ δεῖ θέμενον τυχεῖν τῆσ ἀληθείασ, καὶ περὶ τῶν ἀρχῶν πότερον δεῖ τὰ γένη στοιχεῖα καὶ ἀρχὰσ ὑπολαμβάνειν ἢ μᾶλλον ἐξ ὧν ἐνυπαρχόντων ἐστὶν ἕκαστον πρώτων, οἱο͂ν φωνῆσ στοιχεῖα καὶ ἀρχαὶ δοκοῦσιν εἶναι ταῦτ’ ἐξ ὧν σύγκεινται αἱ φωναὶ πρώτων, ἀλλ’ οὐ τὸ κοινὸν ἡ φωνή·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 67:1)
εἰ δ’ ὁ μὲν νόμοσ, ὃν πάντεσ ἐπίστασθ’ ὁμοίωσ ἐμοί, τοὺσ γονέασ ποιεῖ κυρίουσ οὐ μόνον θέσθαι τοὔνομ’ ἐξ ἀρχῆσ, ἀλλὰ κἂν πάλιν ἐξαλεῖψαι βούλωνται καὶ ἀποκηρῦξαι, ἐπέδειξα δ’ ἐγὼ τὸν πατέρα, ὃσ κύριοσ ἦν ἐκ τοῦ νόμου, τούτῳ μὲν Βοιωτόν, ἐμοὶ δὲ Μαντίθεον θέμενον, πῶσ ὑμῖν ἔστιν ἄλλο τι πλὴν ἁγὼ λέγω ψηφίσασθαι;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 52:1)
οὐκοῦν αὐτόν, εἴπερ ἐβούλετο ὀρθῶσ διαπράττεσθαι, λαχεῖν ἔδει τῆσ ἐπικλήρου, εἴτε κατὰ δόσιν αὐτῷ προσῆκεν εἴτε κατὰ γένοσ, εἰ μὲν ὡσ ὑπὲρ ἀστῆσ, πρὸσ τὸν ἄρχοντα, εἰ δὲ ὡσ ὑπὲρ ξένησ, πρὸσ τὸν πολέμαρχον, καὶ τότε, εἴπερ τι λέγειν εἶχε δίκαιον, πείσαντα ὑμῶν τοὺσ λαχόντασ μετὰ τῶν νόμων καὶ τῆσ ψήφου κύριον εἶναι, καὶ μὴ αὐτὸν αὑτῷ νόμουσ ἰδίουσ θέμενον διαπράξασθαι ἃ ἐβούλετο.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Β 44:1)
καὶ τοῦτον ἄτεκνον ὄντα τὸ παιδίον τρέφειν ὡσ θυγάτριον μετὰ πάσησ ἐπιμελείασ, ὄνομα θέμενον Σεμίραμιν, ὅπερ ἐστὶ κατὰ τὴν τῶν Σύρων διάλεκτον παρωνομασμένον ἀπὸ τῶν περιστερῶν, ἃσ ἀπ’ ἐκείνων τῶν χρόνων οἱ κατὰ Συρίαν ἅπαντεσ διετέλεσαν ὡσ θεὰσ τιμῶντεσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 4 6:2)
μετὰ δὲ ταῦτα τῶν κατὰ τὴν νῆσον Σάωνα, γενόμενον, ὡσ μέν τινέσ φασιν, ἐκ Διὸσ καὶ Νύμφησ, ὡσ δέ τινεσ, ἐξ Ἑρμοῦ καὶ Ῥήνησ, συναγαγεῖν τοὺσ λαοὺσ σποράδην οἰκοῦντασ, καὶ νόμουσ θέμενον αὐτὸν μὲν ἀπὸ τῆσ νήσου Σάωνα κληθῆναι, τὸ δὲ πλῆθοσ εἰσ πέντε φυλὰσ διανείμαντα τῶν ἰδίων υἱῶν ἐπωνύμουσ αὐτὰσ ποιῆσαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 48 1:1)
στόλῳ δ’ ἀξιολόγῳ πλεύσαντασ εἰσ τὴν Χερρόνησον τοὺσ μὲν κατοικοῦντασ αὐτὴν Κᾶρασ ἐκβαλεῖν, αὐτοὺσ δὲ κατοικήσαντασ τὴν μὲν χώραν εἰσ πέντε μέρη διελεῖν, καὶ πόλιν ἕκαστον κτίσαι θέμενον ἀφ’ ἑαυτοῦ τὴν προσηγορίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 60 3:1)
καὶ οἱ μὲν πλείουσ ἀπεσώθησαν εἰσ τὴν πόλιν, ὀλίγον δέ τι στῖφοσ, ὃ μάλιστα ἦν συντεταγμένον, εἰσ ὄρουσ τινὰ κορυφὴν ἀναδραμὸν καὶ θέμενον ἐνταῦθα τὰ ὅπλα τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα διέμενε·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 82 5:2)
ὧν δ’ οὕνεκ’ ἦλθον τούσδε βασιλείουσ δόμουσ, τὴν θεσπιῳδὸν Θεονόην χρῄζων ἰδεῖν, σὺ προξένησον, ὡσ τύχω μαντευμάτων ὅπῃ νεὼσ στείλαιμ’ ἂν οὔριον πτερὸν ἐσ γῆν ἐναλίαν Κύπρον, οὗ μ’ ἐθέσπισεν οἰκεῖν Ἀπόλλων, ὄνομα νησιωτικὸν Σαλαμῖνα θέμενον τῆσ ἐκεῖ χάριν πάτρασ.
(에우리피데스, Helen, episode 6:40)
προσδοκᾶν τε τῶν παρόντων ἀγαθῶν ὄνησιν, ὧν ἤδη μετέχειν, προσθέμενον αὐτῆσ τῷ ἔρωτι καὶ μειζόνων ἀπολαύσειν ὑπήκοον γενόμενον, ἄμυναν δὲ καὶ μῖσοσ παρ’ αὐτῆσ ἀποστραφέντα τὴν ἀξίωσιν καὶ τοῦ χαρίσασθαι τῇ δεσποίνῃ τὴν τῆσ σωφροσύνησ δόκησιν ἐπίπροσθε θέμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 65:1)
ἐπειδὰν δὲ κεχειρωμένουσ ὁρῶσι ταῖσ ἐπιθυμίαισ, καταλιπέτωσαν καὶ παρακαλούντων μένειν μὴ πρότερον ἐπινευέτωσαν, πρὶν ἂν πείσωσιν αὐτοὺσ ἀφέντασ τοὺσ πατρίουσ νόμουσ καὶ τὸν τούτουσ αὐτοῖσ θέμενον τιμᾶν θεὸν τοὺσ Μαδιηνιτῶν καὶ Μωαβιτῶν σέβωσιν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 163:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION