헬라어 문장 내 검색 Language

μή μοι προτείνων κέρδοσ εἶτ’ ἀποστέρει.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, lyric 3:36)
καὶ ὁ Κράσσοσ πρότεροσ ἐνδοὺσ ἀπὸ τοῦ θρόνου κατέβαινε καὶ ἐσ τὸν Πομπήιον ἐχώρει, τὴν χεῖρα προτείνων ἐπὶ διαλλαγαῖσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 14 6:9)
καὶ τοὺσ ἀναξίουσ προτείνων, σὺ δ’ οὐδὲ τῶν ἀξίων ἀπέχει, μᾶλλον δὲ καὶ πάντων ἡμῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 10:1)
οὐκ ἐπὶ μὲν τοῖσ ἑτέρων εὐτυχήμασι φαιδρὸσ ἐγὼ καὶ γεγηθὼσ κατὰ τὴν ἀγορὰν περιέρχομαι, τὴν δεξιὰν προτείνων καὶ εὐαγγελιζόμενοσ τούτοισ οὓσ ἂν ἐκεῖσ’ ἀπαγγελεῖν οἰώμαι, τῶν δὲ τῆσ πόλεωσ ἀγαθῶν πεφρικὼσ ἀκούω καὶ στένων καὶ κύπτων εἰσ τὴν γῆν, ὥσπερ οἱ δυσσεβεῖσ οὗτοι, οἳ τὴν μὲν πόλιν διασύρουσιν, ὥσπερ οὐχ αὑτοὺσ διασύροντεσ, ὅταν τοῦτο ποιῶσιν, ἔξω δὲ βλέπουσι, καὶ ἐν οἷσ ἀτυχησάντων τῶν Ἑλλήνων ηὐτύχησ’ ἕτεροσ, ταῦτ’ ἐπαινοῦσι καὶ ὅπωσ τὸν ἅπαντα χρόνον μενεῖ φασὶ δεῖν τηρεῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 449:1)
λέγουσι δ’ ὥσ τισ εἰσελήλυθε ξένοσ, γόησ ἐπῳδὸσ Λυδίασ ἀπὸ χθονόσ, ξανθοῖσι βοστρύχοισιν εὐοσμῶν κόμην, οἰνῶπασ ὄσσοισ χάριτασ Ἀφροδίτησ ἔχων, ὃσ ἡμέρασ τε κεὐφρόνασ συγγίγνεται τελετὰσ προτείνων εὐίουσ νεάνισιν.
(에우리피데스, episode 3:1)
οὔτ’ εἰσ ἱκεσίαν, ὡσ εἰκὸσ ἐπὶ τοιούτοισ, τραπόμενοσ οὔτε δέησίν τινα προτείνων ὡσ ἐφ’ ἡμαρτημένοισ, ἀποδοὺσ δὲ τὸν λογισμὸν τῶν πεπραγμένων ἀνυποτιμήτωσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 227:1)
γράφει τε πρὸσ τοὺσ Πάρθουσ πείθων αὐτοὺσ τὸν Ἀρταβάνην ὑποδέξασθαι, πίστιν προτείνων τῆσ τῶν πεπραγμένων ἀμνηστίασ δεξιὰν καὶ ὁρ́κουσ καὶ μεσιτείαν τὴν αὐτοῦ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 75:1)
φάναι γὰρ τὸν Ἀλέξανδρον, ὡσ οὐκ ἀγαπᾷ βασιλεύσασ αὐτὸσ Ἡρώδησ ἐν ἀλλοτρίοισ καὶ μετὰ τὸν τῆσ μητρὸσ αὐτῶν φόνον τὴν ἐκείνησ ἀρχὴν σπαθήσασ, ἀλλ’ ἔτι καὶ νόθον εἰσάγεται διάδοχον Ἀντιπάτρῳ τῷ φθόρῳ τὴν παππῴαν αὐτῶν βασιλείαν προτείνων.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 735:1)
ποιησάντων δ’ ἐκείνων γνοὺσ ἐγὼ τοὺσ ἀνθρώπουσ οἵτινεσ ἦσαν ἐξέθηκα πρόγραμμα, διὰ τούτου πίστιν καὶ δεξιὰν προτείνων τοῖσ μετὰ Ιωἄννου θελήσασιν λαβεῖν μετάνοιαν, καὶ ἡμερῶν εἴκοσι χρόνον προέτεινα τοῖσ βουλεύσασθαι θέλουσιν περὶ τῶν ἑαυτοῖσ συμφερόντων.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 436:1)
στὰσ δὲ οὗτοσ πρὸ τοῦ νεκροῦ παρεδίδου ἑωυτὸν Κροίσῳ προτείνων τὰσ χεῖρασ, ἐπικατασφάξαι μιν κελεύων τῷ νεκρῷ, λέγων τήν τε προτέρην ἑωυτοῦ συμφορήν, καὶ ὡσ ἐπ’ ἐκείνῃ τὸν καθήραντα ἀπολωλεκὼσ εἰή, οὐδέ οἱ εἰή βιώσιμον.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 45 2:2)
καὶ νόμον δὲ ἐπεποίητο, ὑπὲρ τὰ ὀκτωκαίδεκα ἔτη μηδένα τῷ αὐτοῦ στόματι δεξιοῦσθαι μηδὲ φιλήματι ἀσπάζεσθαι, ἀλλὰ τοῖσ ἄλλοισ προτείνων τὴν χεῖρα κύσαι μόνουσ τοὺσ ὡραίουσ κατεφίλει, καὶ ἐκαλοῦντο οἱ ἐντὸσ τοῦ φιλήματοσ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 41:4)
ἐν δεξιᾷ τισ ἀνὴρ κάθηται τὰ ὦτα παμμεγέθη ἔχων μικροῦ δεῖν τοῖσ τοῦ Μίδου προσεοικότα, τὴν χεῖρα προτείνων πόρρωθεν ἔτι προσιούσῃ τῇ Διαβολῇ.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 5:1)
συνεῖναι μὲν γὰρ εἰσ ὑπερβολὴν ὀξύσ ἐστι καὶ λεπτογνώμων, ὥσ φασιν οἱ ἄμεινον τὰ τῶν Στωϊκῶν εἰδότεσ, λέγων δὲ καὶ ἑρμηνεύων ὑπ’ ἀσθενείασ διαφθείρει αὐτὰ καὶ συγχεῖ, οὐκ ἀποσαφῶν ὅ τι βούλεται ἀλλὰ αἰνίγμασιν ἐοικότα προτείνων καὶ πάλιν αὖ πολὺ ἀσαφέστερα πρὸσ τὰσ ἐρωτήσεισ ἀποκρινόμενοσ·
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 27:4)
, οἳ δὲ ἀποδυσάμενοι τὰ λαμπρὰ ἐκεῖνα πάντα, πλούτουσ λέγω καὶ γένη καὶ δυναστείασ, γυμνοὶ κάτω νενευκότεσ παρειστήκεσαν ὥσπερ τινὰ ὄνειρον ἀναπεμπαζόμενοι τὴν παρ’ ἡμῖν εὐδαιμονίαν ὥστ’ ἔγωγε ταῦτα ὁρῶν ὑπερέχαιρον καὶ εἴ τινα γνωρίσαιμι αὐτῶν, προσιὼν ἂν ἡσυχῇ πωσ ὑπεμίμνησκον οἱο͂σ ἦν παρὰ τὸν βίον καὶ ἡλίκον ἐφύσα τότε, ἡνίκα πολλοὶ μὲν ἑώθεν ἐπὶ τῶν πυλώνων παρειστήκεσαν τὴν πρόοδον αὐτοῦ περιμένοντεσ ὠθούμενοί τε καὶ ἀποκλειόμενοι πρὸσ τῶν οἰκετῶν ὁ δὲ μόλισ ἄν ποτε ἀνατείλασ αὐτοῖσ πορφυροῦσ τισ ἢ περίχρυσοσ ἢ διαποίκιλοσ εὐδαίμονασ ᾤετο καὶ μακαρίουσ ἀποφαίνειν τοὺσ προσειπόντασ, εἰ ^ τὸ στῆθοσ ἢ τὴν δεξιὰν προτείνων δοίη καταφιλεῖν.
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 12:2)
ὥσπερ γὰρ οἱ τὰ πεινῶντα θρέμματα θαλλὸν ἤ τινα καρπὸν προσείοντεσ ἄγουσιν, σὺ ἐμοὶ λόγουσ οὕτω προτείνων ἐν βιβλίοισ τήν τε Ἀττικὴν φαίνῃ περιάξειν ἅπασαν καὶ ὅποι ἂν ἄλλοσε βούλῃ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 22:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION