헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἵκετο δὲ πτολίεθρον Ἐλευσῖνοσ θυοέσσησ, εὑρ͂εν δ’ ἐν νηῷ Δημήτερα κυανόπεπλον καί μιν φωνήσασ’ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 32:11)
ἣ δ’ αἰνὸν ἔχει χόλον, οὐδὲ θεοῖσι μίσγεται, ἀλλ’ ἀπάνευθε θυώδεοσ ἔνδοθι νηοῦ ἧσται Ἐλευσῖνοσ κραναὸν πτολίεθρον ἔχουσα.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 37:3)
πρῶτον δὲ παρημείβοντο Μάλειαν, πὰρ δὲ Λακωνίδα γαῖαν ἁλιστέφανον πτολίεθρον ἷξον καὶ χῶρον τερψιμβρότου Ηἐλίοιο, Ταίναρον, ἔνθα τε μῆλα βαθύτριχα βόσκεται αἰεὶ Ηἐλίοιο ἄνακτοσ, ἔχει δ’ ἐπιτερπέα χῶρον.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 27:9)
ἤτοι ὁ μὲν πτολίεθρον ἀγαυοῦ Μιλήτοιο νοσφισθεὶσ Ἐργῖνοσ, ὁ δ’ Ἰμβρασίησ ἕδοσ Ἥρησ, Παρθενίην, Ἀγκαῖοσ ὑπέρβιοσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 4:17)
ἐκ δ’ ἄρα μέσσην ᾕρεον Ἡρακλῆι καὶ ἡρώων ἄτερ ἄλλων Ἀγκαίῳ, Τεγέησ ὅσ ῥα πτολίεθρον ἔναιεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 8:2)
αὔτωσ δ’ ἀδμῆτέσ τε κόραι, χῆραί τ’ ἐπὶ τῇσιν μητέρεσ ἂμ πτολίεθρον ἀτημελέεσ ἀλάληντο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 14:33)
οἱ δ’ ἄρα θεσσάμενοι παίδων γένοσ, ὅσσον ἔλειπτο ἄρσεν ἀνὰ πτολίεθρον, ἔβαν πάλιν, ἔνθ’ ἔτι νῦν περ Θρηικίησ ἄροσιν χιονώδεα ναιετάουσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 14:39)
"Τίπτε παρὲκ μεγάλοιο Διὸσ μενεαίνετε βουλὴν Αἰήτεω πτολίεθρον ἄγειν θρασὺν Ἡρακλῆα;
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 23:1)
καὶ δὴ πασσυδίῃ μεγάρων ἔντοσθε Λύκοιο κεῖν’ ἦμαρ φιλότητι, μετὰ πτολίεθρον ἰόντεσ, δαίτην ἀμφίεπον, τέρποντό τε θυμὸν ἔπεσσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 12:20)
"Αἰολίδην Φρίξον τιν’ ἀφ’ Ἑλλάδοσ Αἰᾶν ἱκέσθαι ἀτρεκέωσ δοκέω που ἀκούετε καὶ πάροσ αὐτοί, Φρίξον, ὅτισ πτολίεθρον ἀνήλυθεν Αἰήταο, κριοῦ ἐπεμβεβαώσ, τόν ῥα χρύσειον ἔθηκεν Ἑρμείασ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 19:11)
τῇ δ’ ἀσπάσιον βάλε φέγγοσ Ἠριγενήσ, κίνυντο δ’ ἀνὰ πτολίεθρον ἕκαστοι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 14:13)
ἠιέ δ’ ἐσ πτολίεθρον ὑπότροποσ ἄμμιγα Κόλχοισ, πορφύρων, ᾗ κέ σφι θοώτερον ἀντιόῳτο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 21:81)
Βοιωτῶν μὲν Πηνέλεωσ καὶ Λήιτοσ ἦρχον Ἀρκεσίλαόσ τε Προθοήνωρ τε Κλονίοσ τε, οἵ θ’ Ὑρίην ἐνέμοντο καὶ Αὐλίδα πετρήεσσαν σχοῖνόν τε Σκῶλόν τε πολύκνημόν τ’ Ἐτεωνόν, Θέσπειαν Γραῖάν τε καὶ εὐρύχορον Μυκαλησσόν, οἵ τ’ ἀμφ’ Ἅρμ’ ἐνέμοντο καὶ Εἰλέσιον καὶ Ἐρυθράσ, οἵ τ’ Ἐλεῶν’ εἶχον ἠδ’ Ὕλην καὶ Πετεῶνα, Ὠκαλέην Μεδεῶνά τ’ ἐυκτίμενον πτολίεθρον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1634)
ἡρ́ωσ ὦ Ιὄλαε, βροτῶν πολὺ φίλτατε πάντων, ἦ τε μέγ’ ἀθανάτουσ μάκαρασ, τοὶ Ὄλυμπον ἔχουσιν, ἤλιτεν Ἀμφιτρύων, ὅτ’ ἐυστέφανον ποτὶ Θήβην ἦλθε λιπὼν Τίρυνθα, ἐυκτίμενον πτολίεθρον, κτείνασ Ἠλεκτρύωνα βοῶν ἕνεκ’ εὐρυμετώπων·
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 6:1)
οὐ μὲν σοί ποτε ἶσον ἔχω γέρασ ὁππότ’ Ἀχαιοὶ Τρώων ἐκπέρσωσ’ εὖ ναιόμενον πτολίεθρον·
(호메로스, 일리아스, Book 1 18:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION