헬라어 문장 내 검색 Language

ζεῖ οὖν ἐν τούτῳ ὅλη καὶ ἀνακηκίει, καὶ ὅπερ τὸ τῶν ὀδοντοφυούντων πάθοσ περὶ τοὺσ ὀδόντασ γίγνεται ὅταν ἄρτι φύωσιν, κνῆσίσ τε καὶ ἀγανάκτησισ περὶ τὰ οὖλα, ταὐτὸν δὴ πέπονθεν ἡ τοῦ πτεροφυεῖν ἀρχομένου ψυχή·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 169:1)
καὶ οἱο͂ν πνεῦμα ἤ τισ ἠχὼ ἀπὸ λείων τε καὶ στερεῶν ἁλλομένη πάλιν ὅθεν ὡρμήθη φέρεται, οὕτω τὸ τοῦ κάλλουσ ῥεῦμα πάλιν εἰσ τὸν καλὸν διὰ τῶν ὀμμάτων ἰόν, ᾗ πέφυκεν ἐπὶ τὴν ψυχὴν ἰέναι ἀφικόμενον καὶ ἀναπτερῶσαν, τὰσ διόδουσ τῶν πτερῶν ἄρδει τε καὶ ὡρ́μησε πτεροφυεῖν τε καὶ τὴν τοῦ ἐρωμένου αὖ ψυχὴν ἔρωτοσ ἐνέπλησεν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 195:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION