헬라어 문장 내 검색 Language

εἶτ’, οἶμαι, συμβαίνει τῷ μὲν ἐφ’ ἃν ἔλθῃ, ταῦτ’ ἔχειν κατὰ πολλὴν ἡσυχίαν, ἡμῖν δ’ ὑστερίζειν, καὶ ὅσ’ ἂν δαπανήσωμεν, ἅπαντα μάτην ἀνηλωκέναι, καὶ τὴν μὲν ἔχθραν καὶ τὸ βούλεσθαι κωλύειν ἐνδεδεῖχθαι, ὑστερίζοντασ δὲ τῶν ἔργων αἰσχύνην προσοφλισκάνειν.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 14:1)
ἀλλ’ ἀξιοῦμεν αὐτούσ, εἰ τοῖσ πάθεσι βούλονται τοῖσ ἑαυτῶν ὁμολογεῖν καὶ μὴ κεναῖσ φωναῖσ θρασυνόμενοι καὶ δημαγωγοῦντεσ ἀλαζονείαν προσοφλισκάνειν, ἢ μὴ λαμβάνειν χαρᾶσ ἀρχὴν ἁπάσησ τὴν σαρκὸσ εὐστάθειαν ἢ μὴ φάναι χαίρειν καὶ ὑβρίζειν τοὺσ ἐν πόνοισ ὑπερβάλλουσι καὶ νόσοισ γιγνομένουσ.
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 5 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION