헬라어 문장 내 검색 Language

ἦν τε αὖθισ ἑτέρα θαυμάσιοσ ἄφνω μεταβολή, θεόντων ἐσ αὐτὸν τῶν ἐπιφανῶν καὶ προσαγορευόντων·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 13 4:5)
νῦν οὖν οὕτω τεταγμένων ὁ Νέστωρ φαίνεται τῶν μὲν λοιπῶν πρεσβυτῶν μόνοσ τὸ δέπασ ἀμογητὶ ἀείρων ταῦτα καὶ ὁ θαυμάσιοσ λυτικὸσ Σωσίβιοσ, ὃν οὐκ ἀχαρίτωσ διέπαιξε διὰ τὰσ πολυθρυλήτουσ ταύτασ καὶ τὰσ τοιαύτασ λύσεισ Πτολεμαῖοσ ὁ Φιλάδελφοσ βασιλεύσ, λαμβάνοντοσ γὰρ αὐτοῦ σύνταξιν βασιλικήν, μεταπεμψάμενοσ τοὺσ ταμίασ ἐκέλευσεν, ἐὰν παραγένηται ὁ Σωσίβιοσ ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν τῆσ συντάξεωσ, λέγειν αὐτῷ ὅτι ἀπείληφε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 85 2:2)
καὶ ταῦτα μὲν ὁ θαυμάσιοσ εἴρηκε Χρύσιπποσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 18 5:1)
"Δάματερ σοφίασ οὐκ ἐτὸσ ἄρα ψαμμακοσίουσ ἔχει μαθητὰσ ὁ θαυμάσιοσ Βλεψίασ καὶ πλοῦτον ἀπηνέγκατο τοσοῦτον ἐκ τῆσ καλῆσ ταύτησ σοφίασ ὑπὲρ Γοργίαν καὶ Πρωταγόραν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 802)
"καὶ ὁ θαυμάσιοσ δὲ Ξενοφῶν φησιν ὡσ ἡδὺ μὲν μᾶζαν καὶ κάρδαμα φαγεῖν πεινῶντι, ἡδὺ δὲ ὕδωρ ἀρυσάμενον ἐκ ποταμοῦ διψῶντα πιεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 4534)
καὶ θορυβούντων ὑμῶν καὶ οὐκ ἐθελόντων ἀκούειν αὐτοῦ, καταβαίνων ἀπὸ τοῦ βήματοσ, ἐνδεικνύμενοσ τοῖσ πρέσβεσι τοῖσ παρὰ τοῦ Φιλίππου παροῦσι, πολλοὺσ ἔφη τοὺσ θορυβοῦντασ εἶναι, ὀλίγουσ δὲ τοὺσ στρατευομένουσ ὅταν δέῃ, μέμνησθε γὰρ δήπου, αὐτὸσ ὤν, οἶμαι, θαυμάσιοσ στρατιώτησ, ὦ Ζεῦ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 146:4)
σκοπεῖτε τοίνυν παρ’ ὑμῖν αὐτοῖσ, εἴ τισ ἂν ὑμῖν ἢ ῥήτωρ ἢ σοφιστὴσ ἢ γόησ οὕτω θαυμάσιοσ δοκεῖ γενέσθαι καὶ λέγειν δεινόσ, ὥστ’ ἐκ ταύτησ τῆσ μαρτυρίασ διδάξαι τιν’ ἀνθρώπων, ὡσ ἔχει τὴν προῖκ’ Ἄφοβοσ τῆσ μητρὸσ τῆσ ἑαυτοῦ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 44:1)
ἔστι γὰρ ἀνὰ μέσον τῆσ Κοίλησ Συρίασ καὶ τῆσ Αἰγύπτου λίμνη τῷ μὲν πλάτει στενὴ παντελῶσ, τῷ δὲ βάθει θαυμάσιοσ, τὸ δὲ μῆκοσ ἐπὶ διακοσίουσ παρήκουσα σταδίουσ, ἣ προσαγορεύεται μὲν Σερβωνίσ, τοῖσ δ’ ἀπείροισ τῶν προσπελαζόντων ἀνελπίστουσ ἐπιφέρει κινδύνουσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 30 4:2)
Γέγονε δὲ θαυμάσιοσ ἐκ παίδων, ὅτε καὶ νέοσ ὢν ἔφασκε μηδὲν εἰδέναι, τέλειοσ μέντοι γενόμενοσ πάντ’ ἐγνωκέναι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. a'. HRAKLEITOS 5:1)
συγγνώσεται δή μοι καὶ Πλάτων ὁ θαυμάσιοσ, εἰ μὴ παραθήσομαι κἀκείνου λέξεισ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 424)
Τελευτᾷ δὲ καὶ οὗτοσ ἔτη βιώσασ ἑκατὸν καὶ δέκα θαυμάσιοσ τὴν ἀρετὴν γενόμενοσ καὶ λογισμῷ πάντα διοικῶν καὶ τὴν ἐξουσίαν ταμιευόμενοσ, ὃ δὴ καὶ τῆσ τοιαύτησ εὐδαιμονίασ αἴτιον αὐτῷ παρὰ τοῖσ Αἰγυπτίοισ ἀλλαχόθεν ἥκοντι καὶ μετὰ τοιαύτησ κακοπραγίασ, μεθ’ ἧσ προειρήκαμεν, ὑπῆρχε.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 246:1)
ὢν δ’ οὗτοσ ὁ προφήτησ θεῖοσ ὁμολογουμένωσ καὶ θαυμάσιοσ τὴν ἀλήθειαν, πεποιθὼσ τῷ μηδὲν ὅλωσ ψευδὲσ εἰπεῖν ἅπανθ’ ὅσα προεφήτευσεν ἐγγράψασ βίβλοισ κατέλιπεν ἐκ τοῦ τέλουσ γνωρισθησόμενα τοῖσ αὖθισ ἀνθρώποισ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 44:1)
ἔστι δ’ ἐπὶ τούτῳ καὶ ἡ τῆσ χρόασ μεταβολὴ θαυμάσιοσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 540:1)
ἐπεὶ δέ μοι ὠνείδισε τὴν τρυφήν, ἐκλελῆσθαί μοι δοκεῖ οἱᾶ ἐποίει ἐν Καπύῃ ἑταίραισ συνὼν καὶ τοὺσ τοῦ ποκέμου καιροὺσ ὁ θαυμάσιοσ καθηδυπαθῶν.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Ἀλέξανδροσ, Ἀννίβασ, Μίνωσ καὶ Σκηπίων. 14:3)
τὸ γὰρ ἐν τοῖσ κοινοῖσ καινὰ ἐπινοῆσαι κάλλουσ δείγματα, οὐ μικρᾶσ σοφίασ ἔγωγε τίθεμαι, οἱο͂ν καὶ τόδε τὸ ἔργον ὁ θαυμάσιοσ ἡμῖν Ἱππίασ ἐπεδείξατο πάσασ ἔχον τὰσ βαλανείου ἀρετάσ, τὸ χρήσιμον, τὸ εὔκαιρον, τὸ εὐφεγγέσ, τὸ σύμμετρον, τὸ τῷ τόπῳ ἡρμοσμένον, τὸ τὴν χρείαν ἀσφαλῆ παρεχόμενον, καὶ ·
(루키아노스, (no name) 8:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION