헬라어 문장 내 검색 Language

δεῖ γάρ με δόξαι πτωχὸν εἶναι τήμερον, εἶναι μὲν ὅσπερ εἰμί, φαίνεσθαι δὲ μή·
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, iambics 2:35)
οἱ δὲ ἐντυγχάνοντεσ ἄνθρωποι ὁρῶντεσ οἱ μὲν ἀλήτην, οἱ δὲ πτωχὸν ἐκάλουν, οἱ δέ τινεσ καὶ φιλόσοφον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 13:1)
τὸν πτωχὸν τὸν ἀλαζόνα καὶ θέλοντα φαίνεσθαι Κροῖσον ἐξίστησιν ὁ Ἶροσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 34:2)
εἰ τύχοι μετά τινοσ βαδίζων ὁδόν, καὶ πρὸσ βασιλέα καὶ πρὸσ ἰδιώτην, καὶ πρὸσ ἐλεύθερον καὶ πρὸσ δοῦλον, καὶ αὐτὸν ἔνδοξον ὄντα καὶ βασιλέα καὶ αὖ πάλιν ἀγνοούμενον καὶ πτωχόν, καὶ πρὸσ ἄνδρα τε ὁμοίωσ καὶ γυναῖκα καὶ κόρην, ἔτι δὲ μάχεσθαι ἐπιστάμενον, ἀλλὰ καὶ τῶν τοιούτων ἁπάντων ἔμπειρον, τεκτονικῆσ καὶ οἰκοδομίασ καὶ ναυπηγικῆσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ. 6:1)
οἱ δὲ τοῦτο μὲν ἀγνοοῦσι καὶ οὐδέποτ̓ ἂν οἰηθεῖεν πτωχὸν ἢ δεσμώτην ἢ ἄδοξον γενέσθαι βασιλέα, καίτοι τὸν Ὀδυσσέα ἀκούοντεσ ὅτι πτωχὸσ ὢν καὶ τοὺσ μνηστῆρασ αἰτῶν οὐδὲν ἧττον βασιλεὺσ ἦν καὶ τῆσ οἰκίασ κύριοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Α. 35:1)
Πρὸσ πτωχόν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 20:4)
Σωτίων δ’ ἐν τῷ ἑβδόμῳ ταῦτα μόνα φησὶ Διογένουσ εἶναι, Περὶ ἀρετῆσ, Περὶ ἀγαθοῦ, Ἐρωτικόν, Πτωχόν, Τολμαῖον, Πόρδαλον, Κάσανδρον, Κεφαλίωνα, Φιλίσκον, Ἀρίσταρχον, Σίσυφον, Γανυμήδην, Χρείασ, Ἐπιστολάσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 61:27)
τοῦτο ἀνέστιον καὶ πτωχὸν ἀλώμενον ἐχθρὸν ἐκ τοῦ ἀναγκαίου τοῖσ κρείττοσιν ἦν καὶ νεωτερίζειν ἑτοιμότατον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 62 5:1)
ὅσον δὲ τοῦ δήμου πτωχὸν καὶ ἀργὸν καὶ ἄχρηστον ἐν ἀνδραπόδων ποιήσεσθαι λόγῳ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 20 8:3)
τὸν δὲ πτωχὸν οὐκέτι βουλόμενον μάχεσθαι, ἀλλ’ ἀποδειλιῶντα εἰσάγων τάδε εἴρηκεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 6:6)
ἂν πτωχὸν ὑποκρίνασθαί σε θέλῃ, ἵνα καὶ τοῦτον εὐφυῶσ ὑποκρίνῃ ἂν χωλόν, ἂν ἄρχοντα, ἂν ἰδιώτην.
(에픽테토스, Works, chapter 17 1:4)
ἢ οὐχ ὁρᾷσ, ὅτι οὐκ εὐφωνότερον οὐδὲ ἥδιον ὁ Πῶλοσ τὸν τύραννον Οἰδίποδα ὑπεκρίνετο ἢ τὸν ἐπὶ Κολωνῷ ἀλήτην καὶ πτωχόν;
(에픽테토스, Works, book 0 10:4)
"δεσπότησ σε Καμβύσησ, Ψαμμήνιτε, εἰρωτᾷ δι’ ὅ τι δὴ τὴν μὲν θυγατέρα ὁρέων κεκακωμένην καὶ τὸν παῖδα ἐπὶ θάνατον στείχοντα οὔτε ἀνέβωσασ οὔτε ἀπέκλαυσασ, τὸν δὲ πτωχὸν οὐδὲν σοὶ προσήκοντα, ὡσ ἄλλων πυνθάνεται, ἐτίμησασ.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 14 10:1)
πῇ δὴ τόνδε μολοβρὸν ἄγεισ, ἀμέγαρτε συβῶτα, πτωχὸν ἀνιηρόν δαιτῶν ἀπολυμαντῆρα;
(호메로스, 오디세이아, Book 17 32:2)
πτωχὸν δ’ οὐκ ἄν τισ καλέοι τρύξοντα ἓ αὐτόν.
(호메로스, 오디세이아, Book 17 55:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION