헬라어 문장 내 검색 Language

ἐνταῦθα νῦν ὕβριζε καὶ θεῶν γέρα συλῶν ἐφημέροισι προστίθει.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 5:19)
προστίθει δὲ καὶ χάριτασ πόματοσ καὶ σίτου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.250)
ἀλλ’ οἶμαι τῶν μὲν πραγμάτων οἷσ ἐτυγχάνομεν καὶ τοῦ χεῖρον ἢ βέλτιον βιῶναι τὸν δαίμονα καὶ τὴν τύχην αἰτιώμεθα, καὶ νὴ Δί’, εἰ βούλει, προστίθει τὸ καὶ ἡμᾶσ αὐτοὺσ δεῖν, οὐδὲν γὰρ βλάβοσ τῷ λόγῳ, τοῖσ δ’ ὑπηρετήσασιν εἰσ τὴν γένεσιν καὶ δι’ ὧν πρῶτον ἤλθομεν εἰσ φῶσ, τούτοισ τὴν πρώτην καὶ μεγίστην χάριν ἡγούμεθα δεῖν ἔχειν μετὰ τοὺσ ἔτι τούτων προτέρουσ θεούσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 84:5)
πρὸσ ταῦτ’ ἔστων οἱ δίκαιοι καὶ ἥμεροι, καὶ Ὅμηροσ μαρτυρείτω, προστίθει γὰρ, εἰκότωσ ἄρα καὶ ζῶντα ἐτίμων αὐτὸν καὶ τεθνεῶτα ἐπόθουν καὶ προαχθέντεσ μετέγνωσαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 169:10)
προστίθει δὲ κἀκεῖνο, ὅτι αὐτῆσ τῆσ Μούσησ δεηθεὶσ κατ’ ἀρχὰσ ὁ ποιητὴσ, ἵν’ ἐνεργὸσ ὑπ’ αὐτῆσ γένοιτο, εἶτα ὥσπερ ἐξέστη καὶ φησὶν ὅτι τοῦτο ἐκεῖνο χορὸσ αὐτὸσ ἀντὶ τῆσ Μούσησ γεγένηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 13:11)
ἕτεροσ δ’ αὖ φησι τῷ αὐτῷ ποιητῇ, Καὶ προσήκει μοι, ὦ Ἀθηναῖοι, ἄρχειν, ἀνάγκη γὰρ ἐντεῦθεν ἄρξασθαι, ἐπειδή μου, φησὶ, προστίθει γὰρ, οὐ σοί τισ παραπλήσιοσ, ἀλλὰ Νικίασ καθήψατο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 18:4)
κἀμὲ οὕτωσ ἐξέταζε, καὶ ἔτι μεῖζον προστίθει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 25:10)
ἴθι δὴ πέραινε, καὶ κόπον μὴ προστίθει.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, lyric10)
μόνον μὴ δέου, μὴ προστίθει δ’ ὅτι "καὶ οὐ δέομαι".
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ ἀταραξίασ. 18:3)
Προστίθει τῷ δακτυλίῳ, καὶ σπληνία ἐλαιώσασ Προστίθει, καὶ σπόγγον ἐπάνω ἐπίδει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΩΝ., 3.2)
Ἦν δὲ βούλῃ βαλάνοισιν ἰῆσθαι, σηπίησ ὄστρακον, μολυβδαίνησ τρίτον μέροσ, ἄσφαλτον, στυπτηρίην, ἄνθοσ ὀλίγον, κηκίδα, χαλκοῦ ἰὸν ὀλίγον, τουτέων μέλι ἑφθὸν καταχέασ, βάλανον ποιήσασ μακροτέρην, προστίθει, μέχρισ ἂν ἀφανίσῃσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΩΝ., 8.1)
ὅταν τοίνυν λέγῃσ ὅτι μέμηνε, προστίθει καὶ ὅτι γυνὴ οὖσα μέμηνε, καὶ μὴ σύγχει πάντα ταῦτα τῷ τῆσ μανίασ ὑπάγων ὀνόματι ἑνὶ καὶ τῷ αὐτῷ δοκοῦντι, ἀλλὰ χωρίσασ, ὥσπερ ἐστὶ δίκαιον,^ τῇ φύσει, τὸ δυνατὸν ἐφ’ ἑκάστου σκόπει.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 29:2)
Καὶ τούτουσ προστίθει.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Ἑρμῆσ καὶ Χάρων. 3:1)
Προστίθει τοίνυν ἤδη ὅτι βούλει·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 323:2)
"πολλὰ ἔχοντι τῷ γήρᾳ τὰ αἰσχρὰ μὴ προστίθει τὴν ἀπὸ τῆσ κακίασ αἰσχύνην.
(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 9 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION