헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστε πῶσ εἰκὸσ ἐν ᾧ τῶν ὄντων διδασκάλων τοὺσ παῖδασ ἀφίεμεν, ἐν τούτῳ τοὺσ μηδὲν προσήκοντασ καὶ τοὺσ ἑαυτοὺσ εἰσποιοῦντασ ἐφιστάναι, καὶ μηδὲ παρ’ αὐτοῦ τοῦ τόπου δύνασθαι μαθεῖν ὅτι ἄλογοσ ἡ προσποίησισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 6:3)
ὁ μὲν μέσοσ ἀληθήσ τισ καὶ ἡ μεσότησ ἀλήθεια λεγέσθω, ἡ δὲ προσποίησισ ἡ μὲν ἐπὶ τὸ μεῖζον ἀλαζονεία καὶ ὁ ἔχων αὐτὴν ἀλαζών, ἡ δ’ ἐπὶ τὸ ἔλαττον εἰρωνεία καὶ εἴρων <ὁ ἔχων>.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 87:1)
καὶ ἡ προσποίησισ ὁρ́α δι’ οἱών ἂν γένοιτο·
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τῷ ἐλεεῖσθαι ὀδυνωμένουσ. 4:2)
ὁσημέραι γὰρ διημέρευον αὐτοῖσ πάντεσ οἷσ προσποίησισ ἀρετῆσ ἐπετετήδευτο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 178:2)
εἴγε καὶ ἀπιὼν τοῦ βίου πρόνοιαν εἶχεν, ὡσ ἐν πένθει καὶ ἐρημίᾳ τῶν φιλτάτων τὸ πᾶν καταστήσειεν ἔθνοσ, ἕνα ἀπὸ ἑκάστου οἴκου κελεύων μεταχειρίσαι μηδὲν ἄδικον μήτε εἰσ αὐτὸν δεδρακότασ μήτε ἐφ’ ἑτέροισ ἐγκλήμασιν κατηγορίασ αὐτῶν γενομένησ, εἰωθότων οἷσ προσποίησισ ἀρετῆσ καὶ πρὸσ τοὺσ δίκῃ ἐχθροὺσ γεγονότασ ἐν τοιοῖσδε καιροῖσ τὰ μίση κατατίθεσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 214:1)
Καίσαρι δὲ φυλάσσειν ἕκαστ’ ἦν προσποίησισ αὐτοῖσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 267:3)
ἐπίφθονοσ γὰρ ἡ προσποίησισ τῆσ τοιαύτησ ἐπιστήμησ, ὥστ’ εἰ μή τι θαυμαστὸν ὅσον διαφέρει τῇ ἀρετῇ τῶν ἄλλων, οὐκ ἔσθ’ ὅπωσ ἄν τισ φύγοι τὸ καταγέλαστοσ γενέσθαι φάσκων ἔχειν ταύτην τὴν ἐπιστήμην.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 37:1)
ἦν δὲ δόλοσ ἡ προσποίησισ αὕτη τοῦ τυράννου καὶ σκευωρία κατὰ τῶν Συρακουσίων, τούσ μὲν γὰρ ἐλθόντασ πρὸσ αὐτὸν ἐκ τῆσ πόλεωσ συγκλείσασ εἶχε, τούσ δὲ μισθοφόρουσ πρὸσ ὄρθρον ἐμπλήσασ ἀκράτου δρόμῳ πρὸσ τὸ περιτείχισμα τῶν Συρακουσίων ἐφῆκε·
(플루타르코스, Dion, chapter 30 3:2)
Ἡ μὲν οὖν εἰρωνεία δόξειεν ἂν εἶναι, ὡσ τύπῳ λαβεῖν, προσποίησισ ἐπὶ χεῖρον πράξεων καὶ λόγων, ὁ δὲ εἴρων τοιοῦτόσ τισ, οἱο͂σ προσελθὼν τοῖσ ἐχθροῖσ ἐθέλειν λαλεῖν, οὐ μισεῖν·
(테오프라스토스, Characters, Εἰρωνείασ Α’ 1:1)
Ἀμέλει δὲ ἡ ἀλαζονεία δόξει εἶναι προσποίησίσ τισ ἀγαθῶν οὐκ ὄντων, ὁ δὲ ἀλαζὼν τοιοῦτόσ τισ, οἰο͂σ ἐν τῷ διαζεύγματι ἑστηκὼσ διηγεῖσθαι ξένοισ, ὡσ πολλὰ χρήματα αὑτῷ ἐστιν ἐν τῇ θαλάττῃ·
(테오프라스토스, Characters, Ἀλαζονείασ ΚΓ’ 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION