헬라어 문장 내 검색 Language

ὅπου δ’ ἂν αἱ ὑπόνοιαι πονηραὶ ὦσι καὶ λυπῶσι τὸν λόγον, δεῖ τὸ παρὰ σοῦ εἰσαγόμενον ἐπανορθοῦσθαι τὸ ἄτοπον οὐχ ἁπλῶσ, ἀλλὰ ταῖσ παρὰ σοῦ προσθήκαισ, οἱο͂ν εὐθὺσ μὲν οὖν ἐννοήσασ τισ τὰ γινόμενα ἡγήσατ’ ἂν φύσει βασιλικόν τι τὸ κάλλοσ εἶναι, καὶ ἡ παρ’ αὐτοῦ προσθήκη, ἄλλωσ τε ἢν καὶ μετ’ αἰδοῦσ καὶ σωφροσύνησ, καθάπερ Αὐτόλυκοσ, κέκτηταί τισ αὐτό·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 4:3)
κἂν τύπτῃ μέ τισ, φῂσ, δικαίωσ ἢ μὴ, διαφέρει, κἂν ἐξελαύνῃ τισ, ἐὰν ἀδίκωσ, ἄθλιοσ, καὶ πανταχοῦ ταύταισ χρῇ ταῖσ προσθήκαισ δικαίωσ ἢ ἀδίκωσ λέγων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 52:7)
Ὅμηροσ γὰρ περὶ μὲν ἡλικίασ οὐ πάνυ τι χρῆται προσθήκαισ τοιαύταισ, ὅσα γε ὡσ ἐν τῷ παρόντι μεμνῆσθαι, εἰσ δὲ ἀρετῆσ κρίσιν πολλάκισ, οἱο͂́ν τι λέγω, φησὶ δή που περὶ τοῦ Διὸσ λέγων καὶ τοῦ Ποσειδῶνοσ ἀλλὰ Ζεὺσ πρότεροσ γεγόνει, τοσοῦτον μόνον, καὶ πολὺ οὐ προστίθησι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 7:12)
τρισὶν αὕτη προσθήκαισ ἀκουσταῖσ μακροτέρα γενήσεται τῆσ βραχυτάτησ μένουσα ἔτι βραχεῖα.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1512)
ἡ γὰρ ἐκ τοῦ η γινομένη συλλαβὴ μακρὰ τὴν φύσιν οὖσα τεττάρων γραμμάτων προσθήκαισ παραυξηθεῖσα τριῶν μὲν προταττομένων, ἑνὸσ δὲ ὑποταττομένου, καθ’ ἣν λέγεται σπλήν, μείζων ἂν δήπου λέγοιτο εἶναι τῆσ προτέρασ ἐκείνησ τῆσ μονογραμμάτου·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1515)
εἰ δέ ποτ’ αὐτομάτωσ ἐπὶ τοῦτο κατενεχθείη, τὸ ἀνεπιτήδευτον ἐμφαίνειν θέλει καὶ ἀφελέσ, οὔτε προσθήκαισ τισὶν ὀνομάτων, ἵνα ὁ κύκλοσ ἐκπληρωθῇ, μηδὲν ὠφελούσαισ τὸν νοῦν χρωμένη οὔτε ὅπωσ αἱ βάσεισ αὐτῶν γένοιντο θεατρικαί τινεσ ἢ γλαφυραί, σπουδὴν ἔχουσα οὐδ’ ἵνα τῷ πνεύματι τοῦ λέγοντοσ ὦσιν αὐτάρκεισ συμμετρουμένη μάλα, οὐδ’ ἄλλην τινὰ τοιαύτην ἔχουσα ἐπιτήδευσιν οὐδεμίαν.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 229)

SEARCH

MENU NAVIGATION