헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀρξάμενοσ δὲ ἀφ’ ἑστίασ ἐκάθηρε τὴν Ἑλλάδα, ἔπειτα δὲ καὶ τὸ κοινὸν γένοσ τῶν ἀνθρώπων, πάντασ ἐφεξῆσ ἐπιὼν, τούσ τε ἐν ταῖσ νήσοισ καὶ τοὺσ κατ’ ἤπειρον, οὐδὲν τῶν εἰσ εὐεργεσίαν φερόντων ἐλλείπων, ἀλλὰ τὰ μὲν θηρία χειρούμενοσ, ὧν ὑπὸ πλήθουσ καὶ μεγέθουσ ἀοίκητα ἦν τὰ πολλὰ τῆσ χώρασ, τοὺσ δὲ τυράννουσ ἀναιρῶν ὃν ἑκάστουσ αὐτῶν προσῆκε τρόπον, τὰσ δὲ πόλεισ σωφρονίζων τὰσ μὲν τοῖσ νόμοισ, τὰσ δὲ τοῖσ ὅπλοισ, λῃστὰσ δὲ χερσαίουσ τε καὶ θαλαττίουσ καὶ πάντασ ὅσοι ῥώμῃ σώματοσ θαρροῦντεσ ὕβριζον εἰσ τοὺσ ἐλάττουσ πανωλεθρίᾳ διαφθείρων, ὁμοίωσ ἔν τε τῇ Ἑλλάδι καὶ τῇ βαρβάρῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 2:1)
ἢ ποίουσ φόβουσ ἐγγείουσ ἢ θαλαττίουσ οὐχὶ συνέστειλε τοῖσ παρ’ αὑτοῦ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 37:9)
ὅτι δὲ οἱ ἐχῖνοι, λέγω δὲ καὶ τοὺσ χερσαίουσ καὶ τοὺσ θαλαττίουσ, καὶ ἑαυτῶν εἰσι φυλακτικοὶ πρὸσ τοὺσ θηρῶντασ, προβαλλόμενοι τὰσ ἀκάνθασ ὥσπερ τι χαράκωμα, Ιὤν ὁ Χῖοσ μαρτυρεῖ ἐν Φοίνικι ἢ Καινεῖ λέγων οὕτωσ ἀλλ’ ἔν τε χέρσῳ τὰσ λέοντοσ ᾔνεσα ἢ τὰσ ἐχίνου μᾶλλον οἰζυρὰσ τέχνασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 40 7:3)
διόπερ οὐκ ἂν ἁμάρτοι τισ λέγων ὗσ εἶναι θαλαττίουσ τοὺσ θύννουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 64 2:1)
τούτων δὲ ὁ πρόσφατοσ ὕποπτοσ, ἐπειδὴ τοὺσ θαλαττίουσ λαγὼσ θηρεύοντεσ σιτοῦνται·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 51 3:4)
ἡ δέ, ἄκουσα μέν, εἶπεν δὲ ὅμωσ, αὐτὰσ μὲν εἶναι θαλαττίουσ γυναῖκασ Ὀνοσκελέασ προσαγορευομένασ, τροφὴν δὲ ποιεῖσθαι τοὺσ ἐπιδημοῦντασ, ξένουσ.
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 46:9)
ἀλλὰ καὶ νόσοι χαλεπαὶ καὶ δίαιται πονηραὶ καὶ καύματα ξηρὰ καὶ πλείστουσ ὁ λιμὸσ διέφθειρεν, ἄσπορον χώραν ἐπιόντασ ἀνθρώπων κακοβίων, ὀλίγα καὶ ἀγεννῆ πρόβατα κεκτημένων, ἃ τοὺσ θαλαττίουσ ἰχθῦσ εἰθισμένα προσφέρεσθαι σάρκα μοχθηρὰν εἶχε καὶ δυσώδη.
(플루타르코스, Alexander, chapter 66 3:1)
τοὺσ ναυάρχουσ ἁ̓π’ ἐκείνων γὰρ ἦρκται τῆσ θέασ’ οἱο͂ν ἀτεχνῶσ θαλαττίουσ τῇ χρόᾳ καὶ βυθίουσ ἑστῶτασ.
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 2 3:1)
ἐγὼ δ’ ἐχῖνον μὲν οὐδένα Κυζικηνὸν ἢ Βυζάντιον, ἀλλὰ πάντασ ὁμοῦ παρέχομαι τοὺσ θαλαττίουσ, ὅταν αἴσθωνται μέλλοντα χειμῶνα καὶ σάλον, ἑρματιζομένουσ λιθιδίοισ, ὅπωσ μὴ περιτρέπωνται διὰ κουφότητα μηδ’ ἀποσύρωνται γενομένου κλύδωνοσ, ἀλλ’ ἐπιμένωσιν ἀραρότωσ τοῖσ πετριδίοισ.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 28 1:1)
ἐκ δὲ τούτου κατὰ μικρὸν ὑπάγων καὶ καταβιβάζων τὴν πόλιν πρὸσ τὴν θάλασσαν, ὡσ τὰ πεζὰ μὲν οὐδὲ τοῖσ ὁμόροισ ἀξιομάχουσ ὄντασ, τῇ δ’ ἀπὸ τῶν νεῶν ἀλκῇ καὶ τοὺσ βαρβάρουσ ἀμύνασθαι καὶ τῆσ Ἑλλάδοσ ἄρχειν δυναμένουσ, ἀντὶ μονίμων ὁπλιτῶν, ὥσ φησιν ὁ Πλάτων, ναυβάτασ καὶ θαλαττίουσ ἐποίησε, καὶ διαβολὴν καθ’ αὑτοῦ παρέσχεν, ὡσ ἄρα Θεμιστοκλῆσ τὸ δόρυ καὶ τὴν ἀσπίδα τῶν πολιτῶν παρελόμενοσ εἰσ ὑπηρέσιον καὶ κώπην συνέστειλε τὸν Ἀθηναίων δῆμον.
(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 4 3:1)
διόπερ οὐκ ἂν ἁμάρτοι τισ λέγων ὗσ εἶναι θαλαττίουσ τοὺσ θύννουσ.
(폴리비오스, Histories, book 34, iv. de lusitania 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION