헬라어 문장 내 검색 Language

Ἢν χολῆσ ξανθῆσ, λεκιθώδεοσ , ἢ κροκοει δέοσ, ἢ τῆσ μελαγχλώρου, ἐσ τὸ παντελὲσ ἀνάχυσισ ἀπὸ τοῦ σπλάγχνου γένηται, τὸ πάθοσ ἴκτεροσ κικλήσκεται, χαλεπὸν μὲν ἐν ὀξέσι· οὐ γὰρ μόνον πρὸ ἑβδόμησ κτείνει φανὲν, ἀλλὰ καὶ μετὰ ἑβδόμην ἔκτεινε μυρίουσ · σπανίωσ δὲ εὖτε ἔκρινε πυρετὸν ἐσ τέλοσ τὸ πάθοσ, ἀλλ’ αὐτὸσ οὐ Ῥηϊδίωσ λύεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.300)
ἀγαθὸν δὲ ξυμφωνέειν καὶ τὸν πυρετὸν, καὶ τὴν παραφορὴν, ἔσ τε τοὺσ παροξυσμοὺσ καὶ τὰσ ἐπανέσιασ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.17)
ἐξελαθόμην ὅτι σε δεῖ θεραπεύειν καὶ ὡσ πυρετὸν καὶ ὡσ χολέραν καὶ βωμὸν στῆσαι, ὡσ ἐν Ῥώμῃ Πυρετοῦ βωμόσ ἐστιν.
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἔχειν δεῖ πρὸσ τοὺσ τυράννουσ. 6:4)
οὐκ οἶσθ’, ὅτι ἐν τῷ μακρῷ χρόνῳ πολλὰ καὶ ποικίλα ἀποβαίνειν ἀνάγκη, τοῦ μὲν πυρετὸν γενέσθαι κρείττονα, τοῦ δὲ λῃστήν, τοῦ δὲ τύραννον;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 28:1)
εἰσὶ δὴ οἵδε οἱ μέγαν αὐτὸν ποιεῦντεσ, διὰ μέν γε τῆσ Σκυθικῆσ χώρησ πέντε μὲν οἱ ῥέοντεσ, τὸν τε Σκύθαι Πόρατα καλέουσι Ἑλλήνεσ δὲ Πυρετόν, καὶ ἄλλοσ Τιάραντοσ καὶ Ἄραροσ τε καὶ Νάπαρισ καὶ Ὀρδησσόσ.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 48 2:1)
Ὁκόσοισι δὲ τῶν πυρετῶν δῖνοί τε ἀπ’ ἀρχῆσ καὶ σφυγμοὶ κεφαλῆσ εἰσι καὶ οὖρα λεπτὰ, τουτέοισι προσδέχεσθαι πρὸσ τὰσ κρίσιασ παροξυνθησόμενον τὸν πυρετόν‧ οὐ θαυμάσαιμι δ’ ἂν οὐδ’ εἰ παραφρονήσειαν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 7.9)
Ἐν πυρετῷ χολώδεϊ πρὸ τῆσ ἑβδόμησ μετὰ Ῥίγεοσ ἴκτεροσ ἐπιγενόμενοσ λύει τὸν πυρετόν‧ ἄνευ δὲ Ῥίγεοσ ἢν ἐπιγένηται ἔξω τῶν καιρῶν, ὀλέθριον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 13.1)
Πυρετὸν ἐπὶ σπασμῷ βέλτιον γενέσθαι, ἢ σπασμὸν ἐπὶ πυρετῷ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 54.26)
Ὁκόσοισιν ἂν ὁ ἐγκέφαλοσ διακοπῇ, τουτέοισιν ἀνάγκη πυρετὸν καὶ χολῆσ ἔμετον ἐπιγίνεσθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 60.50)
Οἱ δὲ ἱδρῶτεσ ἀριστοι μέν εἰσιν ἐν πᾶσι τοῖσιν ὀξέσι νουσ μασιν, ὁκόσοι ἐν ἡμέρῃσί τε κρισίμοισι γίγνονται καὶ τελείωσ τὸν πυρετὸν ἀπαλλάσσουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 6.1)
Ἀλλὰ χρὴ, εἰ ἐννοοίησ τὸν πυρετὸν ἐπιλαμβάνοντα, καὶ τῶν ἄλλων τι σημεῖον τούτῳ προσγενόμενον, μὴ διατρίβειν, ἀλλὰ πρίσαντα τὸ ὀστέον πρὸσ τὴν μήνιγγα, ἢ καταξύσαντα τῷ ξυστῆρι εὑ̓́πριστον δὲ γίνεται καὶ εὔξυστον̓, ἔπειτα τὰ λοιπὰ οὕτωσ ἰητρεύειν, ὅκωσ ἂν δοκέῃ ξυμφέρειν, πρὸσ τὸ γινόμενον ὁρῶν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 19.9)
λαμπρότατοσ μὲν ὅ γ’ ἐστί, κακὸν δέ τε σῆμα τέτυκται, καί τε φέρει πολλὸν πυρετὸν δειλοῖσι βροτοῖσιν·
(호메로스, 일리아스, Book 22 4:2)
τὸ τοίνυν οἰέσθαι πάντα πυρετὸν ἢ πᾶσαν φθόην ἢ περιπλευμονίαν ἢ μανίαν μίαν καὶ τὴν αὐτὴν οὖσαν τῷ γένει ὁμοίαν ἐπὶ παντὸσ εἶναι σώματοσ, οὐ σωφρονούντων οὐδὲ λελογισμένων οὐδὲ τὰ τοιαῦτα ἐξητακότων ἐστὶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ τὸ αὐτὸ ἐν μὲν τῷδε ῥᾴδιον ἰᾶσθαι, ἐν δὲ τῷδε οὐκέτι.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 27:4)
"οἴχῃ μοι κακοδαίμων ἐκφυγὼν τὰσ νόσουσ, οὐ πυρετὸν ἔτι δεδιώσ, οὐ πολέμιον, οὐ τύραννον οὐκ ἔρωσ σε ἀνιάσει οὐδὲ συνουσία διαστρέψει, οὐδὲ σπαθήσεισ ἐπὶ τούτῳ δὶσ ἢ τρὶσ τῆσ ἡμέρασ, ὢ τῆσ συμφορᾶσ.
(루키아노스, (no name) 16:11)
πυρέττειν μὲν γὰρ τὰ πρῶτα πανδημεὶ ἅπαντασ ἀπὸ τῆσ πρώτησ εὐθὺσ ἐρρωμένωσ καὶ λιπαρεῖ τῷ πυρετῷ, περὶ δὲ τὴν ἑβδόμην τοῖσ μὲν αἷμα πολὺ ἐκ ῥινῶν ῥυέν, τοῖσ δ̓ ἱδρὼσ ἐπιγενόμενοσ, πολὺσ καὶ οὗτοσ, ἔλυσε τὸν πυρετόν.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 1 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION