헬라어 문장 내 검색 Language

Ῥοδίου δέ τινοσ καλοῦ καὶ πλουσίου, ἄλλωσ δὲ μηδέν, προσκειμένου αὐτῷ, μὴ βουλόμενοσ ἀνέχεσθαι, πρῶτον μὲν ἐπὶ τὰ κεκονιμένα τῶν βάθρων ἐκάθιζεν αὐτόν, ἵνα μολύνῃ τὴν χλανίδα·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 22:1)
φόνοσ δ’ ἦν πολύσ, τῶν μὲν εἰσ τὴν κώμην συνεξωθουμένων ἐξ ἧσ ὡρ́μηντο, τοῦ δὲ προσκειμένου τοῖσ ὑστάτοισ καὶ κτείνοντοσ ἀπείρουσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 485:1)
ἅμα δ’ ἡμέρᾳ προσκειμένου τοῦ Σελεύκου, πέμψασ τινὰ τῶν περὶ αὑτὸν ἐπὶ θάτερον κέρασ ἐποίησέ τινα τροπὴν τῶν ἐναντίων.
(플루타르코스, Demetrius, chapter 49 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION