헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οἶμαι οὔτε Φρυνώνδασ οὔτε Εὐρύβατοσ οὔτ’ ἄλλοσ οὐδεὶσ πώποτε τῶν πάλαι πονηρῶν τοιοῦτοσ μάγοσ καὶ γόησ ἐγένετο, ὅσ, ὦ γῆ καὶ θεοὶ καὶ δαίμονεσ καὶ ἄνθρωποι, ὅσοι βούλεσθε ἀκούειν τἀληθῆ, τολμᾷ λέγειν βλέπων εἰσ τὰ πρόσωπα τὰ ὑμέτερα, ὡσ ἄρα Θηβαῖοι τὴν συμμαχίαν ὑμῖν ἐποιήσαντο οὐ διὰ τὸν καιρόν, οὐ διὰ τὸν φόβον τὸν περιστάντα αὐτούσ, οὐ διὰ τὴν ὑμετέραν δόξαν, ἀλλὰ διὰ τὰσ Δημοσθένουσ δημηγορίασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 137 1:1)
ὦ πρὸσ μὲν τὰ μεγάλα καὶ σπουδαῖα τῶν ἔργων τῶν ἀνθρώπων ἁπάντων ἀχρηστότατε, πρὸσ δὲ τὴν ἐν τοῖσ λόγοισ τόλμαν θαυμασιώτατε, ἐπιχειρήσεισ αὐτίκα μάλα, βλέπων εἰσ τὰ τούτων πρόσωπα, λέγειν ὡσ δεῖ σε ἐπὶ ταῖσ τῆσ πόλεωσ συμφοραῖσ στεφανοῦσθαι;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 152 1:2)
παρακελεύονται δ’ οἱ μὲν βλέπειν εἰσ τὰ ἑαυτῶν πρόσωπα ὡσ φύλακεσ τῆσ δημοκρατίασ, ἕτεροι δ’ αἰτοῦσι δωρεὰσ ὡσ σωτῆρεσ τῆσ πόλεωσ ὄντεσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2503)
καὶ ξυγχαίρουσιν ὁμοιοπρεπεῖσ ἀγέλαστα πρόσωπα βιαζόμενοι.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 1:3)
ὁρῶν δὲ αὐτῶν πρὸσ τὴν σελήνην τὰ πρόσωπα τῶν πλείστων γιγνώσκειν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 71:7)
ἂψ δ’ αὖτισ χλαίνῃ τε καλύψατο καλὰ πρόσωπα καί μιν λισσόμενοσ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 19:4)
συνεὶσ δὲ ὁ Καῖσαρ τρισχιλίουσ εὐτολμοτάτουσ πεζοὺσ ἐνήδρευσεν, οἷσ ἐκέλευσεν, ὅταν αἴσθωνται τοὺσ πολεμίουσ περιθέοντασ, ἀναπηδᾶν καὶ τὰ δόρατα ἐσπηδῶντασ ἀνίσχειν ὀρθὰ ἐσ τὰ πρόσωπα τῶν ἀνδρῶν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 5:5)
οὐ γὰρ οἴσειν ἀπείρουσ καὶ νέουσ, ὡραϊζομένουσ ἔτι, τὸν ἐσ τὰ πρόσωπα κίνδυνον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 5:6)
Καίσαροσ δὲ τὸ σημεῖον τοῖσ ἐφεδρεύουσιν ἄραντοσ, οἱ μὲν ἐξαναστάντεσ ἐσ τοὺσ ἵππουσ ἐχώρουν, ὀρθοῖσ ἄνω τοῖσ δόρασιν ἐσ τὰ πρόσωπα τύπτοντεσ τοὺσ ἐπικαθημένουσ, οἱ δ’ οὐκ ἐνεγκόντεσ αὐτῶν οὔτε τὴν ἀπόνοιαν οὔτε τὰσ ἐπὶ στόμα καὶ κατ’ ὀφθαλμοὺσ πληγὰσ ἔφευγον ἀκόσμωσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 7:7)
πρόσωπα ἐρυθρὰ, πεποικιλμένα, ὀφθαλμοὶ μικροῦ δεῖν ἀτενέεσ, μόλισ περιδινούμενοι, πνὶξ ἰσχυρὴ, ἀναπνοὴ κακὴ, χειρῶν καὶ σκελέων τάσισ, μύεσ παλλόμενοι, πρόσωπα ποικίλωσ διάστροφα, μῆλα καὶ χείλεα τρομώδεα, γένυσ παλλομένη, ὀδόντων ἄραβοσ· ἐπ’ ἄλλῳ δ’ ἄν τινι καὶ τὰ ὦτα, ἐγὼ δὲ ἐθηεύμην καὶ ἐθωύμαζον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.39)
γλῶσσα προπετὴσ ὑπὲρ τοὺσ ὀδόντασ καὶ τὰ χείλεα· σιελοχόοι, φλέγμα παχύτατον, ἀπορρέον καὶ ψυχρόν· ἐρυθροὶ τὰ πρόσωπα, καὶ ἐπηρμένοι, ὀφθαλμοὶ ἐξίσχοντεσ , ἀναπετέεσ, ἐξέρυθροι · τὸ ποτὸν ἐσ τὰσ Ῥῖνασ ἀνακόπτεται· πόνοι καρτεροὶ, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῆσ πνιγὸσ συνδιωκόμενοι ἀμαυροῦνται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.70)
ἀναπνέουσι γὰρ ὀδωδὸσ σηπεδόνα καρτερήν· τὸ αὐτὸ δὲ πάλιν συντόνωσ ἐσ τὸν θώρηκα ἐμπνέουσι· ἀσηροὶ, ὡσ μηδὲ ἑωυτέων τὴν ὀδμὴν ἀνέχεσθαι· ὠχροὶ ἢ πελιδνοὶ τὰ πρόσωπα, πυρετοὶ ὀξέεσ, δίψοσ, ὡσ ἐκ πυρόσ, τὸ δὲ ποτὸν οὐ προσίενται, δέεϊ τῶν ἔνθεν πόνων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.115)
ἐρυθροὶ τὰ πρόσωπα· ἐπὶ δὲ μᾶλλον τὰ μῆλα· τὰ λευκὰ τῶν ὀφθαλμῶν λαμυρώτατα καὶ πίονα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.12)
ἢν δὲ καὶ τὸ οὖρον δριμὺ καὶ δακνῶδεσ ἐγγένηται, ψύξιεσ, τρόμοι, σπασμοὶ , διατάσιεσ καὶ πληρώσιεσ τῶν ὑποχονδρίων· ἰκέλη ἡ ξυμφορὴ ἥδε καὶ ξυναίσθησισ γίγνεται τοῖσι ἀπὸ πλήθεοσ σιτίων καὶ διαφθορῆσ ἐμφυσηθεῖσι τὴν κοιλίην · σφυγμοὶ τὰ πρῶτα μὲν ἀραιοὶ, νωθροί · ἢν δὲ ἐπὶ μᾶλλον τὸ κακὸν πιέζῃ, σμικροὶ, πυκνοὶ, ταραχώδεεσ , ἄτακτοι, ὕπνοι λεπτοὶ, ὀδυνώδεεσ, οὐ διηνεκέεσ, καὶ ἐξαπίνησ ἐκθορνύμενοι ὡσ ὑπὸ νύξιοσ, εἶτα ὑποφέρονται ἐσ κῶμα, ὡσ ὑπὸ καμάτου · τὴν γνώμην οὐ κάρτα παράφοροι, ληρώδεεσ, πελιδνοὶ τὰ πρόσωπα· ἢν δὲ ἥκῃ αὖθίσ κοτε τῆσ οὐρήσιοσ ἡ προθυμίη, ἐπὶ σπασμοῖσι καὶ μεγάλῃσι ὀδύνῃσι βραχὺ ἂν καὶ στάγδην ἐξέκρινε, εὖτε σμικρὸν ἐπανῆκε τῶν πόνων· εἶτα ἐσ τὰ αὐτὰ παλινδρομέεσ· ὀξύτατα δὲ θνήσκουσι τῶνδε οἷσιν οὐδὲν ἐκκρίνει, ὁκόσοι δὴ θνήσκουσι· οἱ πλεῦνεσ γὰρ περιγίγνονται, ἢ τοῦ λίθου ἐσ τὴν κύστιν διὰ τῶν οὔρων ἐκπεσόντοσ, ἢ τῆσ φλεγμονῆσ ἐσ πῦον τρεπομένησ, ἢ κατὰ βραχὺ διαπνεομένησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.191)
διὰ τόδε καὶ ὄνυχεσ γρυποί· ἥδε γὰρ ἡ ἀνακωχὴ, καὶ ἡ ὑπόστασισ αὐτέων, ἥτισ ἐν τῇσι κορυφῇσι πεπλησμένη εἵνεκεν αὐτῶν· ἔστι καὶ ὁ τόνοσ, ὥσπερ καὶ τὰ στερεά· Ῥὶσ ὀξείη, ἰσχνὴ, μῆλα ὑπερίσχοντα καὶ ἐρυθρὰ, ὀφθαλμοὶ κοῖλοι, στιλπνοὶ, γανόωντεσ · οἰδαλέοι, καὶ ὠχροὶ, ἢ πελιδνοὶ τὰ πρόσωπα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.151)

SEARCH

MENU NAVIGATION