헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

" ἔσται χρόνοσ τάχα, ἐν ᾧ οἱ τραγῳδοὶ οἰήσονται ἑαυτοὺσ εἶναι προσωπεῖα καὶ ἐμβάδασ καὶ τὸ σύρμα.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐσταθείασ. 41:1)
ὡσ γὰρ τοῖσ παιδίοισ τὰ προσωπεῖα φαίνεται δεινὰ καὶ φοβερὰ δι’ ἀπειρίαν, τοιοῦτόν τι καὶ ἡμεῖσ πάσχομεν πρὸσ τὰ πράγματα δι’ οὐδὲν ἄλλο ἢ ὥσπερ καὶ τὰ παιδία πρὸσ τὰσ μορμολυκείασ.
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ μάχεται τὸ θαρρεῖν τῷ εὐλαβεῖσθαι. 15:1)
ἐκείνοισ τὰ προσωπεῖα φοβερά ἐστιν, ἐγὼ δ’ οἶδα, ὅτι ὀστράκινά ἐστιν, ἔσωθεν δὲ οὐδὲν ἔχει".
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 106:8)
οὐκ ἀπορήσουσι δὲ οἱ κατηγοροῦντεσ καὶ ἄλλων παραδειγμάτων ἐπὶ σέ, ἀλλ̓ οἱ μὲν τοῖσ τραγικοῖσ ὑποκριταῖσ εἰκάσουσιν, οἳ ἐπὶ μὲν τῆσ σκηνῆσ Ἀγαμέμνων ἕκαστοσ αὐτῶν ἢ Κρέων ἢ αὐτὸσ Ἡρακλῆσ εἰσιν, ἔξω δὲ Πῶλοσ ἢ Ἀριστόδημοσ ἀποθέμενοι τὰ προσωπεῖα γίγνονται ὑπόμισθοι τραγῳδοῦντεσ, ἐκπίπτοντεσ καὶ συριττόμενοι, ἐνίοτε δὲ καὶ μαστιγούμενοί τινεσ αὐτῶν, ὡσ ἂν τῷ θεάτρῳ δοκῇ·
(루키아노스, Apologia 13:2)
"’ οὗτοι τοίνυν εἰσ συστήματα διαιρεθέντεσ καὶ διαφόρουσ λόγων λαβυρίνθουσ ἐπινοήσαντεσ οἱ μὲν Στωϊκοὺσ ὠνομάκασιν ἑαυτούσ, οἱ δὲ Ἀκαδημαϊκούσ, οἱ δὲ Ἐπικουρείουσ, οἱ δὲ Περιπατητικοὺσ καὶ ἄλλα πολλῷ γελοιότερα τούτων ἔπειτα δὲ ὄνομα σεμνὸν τὴν ἀρετὴν περιθέμενοι καὶ τὰσ ὀφρῦσ ἐπάραντεσ καὶ τὰ μέτωπα ῥυτιδώσαντεσ καὶ τοὺσ πώγωνασ ἐπισπασάμενοι περιέρχονται ἐπιπλάστῳ σχήματι κατάπτυστα ἤθη περιστέλλοντεσ, ἐμφερεῖσ μάλιστα τοῖσ τραγικοῖσ ἐκείνοισ ὑποκριταῖσ, ὧν ἢν ἀφέλῃ τισ τὰ προσωπεῖα καὶ τὴν χρυσόπαστον ἐκείνην στολήν, τὸ καταλειπόμενόν ἐστι γελοῖον ἀνθρώπιον ἑπτὰ δραχμῶν ἐσ τὸν ἀγῶνα μεμισθωμένον.
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 29:3)
τοιαῦτα καὶ αὐτὸσ ὑμᾶσ πάσχοντασ ὑπ’ ἐκείνων ὁρῶν οὐκ ἤνεγκα τὴν αἰσχύνην τῆσ ὑποκρίσεωσ, εἰ πίθηκοι ὄντεσ ἐτόλμησαν ἡρώων προσωπεῖα περιθέσθαι ἢ τὸν ἐν Κύμῃ ὄνον μιμήσασθαι, ὃσ λεοντῆν περιβαλόμενοσ ἠξίου λέων αὐτὸσ εἶναι, πρὸσ ἀγνοοῦντασ τοὺσ Κυμαίουσ ὀγκώμενοσ μάλα τραχὺ καὶ καταπληκτικόν, ἄχρι δή τισ αὐτὸν ξένοσ καὶ λέοντα ἰδὼν καὶ ὄνον πολλάκισ ἤλεγξε καὶ ἀπεδίωξε παίων τοῖσ ξύλοισ.
(루키아노스, Piscator, (no name) 32:1)
ἐπεὶ καὶ οἱ ἀθλοθέται μαστιγοῦν εἰώθασιν, ἤν τισ ὑποκριτὴσ Ἀθηνᾶν ἢ Ποσειδῶνα ἢ τὸν Δία ὑποδεδυκὼσ μὴ καλῶσ ὑποκρίνηται μηδὲ κατ’ ἀξίαν τῶν θεῶν, καὶ οὐ δή που ὀργίζονται αὐτοῖσ ἐκεῖνοι, διότι τὸν περικείμενον αὐτῶν τὰ προσωπεῖα καὶ τὸ σχῆμα ἐνδεδυκότα ἐπέτρεψαν παίειν τοῖσ μαστιγοφόροισ, ἀλλὰ καὶ ἥδοιντ’ ἄν, οἶμαι, μᾶλλον ^ μαστιγουμένῳ·
(루키아노스, Piscator, (no name) 33:4)
λέγεται δὲ καὶ βασιλεύσ τισ Αἰγύπτιοσ πιθήκουσ ποτὲ πυρριχίζειν διδάξαι καὶ τὰ θηρία ‐ μιμηλότατα δέ ἐστι τῶν ἀνθρωπίνων ‐ ἐκμαθεῖν τάχιστα καὶ ὀρχεῖσθαι ἁλουργίδασ ἀμπεχόμενα καὶ προσωπεῖα περικείμενα, καὶ μέχρι γε πολλοῦ εὐδοκιμεῖν τὴν θέαν, ἄχρι δὴ θεατήσ τισ ἀστεῖοσ κάρυα ὑπὸ κόλπου ^ ἔχων ἀφῆκεν εἰσ τὸ μέσον·
(루키아노스, Piscator, (no name) 36:5)
οἱ δὲ πίθηκοι ἰδόντεσ καὶ ἐκλαθόμενοι τῆσ ὀρχήσεωσ, τοῦθ’ ὅπερ ἦσαν, πίθηκοι ἐγένοντο ἀντὶ πυρριχιστῶν καὶ συνέτριβον τὰ προσωπεῖα καὶ τὴν ἐσθῆτα κατερρήγνυον καὶ ἐμάχοντο περὶ τῆσ ὀπώρασ πρὸσ ἀλλήλουσ, τὸ δὲ σύνταγμα τῆσ πυρρίχησ διελέλυτο καὶ κατεγελᾶτο ὑπὸ τοῦ θεάτρου.
(루키아노스, Piscator, (no name) 36:6)
κενῆσ δόξησ ἀναπέπλασται, ταῦτα δεῖ, καθάπερ τοῖσ δεδοικόσι τὰ προσωπεῖα παιδίοισ ἐγγὺσ καὶ ὑπὸ χεῖρα ποιοῦντεσ καὶ ἀναστρέφοντεσ ἐθίζομεν καταφρονεῖν, οὕτωσ ἐγγὺσ ἁπτομένουσ καὶ συνερείδοντασ τὸν λογισμὸν τὸ σαθρὸν καὶ τὸ κενὸν καὶ τετραγῳδημένον ἀποκαλύπτειν.
(플루타르코스, De exilio, section 5 1:1)
ἔνθεν μὲν δὴ προσίτωσαν ὑπ’ αὐλοῖσ καὶ λύραισ ποιηταὶ λέγοντεσ καὶ ᾄδοντεσ, εὐφημεῖν χρὴ κἀξίστασθαι τοῖσ ἡμετέροισι χοροῖσιν ὅστισ ἄπειροσ τοιῶνδε λόγων ἢ γνώμην μὴ καθαρεύει, ἢ γενναίων ὄργια Μουσῶν μήτ’ ᾖσεν μήτ’ ἐχόρευσε, μηδὲ Κρατίνου τοῦ ταυροφάγου γλώττησ βακχεῖ’ ἐτελέσθη, καὶ σκευὰσ καὶ προσωπεῖα καὶ βωμοὺσ καὶ μηχανὰσ ἀπὸ σκηνῆσ καὶ περιάκτουσ καὶ τρίποδασ ἐπινικίουσ κομίζοντεσ τραγικοὶ δ’ αὐτοῖσ ὑποκριταὶ καὶ Νικόστρατοι καὶ Καλλιππίδαι καὶ Μυννίσκοι καὶ Θεόδωροι καὶ Πῶλοι συνίτωσαν, ὥσπερ γυναικὸσ πολυτελοῦσ τῆσ τραγῳδίασ κομμωταὶ καὶ διφροφόροι, μᾶλλον δ’ ὡσ ἀγαλμάτων ἐγκαυσταὶ καὶ χρυσωταὶ καὶ βαφεῖσ παρακολουθοῦντεσ·
(플루타르코스, De gloria Atheniensium, section 62)
καὶ σκευὰσ καὶ προσωπεῖα καὶ βωμοὺσ καὶ μηχανὰσ ἀπὸ σκηνῆσ περιάκτουσ καὶ τρίποδασ·
(플루타르코스, De gloria Atheniensium, section 6 3:1)
καὶ τυμπάνων ἐγχαράξεισ εὐσέβειαν ὀνομάζων καὶ θεῶν λατρείαν, οὗτοσ τὰ Ῥωμαίων ἤθη τηνικαῦτα παρ’ οὐδὲν ἦλθεν ἀνατρέψαι καὶ ἀνελεῖν, τὰσ Ἀντωνίου τρυφὰσ καὶ ἀκολασίασ καὶ πανηγυρισμοὺσ ἱλαρὰ πράγματα καὶ φιλάνθρωπα χρωμένησ ἀφθόνωσ αὐτῷ δυνάμεωσ καὶ τύχησ ὑποκοριζόμενοσ Πτολεμαίῳ δὲ τί περιῆψεν ἄλλο φορβειὰν καὶ αὐλούσ, τί δὲ Νέρωνι τραγικὴν ἐπήξατο σκηνὴν καὶ προσωπεῖα·
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 12 16:1)
τὰσ σάρκασ τῶν τέκνων ἑώρα περὶ τὸ πῦρ τηκομένασ καὶ τοὺσ τῶν ποδῶν καὶ χειρῶν δακτύλουσ ἐπὶ γῆσ σπαίροντασ καὶ τὰσ τῶν κεφαλῶν μέχρι τῶν περὶ τὰ γένεια σάρκασ ὥσπερ προσωπεῖα προκειμένασ.
(70인역 성경, Liber Maccabees IV 15:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION