헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἂν θαυμάσαιμι δέ, εἰ μεταβαλόμενοσ τοῖσ ἔξωθεν περιεστηκόσι λοιδορήσεται, φάσκων τοὺσ μὲν ὀλιγαρχικοὺσ ὑπ’ αὐτῆσ τῆσ ἀληθείασ διηριθμημένουσ ἥκειν πρὸσ τὸ τοῦ κατηγόρου βῆμα, τοὺσ δὲ δημοτικοὺσ πρὸσ τὸ τοῦ φεύγοντοσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 207 1:4)
οὐκ ἂν οὖν θαυμάσαιμι καὶ ὑμᾶσ, ἄνδρεσ Ἰλιεῖσ, εἰ πιστότερον ἡγήσασθαι Ὅμηρον τὰ χαλεπώτατα ψευσάμενον καθ’ ὑμῶν ἢ ἐμὲ τἀληθῆ λέγοντα, κἀκεῖνον μὲν ὑπολαβεῖν θεῖον ἄνδρα καὶ σοφόν,καὶ τοὺσ παῖδασ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ τὰ ἔπη διδάσκειν οὐθὲν ἄλλο ἢ κατάρασ ἔχοντα κατὰ τῆσ πόλεωσ, καὶ ταύτασ οὐκ ἀληθεῖσ, ἐμοῦ δὲ μὴ ἀνέχοισθε τὰ ὄντα καὶ γενόμενα λέγοντοσ, ὅτι πολλοῖσ ἔτεσιν ὕστερον Ὁμήρου γέγονα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 5:1)
τὸ δὲ εἶναί τινασ, ὡσ ἂν ἐν δήμῳ, τῶν ἐνθάδε ἐμοὶ σχεδὸν μὴ σφόδρα ἡδομένουσ οὐκ ἂν θαυμάσαιμι διὰ τὴν τῶν πόλεων φιλοτιμίαν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ. 3:3)
οὐ θαυμάσαιμι δ’ ἂν εἰ καὶ παρεῖνταί τινεσ διαφυγοῦσαι τὴν τῶν ἐπιγινομένων μνήμην ὑπὸ τοῦ πάνυ ἀρχαίου·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 33 5:1)
θαυμάσαιμι δ’ ἄν, εἰ μὴ καὶ ἑαυτὴν διεργάσαιτο καὶ παράσχοι τοῖσ ἐχθροῖσ δίχα πόνου τὸ κράτοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 35 3:3)
θαυμάσαιμι δ’ ἄν, εἴ τινεσ τὰσ ἐν τοῖσ πολέμοισ πράξεισ ἀκριβῶσ οἰόνται δεῖν ἀναγράφειν, καὶ περὶ μίαν ἔστιν ὅτε μάχην πολλοὺσ ἀναλίσκουσι λόγουσ, τόπων τε φύσεισ καὶ ὁπλισμῶν ἰδιότητασ καὶ τάξεων τρόπουσ καὶ στρατηγῶν παρακλήσεισ καὶ τἆλλα διεξιόντεσ ὅσα τῆσ νίκησ αἴτια τοῖσ ἑτέροισ ἐγένετο·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 66 4:2)
καὶ οὐκ ἂν θαυμάσαιμι τηλικαύτησ μεταβολῆσ ἐν τούτῳ τῷ βραχεῖ χρόνῳ γεγενημένησ, εἰ μηκέτι χωρήσει προσωτέρω μιᾶσ γενεᾶσ ὁ ζῆλοσ ἐκεῖνοσ τῶν ἀνοήτων λόγων·
(디오니시오스, De antiquis oratoribus, chapter 3 1:2)
ταῦτα μὰ τὴν Δήμητρα οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἰ μείζων εἰπόντι μοι γένοιτο παρ’ ὑμῶν βλάβη ἢ τῶν πεποιηκότων αὐτὰ ἑκάστῳ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 21 5:3)
Ὁκόσοισι δὲ τῶν πυρετῶν δῖνοί τε ἀπ’ ἀρχῆσ καὶ σφυγμοὶ κεφαλῆσ εἰσι καὶ οὖρα λεπτὰ, τουτέοισι προσδέχεσθαι πρὸσ τὰσ κρίσιασ παροξυνθησόμενον τὸν πυρετόν‧ οὐ θαυμάσαιμι δ’ ἂν οὐδ’ εἰ παραφρονήσειαν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 7.9)
εἰ μέντοι ὑμᾶσ οἰόνται δι’ ἄγνοιαν ὑπὸ τῶν διαβολῶν πεισθέντασ καταψηφιεῖσθαί μου, τοῦτ’ ἂν θαυμάσαιμι.
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τοῦ στρατιωτοῦ 3:2)
εἰ δὲ Νικίασ ἢ Λάχησ ηὑρ́ηκεν ἢ μεμάθηκεν, οὐκ ἂν θαυμάσαιμι·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 49:4)
ταὐτὰ δὴ οὐκ ἂν θαυμάσαιμι καὶ τὸν τοῦ Κάδμου λόγον εἰ πάθοι.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 660:2)
οὐκ ἂν θαυμάσαιμι, ἦν δ’ ἐγώ·
(플라톤, Republic, book 1 250:1)
μὰ Δία, ἦ δ’ ὅσ, οὐκ ἂν θαυμάσαιμι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον, εἰ μὴ οὕτωσ ἔχει.
(플라톤, Republic, book 9 364:1)
οὐκ ἂν οὖν θαυμάσαιμι μυθώδη καὶ πλασματίαν ὄντα τὸν Ἡρακλείδην ἀληθεῖ λόγῳ τῷ περὶ τῆσ ἁλώσεωσ ἐπικομπάσαι τοὺσ Ὑπερβορέουσ καὶ τὴν μεγάλην θάλατταν.
(플루타르코스, Camillus, chapter 22 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION