헬라어 문장 내 검색 Language

ἣ δ’ ἄρ’ ἐπ’ οὐδὸν ἔβη ποσὶ καὶ ῥα μελάθρου κῦρε κάρη, πλῆσεν δὲ θύρασ σέλαοσ θείοιο.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 21:3)
Τῷ δ’ ἐπὶ δὴ θείοιο κίεν Δαναοῖο γενέθλη, Ναύπλιοσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 3:13)
Σὺν δὲ Περικλύμενοσ Νηλήιοσ ὦρτο νέεσθαι, πρεσβύτατοσ παίδων, ὅσσοι Πύλῳ ἐξεγένοντο Νηλῆοσ θείοιο·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 4:1)
τοῖσιν δὲ Γλαῦκοσ βρυχίησ ἁλὸσ ἐξεφαάνθη, Νηρῆοσ θείοιο πολυφράδμων ὑποφήτησ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 22:32)
ἀλλ’ ὅτε δὴ ἴδε χῶρον, ὅτισ πάτου ἔκτοθεν ἠε͂ν ἀνθρώπων, καθαρῇσιν ὑπεύδιοσ εἱαμενῇσιν, ἔνθ’ ἤτοι πάμπρωτα λοέσσατο μὲν ποταμοῖο εὐαγέωσ θείοιο τέρεν δέμασ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 20:8)
εἵλετο δ’ ὄβριμον ἔγχοσ, ἀκαχμένον αἴθοπι χαλκῷ, κρατὶ δ’ ἔπ’ ἰφθίμῳ κυνέην ἐύτυκτον ἔθηκε, δαιδαλέην ἀδάμαντοσ, ἐπὶ κροτάφοισ ἀραρυῖαν, ἥτ’ εἴρυτο κάρη Ἡρακλῆοσ θείοιο.
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 11:7)
ὣσ ἔφατ’, Ἀργεῖοι δὲ μέγ’ ἰάχον, ἀμφὶ δὲ νῆεσ σμερδαλέον κονάβησαν ἀϋσάντων ὑπ’ Ἀχαιῶν, μῦθον ἐπαινήσαντεσ Ὀδυσσῆοσ θείοιο·
(호메로스, 일리아스, Book 2 28:1)
αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ πῦρ ἐκάη καὶ φλὸξ ἐμαράνθη, ἀνθρακιὴν στορέσασ ὀβελοὺσ ἐφύπερθε τάνυσσε, πάσσε δ’ ἁλὸσ θείοιο κρατευτάων ἐπαείρασ.
(호메로스, 일리아스, Book 9 18:5)
αὐτὸσ δ’ ἀντίον ἷζεν Ὀδυσσῆοσ θείοιο τοίχου τοῦ ἑτέροιο, θεοῖσι δὲ θῦσαι ἀνώγει Πάτροκλον ὃν ἑταῖρον·
(호메로스, 일리아스, Book 9 18:7)
εἰ μὲν δὴ ἕταρόν γε κελεύετέ μ’ αὐτὸν ἑλέσθαι, πῶσ ἂν ἔπειτ’ Ὀδυσῆοσ ἐγὼ θείοιο λαθοίμην, οὗ πέρι μὲν πρόφρων κραδίη καὶ θυμὸσ ἀγήνωρ ἐν πάντεσσι πόνοισι, φιλεῖ δέ ἑ Παλλὰσ Ἀθήνη.
(호메로스, 일리아스, Book 10 27:3)
ἦν δέ τισ ἐν Τρώεσσι Δόλων Εὐμήδεοσ υἱὸσ κήρυκοσ θείοιο πολύχρυσοσ πολύχαλκοσ, ὃσ δή τοι εἶδοσ μὲν ἐήν κακόσ, ἀλλὰ ποδώκησ·
(호메로스, 일리아스, Book 10 36:2)
ἀλλ’ ὅτε δὴ κατὰ νῆασ Ὀδυσσῆοσ θείοιο ἷξε θέων Πάτροκλοσ, ἵνά σφ’ ἀγορή τε θέμισ τε ἠήν, τῇ δὴ καί σφι θεῶν ἐτετεύχατο βωμοί, ἔνθά οἱ Εὐρύπυλοσ βεβλημένοσ ἀντεβόλησε διογενὴσ Εὐαιμονίδησ κατὰ μηρὸν ὀϊστῷ σκάζων ἐκ πολέμου·
(호메로스, 일리아스, Book 11 67:2)
ἤτοι ὃ μὲν νόθοσ υἱὸσ Οἰ̈λῆοσ θείοιο ἔσκε Μέδων Αἰάντοσ ἀδελφεόσ·
(호메로스, 일리아스, Book 13 66:4)
ἐξ Ἀθόω δ’ ἐπὶ πόντον ἐβήσετο κυμαίνοντα, Λῆμνον δ’ εἰσαφίκανε πόλιν θείοιο Θόαντοσ.
(호메로스, 일리아스, Book 14 24:3)
ἐμὲ δ’ οὐδ’ ὧσ θυμὸν ἀνίει ἀζηχὴσ ὀδύνη Ἡρακλῆοσ θείοιο, τὸν σὺ ξὺν Βορέῃ ἀνέμῳ πεπιθοῦσα θυέλλασ πέμψασ ἐπ’ ἀτρύγετον πόντον κακὰ μητιόωσα, καί μιν ἔπειτα Κόων δ’ εὖ ναιομένην ἀπένεικασ.
(호메로스, 일리아스, Book 15 2:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION