헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

<σὺ δ’> ἐν δρόμῳ προστιθεὶσ μέτρον κτίσον σῳζόμενον ῥυθμὸν τοῦτ’ ἰδεῖν διὰ πέδον ἀνομένων βημάτων ὄρεγμα;
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, antistrophe 12)
ἐξ οὗ Μάρκιοσ μὲν οὐ σβέσασ τὸ πῦρ ἀπεδίδρασκεν, ὁ δὲ στρατὸσ αὐτῷ τὴν αἰτίαν τῆσ ἐνέδρασ προστιθεὶσ ἐστασίασε χαλεπῶσ, καὶ τέλοσ μὲν ὑπὸ τοῖσ σημείοισ ὅλον ἄνευ παραγγέλματοσ ἐπανῆλθεν ἐσ Ἀρίμινον, οἱ λοιποὶ δ’ ἐσ τὰσ πατρίδασ κατὰ μέρη διελύθησαν, ὡσ ἑπτὰ σπείρασ τῷ στρατηγῷ μόνασ παραμεῖναι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 10 6:5)
Ὁ δέ, εἴτε εἰσ τοῦτο αὐτὸ πάντα πεπραχὼσ εἴτε τὴν συντυχίαν ὡσ εὔχρηστον ἀσπασάμενοσ τὴν φρουρὰν κατέλεγεν, αἰεὶ προστιθεὶσ μέχρι ἐσ ἑξακισχιλίουσ, οὐκ ἐκ τῶν γινομένων ὁπλιτῶν, οὓσ εὐμαρῶσ ἂν ἐν ταῖσ χρείαισ ᾤετο ἕξειν καὶ ἑτέρωθεν, ἀλλὰ πάντασ λοχαγοὺσ ὡσ ἡγεμονικούσ τε καὶ ἐμπειροπολέμουσ καί οἱ γνωρίμουσ ἐκ τῆσ στρατείασ τῆσ ὑπὸ Καίσαρι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 1 5:1)
γράφων τε ταῦτα συνεχῶσ ἐσ Καρχηδόνα, καὶ προστιθεὶσ ὅτι Ῥωμαῖοι κρύφα τὴν Ἰβηρίαν αὐτῶν ἀφιστᾶσιν, ἔτυχε παρὰ Καρχηδονίων πράσσειν ὅ τι δοκιμάσειεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 3:6)
ἡμᾶσ τοίνυν καὶ τοῦτον τὸν τρόπον τετίμηκε, κατάρρουσ καὶ ψύξεισ ποταμοῖσ καὶ θαλάττῃ παύων, κατακλίσεισ ἀπόρουσ ὁδῶν μήκεσιν ἰώμενοσ, τροφῆσ δ’ ἐνδείᾳ συνεχεῖ τὰσ ἀμυθήτουσ καθάρσεισ προστιθεὶσ, ἀναπνεῖν δὲ ἀποροῦντι λέγειν καὶ γράφειν προστάττων, ὥστ’ εἴ τι καὶ τοῖσ οὕτω θεραπευθεῖσιν ἔπεστιν αὔχημα, μηδ’ ἡμᾶσ ἀμοίρουσ εἶναι τούτου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 3:15)
καὶ μὴν εἰ μαντικὴν μὲν ἐξ Ἀπόλλωνοσ ἢ καὶ Διὸσ, τελετὰσ δὲ ἐξ ἄλλου του θεῶν τίθησ, ποιητικὴν δ’ ἐκ Μουσῶν, οὐδ’ ὁ τῶν μὲν ἀδελφὸσ, τοῦ δὲ παῖσ Ἑρμῆσ ἀπορήσει λόγων περὶ τῆσ αὑτοῦ δωρεᾶσ, ἀλλ’ αὑτῷ τε καὶ τῷ πατρὶ προστιθεὶσ τοὺσ λόγουσ ἀληθῆ τε καὶ δίκαια ἐρεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 14:9)
οὐ γὰρ ὀί̈ω οὔ σε θεῶν ἀέκητι γενέσθαι τε τραφέμεν τε, συνάπτων κἀνταῦθα τρόπον τινὰ καὶ συντιθεὶσ ἐφεξῆσ τό τε αὐτὸν συνεῖναι καὶ τὸ ὑπειπεῖν τὸν θεὸν, καὶ πάλιν αὖ τὴν φύσιν καὶ τροφὴν τῇ θείᾳ μοίρᾳ προστιθείσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 23:20)
ὁμοῦ μὲν τὸ ἀξίωμα τῆσ ῥητορικῆσ ἐμφανίζων καὶ τὴν δύναμιν αὐτῆσ ὁπόση τισ καὶ ἡλίκη, ὁμοῦ δ’ αὐτὰ ταῦτα τῷ θεῷ προστιθεὶσ ὡσ ἐκεῖθεν ἥκοντα, ὥσπερ Πλάτωνι ἀποκρινάμενοσ, οὐκ Εὐρυάλῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 25:1)
περὶ μὲν τοίνυν τούτων τῶν ἀνδρῶν οὕτω μεμαρτύρηκεν, ὅτι οὐ πρὸσ τὸ χείριστον ἦγον τοὺσ πολίτασ, οὐδὲ τὰσ ἐπιθυμίασ αὐτῶν διετέλουν ἀποπληροῦντεσ, ἀλλὰ τοιούτων ἔργων ἡγεμόνεσ αὐτοῖσ ἐγένοντο, ἃ καὶ Πλάτων οὐκ ἂν αἰσχυνθείη κοσμῶν, καὶ προστιθεὶσ ἀρετὴν τοῖσ εἰργασμένοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 85:1)
ἐν οἷσ δὲ νυνὶ παρεσχόμεθα, ἄριστον τῶν Ἑλλήνων ἡγεῖσθαι κελεύων καὶ προστιθεὶσ ἐπιστήμην αὐτῷ τῶν πραγμάτων ἁπάντων, καὶ μηδεμίαν τύχην ἀξιῶν αἰτίαν γεγενῆσθαι, ἀλλὰ πάντ’ εἶναι τῆσ ἐκείνου γνώμησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 108:2)
ἀρχόμενόσ τε γὰρ εἰσ ὕψοσ ἰέναι, ἐπάγων ἀεὶ ἕτερον ἐφ’ ἑτέρῳ, οὕτωσ προβαίνει τῇ προσθήκῃ προστιθεὶσ, ἄχρι ἂν τὸ μήκιστον αὐξηθῇ, καὶ συναγερθεὶσ ἅπασ, ὥσπερ ὁ τῆσ σελήνησ κύκλοσ, ἄρχεται λήγειν αὖθισ ὑποστρέψασ, ὥσπερ στροφήν τινα δευτέραν ἀποδιδοὺσ ἐπὶ θάτερα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 10:1)
καὶ γὰρ εἰ τὰ μάλιστά τισ εἶναι ταῦτά γε φήσει φανερὰ, τῇ τοῦ ἡλίου πορείᾳ προστιθεὶσ τὴν αἰτίαν, ἀλλ’ οὐκ αὐτῆσ αὖ τῆσ περὶ τὴν πορείαν τάξεωσ οὐδὲ τοῦ ταῦθ’ οὕτωσ ἀνάγκαισ τὸ ἐξ ἀρχῆσ κατακλεισθῆναι, οἱο͂ν εἰ βούλει τριμήνοισ μὲν χρόνοισ ὡρίσθαι τὰσ μεταβολὰσ, νυκτὶ δὲ καὶ ἡμέρᾳ τοσοῦτον τὸν σύμπαντα ἀποδοθῆναι χρόνον, εἶναι δὲ ὁρ́ουσ τακτοὺσ τῷ θεῷ πρὸσ ἄρκτουσ καὶ μεσημβρίασ, οὓσ οὐχ οἱο͂́ν τε ὑπερβῆναι, τούτων οὐδενὸσ δή που τὸ αἴτιον δείξει, πλὴν εἰ προσποιήσεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 10:5)
νὴ Δί’ ἀσφαλῶσ γε, φαίησ ἂν, προστιθεὶσ ταῖσ Μούσαισ ἑαυτόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 5:15)
ἀλλ’ ἵν’ ἐπ’ αὐτοφώρῳ λάβῃσ σεαυτὸν ὑβριστὴν ὄντα καὶ συκοφάντην καὶ περίεργον, ἐξέτασον τίσ ἦν ὁ τὸν αὑτοῦ λόγον οὕτωσ ἐπαινέσασ ὥστε ἄντικρυσ ἐν αὐτῷ ἐκείνῳ περὶ αὑτοῦ διαλέγεσθαι, ὥσπερ ὁ τῆσ κωμῳδίασ ποιητὴσ περὶ τοῦ δράματοσ, τοῦτο μὲν ἀρχόμενοσ τοῦ προοιμίου ὑπισχνούμενοσ ἀξίωσ ἐρεῖν καὶ τοῦ πράγματοσ καὶ τοῦ χρόνου τοῦ διατριφθέντοσ αὐτῷ περὶ τὸν λόγον, καὶ πρόσ γ’ ἔτι προστιθεὶσ ὅτι καὶ παντὸσ ὃν τυγχάνει βεβιωκώσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 23:8)
Ἀναξιμένησ δὲ ἀέρα καὶ Διογένησ πρότερον ὕδατοσ καὶ μάλιστ’ ἀρχὴν τιθέασι τῶν ἁπλῶν σωμάτων, Ἵππασοσ δὲ πῦρ ὁ Μεταποντῖνοσ καὶ Ἡράκλειτοσ ὁ Ἐφέσιοσ, Ἐμπεδοκλῆσ δὲ τὰ τέτταρα, πρὸσ τοῖσ εἰρημένοισ γῆν προστιθεὶσ τέταρτον ταῦτα γὰρ ἀεὶ διαμένειν καὶ οὐ γίγνεσθαι ἀλλ’ ἢ πλήθει καὶ ὀλιγότητι, συγκρινόμενα καὶ διακρινόμενα εἰσ ἕν τε καὶ ἐξ ἑνόσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 66:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION