헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Στρατιὰ δ’ ἦν, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, πολλῶν ἀμφίλογα εἰπόντων ἑπομένῳ μάλιστα Ῥωμαίων τοῖσ τὰ πιθανώτατα γράφουσι περὶ τῶν ἐξ Ἰταλίασ ἀνδρῶν, οἷσ δὴ καὶ μάλιστα θαρροῦντεσ τὰ συμμαχικὰ οὐκ ἀκριβοῦσιν οὐδὲ ἀναγράφουσιν ὡσ ἀλλότρια καὶ ὀλίγην ἐν αὐτοῖσ εἰσ προσθήκην χώραν ἔχοντα, Καίσαρι μὲν ἐσ δισχιλίουσ ἐπὶ δισμυρίοισ, καὶ τούτων ἱππέεσ ἦσαν ἀμφὶ τοὺσ χιλίουσ, Πομπηίῳ δὲ ὑπὲρ τὸ διπλάσιον, καὶ τούτων ἱππέεσ ἐσ ἑπτακισχιλίουσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 8:1)
ἕτερον δ’, ὃ καὶ τοῖσ πράγμασίν ἐστιν ἐφεξῆσ καὶ μεγέθουσ χάριν οὐ λείπεται, προσλαβοῦσα γὰρ τὸν κοινὸν τῶν Ἑλλήνων ἐξηγητὴν, ἑαυτῇ δὲ πατρῷον, τὸν Ἀπόλλω τὸν Πύθιον, ἐξήγαγε πανταχῆ γῆσ τὸ Ἑλληνικὸν, τὴν αὐτὴν φυλακὴν ἅμα καὶ προσθήκην τῷ γένει ποιουμένη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 22:9)
ὅτε γὰρ τοῖσ Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ τὰ πράγματα ἐκρίνετο καὶ μικρὸν πρὸσ πολὺ τῆσ γῆσ μέροσ ἠγωνίζετο, ὁ δ’ ἀγὼν ἦν ὑπὲρ τῆσ σωτηρίασ ἅμα καὶ ἀρετῆσ, τότ’ ἐνίκησεν ἡ πόλισ ἄμφω τὼ γένη κάλλιον εὐχῆσ, ὡσ τὸ μὲν προσθήκην μικρὰν αὐτῆσ ἀποφανθῆναι, τὸ δὲ πλέον χεῖρον ἢ ὅσῳ πλέον ἐδόκει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 30:5)
αὐτή τε παρῆλθε τοὺσ ἀρχαίουσ ὁρ́ουσ πανταχῆ κατ’ ἀξίαν τῶν ἔργων καὶ τὴν τοῦ κύκλου προσθήκην ποιουμένη·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 59:2)
οὔτε γὰρ εἴ τισ ἔξω τοῦ Ἀτλαντικοῦ πελάγουσ ἐστὶ γῆ, ταύτην προσκτησάμενοι, οὔτε ὅσα ἀοίκητα τῶν εἴσω δι’ ὑπερβολὴν ψύχουσ ἢ καύματοσ, εἰ ταῦτα εὑρόμενοι κραθῆναι παρὰ τῶν θεῶν προσθήκην τῆσ ἀρχῆσ ἐποιήσαντο ἰδίαν καθ’ ἑαυτόν πωσ ἑκάτεροσ, οὐκ ἂν ἔμοιγε ἐπ’ ἀρετῇ τοσούτῳ παρελθεῖν ἅπαντασ δοκοῦσιν, ὅσῳ περ νῦν τὰ ὄντα κοινὰ ποιησάμενοι καὶ περὶ πλείονοσ ἀλλήλουσ ποιησάμενοι τῶν ὄντων ἁπάντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 7:10)
ἐκ τοιούτων καὶ τοσούτων ὡσ βραχέωσ τε καὶ ἀμυδρῶσ εἰπεῖν ἡ νόσοσ ἠσκήθη καὶ συνεσκευάσθη, κατὰ προσθήκην χρόνου προϊοῦσα ἀεί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 16:13)
ὅπερ, ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ δικαιότατον καὶ πᾶσ τισ εὔνουσ ὢν ὑμῖν συνεύχετο, τὸ θαρρεῖν τοῖσ ὑπάρχουσι καὶ τὸ προσήκειν ἡγεῖσθαι τῇ τῆσ θαλάττησ ἀρχῇ τὴν προσθήκην ταύτην, ἣ τά τε ἡμέτερα αὐξήσειν ἔμελλεν οὐκ ὀλίγῳ τινὶ καὶ τῇ Πελοποννήσῳ πολλὰσ ποιήσειν τὰσ ἀπορίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 6:6)
εἰ γὰρ ἃ μηδὲ τοῖσ τυχοῦσι [μηδὲ τοῖσ φαυλοτάτοισ] ἐπιβάλλειν μηδ’ ἂν εἷσ φήσειε, ταῦθ’ οἱ προέχειν ἀξιοῦντεσ ἑαυτοῖσ ἡγήσονται προσήκειν, καὶ μὴ καθ’ ὅσον δύνανται φυλάξονται, πῶσ οὐ προσθήκην ἡ κατηγορία λαμβάνει, ἢ πῶσ οὐχ ἕτερον μέν ἐστιν ὃ βούλονται, ἕτερον δ’ ὃ κατασκευάζουσι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 9:4)
οὐ γὰρ ἡγοῦνται προσθήκην αὑτοὺσ εἶναι τῶν ὑπαρχόντων, ἀλλὰ πάνθ’ ὅσα ἂν κτήσωνται δεύτερα ἑαυτῶν εἶναι νομίζουσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 19:10)
εἰ δὲ δὴ μηδ’ ἁπλῶσ ἀνθρώποισ τὴν εὑρ́εσιν προστίθεμεν τῶν τεχνῶν, ἀλλὰ θεοὺσ ἡγήσασθαι φαμὲν αὐτοῖσ καὶ καταδεῖξαι, πῶσ οὐκ εὔδηλον ὅτι πολλῷ τινοσ εἶναι νικῶντοσ δεῖ προσθήκην τὴν τέχνην;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 26:3)
εἰπὲ γὰρ ὦ πρὸσ θεῶν, μᾶλλον δὲ εἰ στρατηγῶν αὐτὸσ ἐτύγχανεσ ἡμῖν κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ χρόνουσ, τί ποιεῖν ἂν ἢ τί λέγειν ᾤου δεῖν, ὄντων μὲν συμπάντων Ἀθηναίων τόσων καὶ τόσων, τῶν δὲ συμμάχων τῶν μὲν ἐν ταῖσ νήσοισ, τῶν δὲ κατ’ ἤπειρον μεμερισμένων, μυριάσι δὲ ἓξ στρατιᾶσ τῶν πολεμίων εἰσβεβληκότων, καὶ τούτων Πελοποννησίων, οὐδὲ γὰρ τοῦτο φαῦλον εἰσ προσθήκην, ἀνθρώπων ἱκανῶν καὶ πρὸσ ἅπαντασ τοὺσ Ἕλληνασ μάχεσθαι, καὶ οὓσ ἐγὼ φαίην ἂν ἡγουμένων γε Ἀθηναίων καὶ Περικλέουσ οὐ χαλεπῶσ ἂν καὶ πᾶσαν γῆν ὑφ’ αὑτοῖσ ποιήσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 26:3)
ἐὰν οὕτω σκοπῇσ καὶ τοὺσ Ἀθηναίουσ καὶ μὴ καθ’ ἕκαστον ὥσπερ τοὺσ θεσμοθέτασ ἀνακρίνῃσ, ἔχω σοι καὶ ἑτέραν προσθήκην ἔτι μείζω καὶ θαυμασιωτέραν εἰπεῖν, ὅτι Μιλτιάδησ οὐ μόνον τὴν πόλιν βελτίονα ἐποίησεν, ἀλλὰ καὶ τὴν Ἑλλάδα πᾶσαν πρὸσ τῇ πόλει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 52:2)
ὁ γὰρ Νεῖλοσ, ἡνίκ’ ἂν αὐτῷ ὡραῖον ᾖ, κατέρχεται τὰ ὑψηλὰ, κατέρχεται δὲ οὐ φανερᾷ τῇ προσθήκῃ οὐδ’ ὥστε ὀφθαλμῷ γνῶναι τὸ ὕδωρ ἐπιφερόμενον, ἀλλ’ ἀρξάμενοσ ἀπὸ δακτύλων ὀλίγων ἐπιδίδωσι τοσοῦτον ὥστ’ ἐν μησὶ μικροῦ τέτταρσι τοὺσ τέτταρασ ἢ πεντεκαίδεκα τούτουσ πήχεισ πληροῦν περὶ Μέμφιν, κἀν τούτῳ τὴν προσθήκην ἄδηλον ἀεὶ παρεχόμενοσ καὶ ἑνὶ τούτῳ σημαίνων, τῷ καταλαμβάνειν ἑξῆσ τὴν γῆν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 6:8)
χρῆν τοίνυν καὶ τὸν Νεῖλον εἴπερ ἐξ ὑετῶν ᾔρετο, μὴ διηνεκῆ τὴν αὔξησιν ἴσχειν μηδ’ ἐπὶ προσθήκην ἀεὶ χωρεῖν ἐπὶ τὸ πλεῖστον καὶ μέγιστον ἐκ τοῦ βραχυτάτου καὶ πρώτου, μέχρι ἐξεπλήρωσεν, ἀλλ’ ἀνώμαλον καὶ μεταπίπτουσαν καὶ τὴν ἐπίδοσιν καὶ τὴν ἀναχώρησιν ἔχειν ἐν μέρει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 7:11)
φαίνεται τοίνυν οὐκ ἐπέχων οὐδὲ ἱστὰσ, οὐδ’ ἀναρπάζων τὸν ποταμὸν τότε, οὐδ’ ἐλάττω ποιῶν ἐκ μείζονοσ, ἀλλ’ αὐξανόμενον καὶ προσθήκην ἀεὶ τῷ ῥεύματι λαμβάνοντα ἐφορῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 17:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION