헬라어 문장 내 검색 Language

ὅπου δ’ ἂν προσίῃ, εὖ εἰδέναι χρή, ὅτι ἢ ἐνεργείασ ἕνεκα, ἢ ὥστε ἦθοσ ἐν τῷ λόγῳ γενέσθαι, ἐπικατενεχθήσεται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 6:15)
δῆσον αὐτὸν εἰσάγων ὦ τοξότ’ ἐν τῇ σανίδι, κἄπειτ’ ἐνθαδὶ στήσασ φύλαττε καὶ προσιέναι μηδένα ἐά πρὸσ αὐτόν, ἀλλὰ τὴν μάστιγ’ ἔχων παῖ’ ἢν προσίῃ τισ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode 1:33)
ἐὰν δέ τισ αὐτῶν καταφρονήσῃ καὶ προσίῃ θαρρῶν δειλοὺσ καὶ ἀδυνάτουσ ἄνδρασ ἰσχυροὺσ κρατῆσαι, μάλιστα τοῖσ κυσὶν ὁμοίουσ, οἳ τοὺσ μὲν φεύγοντασ ἐπιδιώκουσι καὶ δάκνουσι καὶ διέσπασαν ἔστιν οὓσ καταλαβόντεσ, τοὺσ δὲ ἐπιόντασ καὶ μαχομένουσ φοβοῦνται καὶ ἀναχωροῦσι, τελευτῶντεσ δὲ σαίνουσιν, ἐπειδὰν συνήθεισ γένωνται.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 20:2)
φιλελεύθεροι δέ εἰσι διαφερόντωσ καὶ ὅταν πολεμίων δύναμισ ἁδρὰ προσίῃ, φεύγουσιν εἰσ τὴν ἔρημον, ταύτῃ χρώμενοι ὀχυρώματι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 94 6:1)
Εἂν νέοσ τελευτᾷ τὸν βίον , ἐγκαλεῖ τοῖσ θεοῖσ , ὅτι δέον αὐτὸν ἤδη ἀναπεπαῦσθαι πρᾶγμα ἔχει, καὶ οὐδὲν ἧττον, ὅταν προσίῃ ὁ θάνατοσ, ζῆν βούλεται καὶ πέμπει παρὰ τὸν ἰατρὸν καὶ δεῖται αὐτοῦ μηδὲν ἀπολιπεῖν προθυμίασ καὶ ἐπιμελείασ.
(에픽테토스, Works, book 0 23:2)
ὅταν δὲ προσίῃ ταῖσ ἱερουργίαισ ὁ ἱερεὺσ ἡγνευκὼσ ἣν ὁ νόμοσ ἁγνείαν προαγορεύει, πρῶτον μὲν περιτίθεται τὸν μαναχάσην λεγόμενον·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 191:1)
καὶ ὁ μὲν προφητεύειν ἤρξατο τοῦ θείου πνεύματοσ εἰσ αὐτὸν μετοικισαμένου, τὸν Σαοῦλον δὲ περιήρχετο πάθη τινὰ καὶ δαιμόνια πνιγμοὺσ αὐτῷ καὶ στραγγάλασ ἐπιφέροντα, ὡσ τοὺσ ἰατροὺσ ἄλλην μὲν αὐτῷ θεραπείαν μὴ ἐπινοεῖν, εἰ δέ τίσ ἐστιν ἐξᾴδειν δυνάμενοσ καὶ ψάλλειν ἐπὶ κινύρᾳ τοῦτον ἐκέλευσαν ζητήσαντασ, ὁπόταν αὐτῷ προσίῃ τὰ δαιμόνια καὶ ταράττῃ, ποιεῖν ὑπὲρ κεφαλῆσ στάντα ψάλλειν τε καὶ τοὺσ ὕμνουσ ἐπιλέγειν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 212:2)
ἐπεὰν δὲ σαπῇ καὶ προσίῃ ὁ τεταγμένοσ χρόνοσ, ἀπικνέεται ἐσ ἑκάστην πόλιν βᾶρισ ἐκ τῆσ Προσωπίτιδοσ καλευμένησ νήσου.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 41 5:3)
φασὶ δὲ αὐτοὶ Ἠλεῖοι ἐκ κατάρησ τευ οὐ γίνεσθαι σφίσι ἡμιόνουσ, ἀλλ’ ἐπεὰν προσίῃ ἡ ὡρ́η κυί̈σκεσθαι τὰσ ἵππουσ, ἐξελαύνουσι ἐσ τοὺσ πλησιοχώρουσ αὐτάσ, καὶ ἔπειτά σφι ἐν τῇ τῶν πέλασ ἐπιεῖσι τοὺσ ὄνουσ, ἐσ οὗ ἂν σχῶσι αἱ ἵπποι ἐν γαστρί·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 30 1:3)
ἐπειδὰν τοίνυν τοιαῦτα προσίῃ τισ λέγων, αὐτὸ ἐφ’ ἑαυτοῦ χρὴ τὸ πρᾶγμα ἐξετάζειν, μήτε ἡλικίαν τοῦ λέγοντοσ ὁρῶντα μήτε τὸν ἄλλον βίον μήτε τὴν ἐν τοῖσ λόγοισ ἀγχίνοιαν.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 31:1)
σὺ δὲ εἶ πιστὴ καὶ φίλανδροσ οὐδὲ προσίῃ ἄλλον τινὰ ὅτι μὴ μόνον Χαιρέαν·
(루키아노스, Dialogi meretricii, μήτηρ καὶ Μουσάριον. 3:4)
καλεσάτω οὖν οὗτοσ αὐτόν, ἐὰν ἄρα μὴ προσίῃ αὐτόσ.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 63:3)
δοκεῖ γὰρ ἡμῖν ὅ γε πονηρὸσ τῷ πονηρῷ, ὅσῳ ἂν ἐγγυτέρω προσίῃ καὶ μᾶλλον ὁμιλῇ, τοσούτῳ ἐχθίων γίγνεσθαι.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 142:9)
ἐμοὶ γὰρ φαίνεται οὐ μόνον αὐτὸ τὸ μέγεθοσ οὐδέποτ’ ἐθέλειν ἅμα μέγα καὶ σμικρὸν εἶναι, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐν ἡμῖν μέγεθοσ οὐδέποτε προσδέχεσθαι τὸ σμικρὸν οὐδ’ ἐθέλειν ὑπερέχεσθαι, ἀλλὰ δυοῖν τὸ ἕτερον, ἢ φεύγειν καὶ ὑπεκχωρεῖν ὅταν αὐτῷ προσίῃ τὸ ἐναντίον, τὸ σμικρόν, ἢ προσελθόντοσ ἐκείνου ἀπολωλέναι·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 739:2)
εὐωχεῖται γὰρ ἄνευ πραγματείασ ἀφθόνων ἰχθύων παρόντων ὅταν δὲ πλησίον τῇ γῇ προσίῃ, φαγὼν τὸ δίκτυον ἄπεισιν.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 26 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION