헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ κατὰ μὲν γνώμην οὕτωσ, ὅταν τισ ἐνδόξοισ προσώποισ ἐπιτιμᾷ, οἱο͂ν ἐξέστητε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῆσ τάξεωσ, ἐφ’ ἧσ ὑμᾶσ οἱ πρόγονοι κατέλιπον.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 2:2)
κεφαλῆσ καὶ τῶν παρειῶν προβέβληται μόνον, ἀλλ̓ ἴσα πάντη τοῖσ προσώποισ πεποίηται τῶν ἱππέων, ἀνεῳγότα κατὰ τοὺσ ὀφθαλμούσ, ὅσον μὴ ἐπίπροσθεν τοῦ ὁρᾶν γιγνόμενα σκέπην παρέχειν τῇ ὄψει.
(아리아노스, chapter 34 5:1)
ἥδε γὰρ δαμάζεται ἑφθοῖσ προσώποισ ἰχθύων χειρουμένη, ἄγουσ1’ ὑπ’ αὐτὰ σώματ’ ἀρίστου πύλασ, ἀσύμβολον κλίνειν τ’ ἀναγκάζει φύσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 11 2:1)
ποίοισ προσώποισ ἢ τίσιν ὀφθαλμοῖσ πρὸσ ἕκαστον τούτων ἀντιβλέψεσθε;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 120:4)
ὁμολογουμένου δὴ παρὰ πᾶσιν ὅτι πρέπον ἐστὶ τὸ τοῖσ ὑποκειμένοισ ἁρμόττον προσώποισ τε καὶ πράγμασιν, ὥσπερ ἐκλογὴ τῶν ὀνομάτων εἰή τισ ἂν ἣ μὲν πρέπουσα τοῖσ ὑποκειμένοισ ἣ δὲ ἀπρεπήσ, οὕτω δή που καὶ σύνθεσισ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 206)
οὐχὶ δὲ καὶ πιθανὰ καὶ ἐν ἤθει λεγόμενά τινι καὶ τὸ πρέπον τοῖσ ὑποκειμένοισ προσώποισ τε καὶ πράγμασι φυλάττοντα;
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 136)
καὶ ὥσπερ παροῦσιν οἷσ ἂν ὁ ῥήτωρ εἰσάγῃ προσώποισ ὁμιλεῖν.
(디오니시오스, chapter 7 1:2)
τὸ καθαρὸν τῶν ὀνομάτων, ἡ ἀκρίβεια τῆσ διαλέκτου, τὸ διὰ τῶν κυρίων καὶ μὴ τροπικῶν κατασκευῶν ἐκφέρειν τὰ νοήματα, ἡ σαφήνεια, ἡ συντομία, τὸ συστρέφειν τε καὶ στρογγυλίζειν τὰ νοήματα, τὸ ὑπὸ τὰσ αἰσθήσεισ ἄγειν τὰ δηλούμενα, τὸ μηδὲν ἄψυχον ὑποτίθεσθαι πρόσωπον μηδὲ ἀνηθοποίητον, ἡ τῆσ συνθέσεωσ τῶν ὀνομάτων ἡδονὴ μιμουμένησ τὸν ἰδιώτην, τὸ τοῖσ ὑποκειμένοισ προσώποισ καὶ πράγμασι τοὺσ πρέποντασ ἐφαρμόττειν λόγουσ, ἡ πιθανότησ καὶ τὸ πειστικὸν καὶ ἡ χάρισ καὶ ὁ πάντα μετρῶν καιρόσ.
(디오니시오스, chapter 13 1:1)
ἐν μὲν οὖν τῇ δευτέρᾳ βύβλῳ τὴν ἐπὶ Πλαταιὰσ Λακεδαιμονίων τε καὶ τῶν συμμάχων ἔλασιν ἀρξάμενοσ γράφειν ὑποτίθεται, τοῦ βασιλέωσ τῶν Λακεδαιμονίων Ἀρχιδάμου μέλλοντοσ δῃώσειν τὴν γῆν, πρέσβεισ παρὰ τῶν Πλαταιέων ἀφιγμένουσ πρὸσ αὐτόν, καὶ λόγουσ ἀποδίδωσιν, οἱούσ εἰκὸσ ἦν ὑπὸ ἀμφοτέρων εἰρῆσθαι, τοῖσ τε προσώποισ πρέποντασ καὶ τοῖσ πράγμασιν οἰκείουσ καὶ μήτ’ ἐλλείποντασ τοῦ μετρίου μήτε ὑπεραίροντασ, λέξει τε κεκόσμηκεν αὐτοὺσ καθαρᾷ καὶ σαφεῖ καὶ συντόμῳ καὶ τὰσ ἄλλασ ἀρετὰσ ἐχούσῃ·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 361)
λείπεται δὴ σκοπεῖν, εἰ τοῖσ τε πράγμασι προσήκοντα καὶ τοῖσ συνεληλυθόσιν εἰσ τὸν σύλλογον προσώποισ ἁρμόττοντα πέπλακε τὸν διάλογον ἐχόμενοσ ὡσ ἔγγιστα τῆσ συμπάσησ γνώμησ τῶν ἀληθῶσ λεχθέντων, ὡσ αὐτὸσ ἐν τῷ προοιμίῳ τῆσ ἱστορίασ προείρηκεν.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 41 3:1)
ἦν δέ γε οὐχ ἡ τῶν κρατίστων ἐνθυμημάτων τε καὶ νοημάτων εὑρ́εσισ αὐτὴ καθ’ ἑαυτὴν ἀξία σπουδῆσ, εἰ μὴ καὶ τοῖσ πράγμασιν εἰή προσήκοντα καὶ τοῖσ προσώποισ καὶ τοῖσ καιροῖσ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἅπασιν·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 45 2:6)
πρὸσ γὰρ τῷ φύσει μεγαλοψύχῳ καὶ τῇ περὶ τὴν πόλιν φιλοτιμίᾳ τὴν ὑπεροχὴν τῶν ἔργων ὁ βασιλεὺσ πάθεσιν οἰκείοισ ἐχαρίζετο καὶ τρισὶ τοῖσ ἡδίστοισ προσώποισ, ἀφ’ ὧν ὠνόμασε τοὺσ πύργουσ, ἀδελφῷ καὶ φίλῳ καὶ γυναικί, τὴν μνήμην ἀνέθηκε, τὴν μὲν ὡσ προειρήκαμεν κτείνασ δι’ ἔρωτα, τοὺσ δὲ ἀποβαλὼν ἐν πολέμῳ γενναίωσ ἀγωνισαμένουσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 185:1)
καιομένην γοῦν ἀφορῶντεσ τὴν πόλιν ἱλαροῖσ τοῖσ προσώποισ εὔθυμοι προσδέχεσθαι τὴν τελευτὴν ἔλεγον, πεφονευμένου μὲν τοῦ δήμου, κεκαυμένου δὲ τοῦ ναοῦ, φλεγομένου δὲ τοῦ ἄστεοσ μηδὲν καταλιπόντεσ τοῖσ πολεμίοισ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 412:2)
οὐδὲν γοῦν καὶ ἐν ἐκείνοισ μᾶλλον ἐπαινοῦμεν ἢ τὸ ^ ἐοικέναι τοῖσ ὑποκειμένοισ προσώποισ καὶ μὴ ἀπῳδὰ εἶναι τὰ λεγόμενα τῶν εἰσαγομένων ἀριστέων ἢ τυραννοκτόνων ἢ πενήτων ἢ γεωργῶν, ἀλλ’ ἐν ἑκάστῳ τούτων τὸ ἴδιον καὶ τὸ ἐξαίρετον δείκνυσθαι.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 65:2)
κεφαλὴν δ’ ἐπ’ ἀμφοτέροισ τοῖσ προσώποισ ἐναντίοισ κειμένοισ μίαν, καὶ ὦτα τέτταρα, καὶ αἰδοῖα δύο, καὶ τἆλλα πάντα ὡσ ἀπὸ τούτων ἄν τισ εἰκάσειεν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 151:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION