헬라어 문장 내 검색 Language

μηδ’ ἔνθεν ἑκαστέρω ὁρμηθεῖσαν χήτει κηδεμόνων ὀνοτὴν καὶ ἀεικέα θείησ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 2:21)
αὐτὰρ Ιἤσων, ὡσ ἀίω, μεγάλοισιν ἐνίσχεται ἐξ ἕθεν ὁρ́κοισ, κουριδίην θήσεσθαι ἐνὶ μεγάροισιν ἄκοιτιν, τῶ, φίλε, μήτ’ οὖν αὐτὸν ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσαι θείησ Αἰσονίδην, μήτ’ ἄσχετα σεῖο ἕκητι παῖδα πατὴρ θυμῷ κεκοτηότι δηλήσαιτο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 17:21)
Ἀλλὰ καὶ ἄδοξοσ ἡ ξυμμορφή· δοκέει γὰρ τοῖσι ἐσ τὴν σελήνην ἀλιτροῖσι ἀφικνεῖ σθαι ἡ νοῦσοσ· τοὔνεκεν ἱερὴν κικλήσκουσι τὴν πάθην· ἀτὰρ καὶ δι’ ἄλλασ προφάσιασ, ἢ μέγεθοσ τοῦ κακοῦ· ἱερὸν γὰρ τὸ μέγα· ἢ ἰήσιοσ οὐκ ἀνθρωπίνησ, ἀλλὰ θείησ, ἢ δαίμονοσ δόξησ ἐσ τὸν ἄνθρωπον εἰσόδου, ἢ ξυμπάντων ὁμοῦ, τήνδε ἐκίκλησκον ἱερήν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.28)
ξύνηθεσ δὲ καὶ τοῖσ ὑπό τε ἀνάγκαισ ἐκδεδιῃ τημ ένοισ λεπτῇ καὶ σκληροτέρῃ διαίτῃ, ἀτὰρ καὶ τοῖσι ἐσ παιδείην πονεῦσι, καὶ ἐσ τήνδε τλήμοσι, οἷσι θείησ μὲν μαθήσιοσ ποθὴ, ὀλιγοσιτίη δὲ καὶ ἀγρυπνίη, καὶ μελεδώνη λόγων τε καὶ πρηγμάτων σοφῶν· οἷσι ὑπεροψίη μὲν διαίτησ ἁδρῆσ καὶ ποικίλησ, λιμὸσ δὲ ἡ τροφὴ, καὶ ὕδωρ ποτὸν, καὶ ἐν ὕπνῳ ἀϋπνίη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.153)
οἷσι μαλθακὴ μὲν εὐνὴ ἄστρωτοσ χαμαὶ, ἀμφίβλημα δὲ εὐτελὲσ, ἀμπεχόνη ἀραιὴ, τὸ δὲ τοῦδε κράνοσ ὁ κοινὸσ ἀὴρ, πλοῦτοσ δὲ ἐννοίησ θείησ περιουσίη τε καὶ χρῆσισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.154)
ἀλλ’ οὐδ’ εἰ ἔνθα καὶ ἔνθα τοῦ βρόγχου θείησ ἀρήγει· μύεσ γὰρ καὶ νεῦρα, καὶ τένοντεσ, καὶ φλέβεσ ἐπίπροσθεν ἐάσι αὐτέου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.198)
ἀνωτέρω γὰρ εἰ θείησ, τὴν κεφαλὴν πλήσεισ ἀτμῶν τοῦ λίνου σπέρματοσ καὶ τῆσ τήλεωσ· ἐπὶ δὲ τοῖσι ἐπιπλάσμασι ἀγαθὸν ἡ σικύη ἐσ τὸ ἰνίον τῆσ Ῥάχιοσ ἑκατέρωθεν · ἔστω δὲ φειδὼ πολλὴ τῆσ φλογόσ· ὀδυνηρὸν γὰρ καὶ σπασμῶδεσ τῶν χειλέων τῆσ σικύησ ἡ ἀμφίθλασισ .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.248)
εἰ γὰρ θείησ ἁπτόμενα ἀλλήλων ξύλα, οὐ φήσεισ ταῦτα εἶναι ἓν οὔτε ξύλον οὔτε σῶμα οὔτ’ ἄλλο συνεχὲσ οὐδέν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 70:4)
οὐδέποτ’ ἂν θείησ λεῖον τὸν τραχὺν ἐχῖνον.
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, dactyls15)
λέγει γοῦν εἰ θείησ, Ἀκάδημε, 6 ἐφίμερον ὕμνον ἀείδειν, ἆθλον δ’ ἐν μέσσῳ παῖσ καλὸν ἄνθοσ ἔχων σοί τ’ εἰή καὶ ἐμοὶ σοφίησ πέρι δηρισάντοιν γνοίησ χ’ ὅσσον ὄνων κρέσσονεσ ἡμίονοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 85 1:3)
ἀλλ’ εἴ τισ ἔροιτο Βοιωτὸν τουτονί, ὅτ’ ἐν Ἱπποθωντίδι φυλῇ ἠξίουσ χορεύειν, οὔπω τοῦ πατρὸσ εἶναι φάσκων τοῦ ἐμοῦ υἱόσ, τί σαυτὸν ἔχειν δικαίωσ ἂν θείησ ὄνομα;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 38:1)
εἰ μὲν δή μ’ ἐθέλεισ τελέσαι τάφον Ἕκτορι δίῳ, ὧδέ κέ μοι ῥέζων Ἀχιλεῦ κεχαρισμένα θείησ.
(호메로스, 일리아스, Book 24 60:2)
θείησ ἂν ταῦτα δύο γένη τῶν καλουμένων ἰατρῶν;
(플라톤, Laws, book 4 98:3)
ἆρ’ οὖν τοῦτο ἂν θείησ καὶ ἵππου καὶ ἄλλου ὁτουοῦν ἔργον, ὃ ἂν ἢ μόνῳ ἐκείνῳ ποιῇ τισ ἢ ἄριστα;
(플라톤, Republic, book 1 587:1)
πόλεωσ θείησ;
(플라톤, Republic, book 4 322:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION