헬라어 문장 내 검색 Language

ὃ μὲν γὰρ οὐθὲν γελοῖον ἀλλὰ χαλεπῶσ προσίεται, ὃ δὲ πάντα εὐχερῶσ καὶ ἡδέωσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 136:2)
ἓν δ’ οὐ προσίεταί με, τῶν πραγμάτων ὁτιὴ μόνοσ τὸν ζωμὸν ἐκροφήσει.
(아리스토텔레스, Agon, epirrheme27)
διόπερ οἱ μὲν ἀνδρώδεισ τὴν φύσιν εὐλαβοῦνται συλλυπεῖν τοὺσ φίλουσ αὑτοῖσ, κἂν μὴ ὑπερτείνῃ τῇ ἀλυπίᾳ, τὴν ἐκείνοισ γινομένην λύπην οὐχ ὑπομένει, ὅλωσ τε συνθρήνουσ οὐ προσίεται διὰ τὸ μηδ’ αὐτὸσ εἶναι θρηνητικόσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 139:2)
ἐξέρχεταί τε πανταχόσ1’ ἤδη πετομένη, δέχεται δὲ καὶ στατῆρα καὶ τριώβολον, προσίεται δὲ καὶ γέροντα καὶ νέον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 26 2:1)
κἀκεῖνοσ εἰσ τοὺσ πένητασ παρηγγυήθη καὶ τοὺσ ἀδοκίμουσ, καὶ οὐδεὶσ ἔτι τὸν τοιοῦτον προσίεται τῶν πρότερον τεθαυμακότων, ἀλλ̓ οὐδὲ στρέψασ ἀπορρίπτει.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 48:4)
οὕτω γὰρ τά τε βλάπτοντα διωθεῖται καὶ τὰ οἰκεῖα προσίεται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 85:4)
ὁ δ’ οὐ προσίεται τὴν παράκλησιν αὐτῶν ἐγκαλῶν, ὅτι μὴ βοηθήσειαν αὐτῷ ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν ἀδικουμένῳ περιφανῶσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 331:2)
ἀλλ’ οἶδα γάρ, ὅτι τούτων οὐδὲν ἡ σὴ διάνοια προσίεται δικαία τε οὖσα καὶ τὴν ἀλήθειαν ἐνισχύειν βουλομένη καὶ τὸ θεῖον ἀγαπῶσα·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 329:3)
Φασαήλου δὲ τἀδελφοῦ συμβουλεύσαντοσ αὐτῷ μὴ φανερῶσ τὸν ἄνδρα μετιέναι, διαστασιάσειν γὰρ τὸ πλῆθοσ, τότε μὲν ἀπολογούμενόν τε προσίεται τὸν Μάλιχον καὶ τῆσ ὑπονοίασ ἀπολύειν ὡμολόγει, λαμπρὰν δὲ πομπὴν ἐπὶ τῷ πατρὶ κηδείασ ἐτέλεσεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 326:1)
καὶ γὰρ εἰ τοῦτο συγχωρήσομεν, τό γε τῷ σιδήρῳ πάλιν ἕτερον προστεθέν τι συνάπτεσθαι τὴν αὐτὴν αἰτίαν οὐκέτι προσίεται.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 1418)
ἢν δὲ ἀγεννέστεροσ καὶ ταπεινότεροσ, προσίεται μὲν καὶ προσμειδιᾷ τοῖσ χείλεσιν ἄκροισ, μισεῖ δὲ καὶ λάθρᾳ τοὺσ ὀδόντασ διαπρίει καί, ὡσ ὁ ποιητήσ φησι, βυσσοδομεύει τὴν.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 24:1)
Ἀλλὰ ἐκεῖνοσ ἑκὼν προσίεταί με καὶ προσκαλεῖται, ἡ Ἀθηνᾶ δὲ ὑφορᾶται ἀεί, καί ποτε ἐγὼ μὲν ἄλλωσ παρέπτην πλησίον ἔχων τὴν λαμπάδα, ἡ δέ, εἴ μοι πρόσει, φησί, νὴ τὸν πατέρα, τῷ δορατίῳ σε διαπείρασα ἢ τοῦ ποδὸσ λαβομένη καὶ ἐσ τὸν Τάρταρον ἐμβαλοῦσα ἢ αὐτὴ διασπασαμένη διαφθερῶ.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀφροδίτη, Ἔρωσ. 2:6)
τὸ δὲ μέγιστον, ἤδη καὶ ἐρῶσιν αὐτοῦ αἱ γυναῖκεσ, ὁ δὲ θρύπτεται πρὸσ αὐτὰσ καὶ ὑπερορᾷ καὶ τὰσ μὲν προσίεται καὶ ἵλεώσ ἐστιν, αἱ δὲ ἀπειλοῦσιν ἀναρτήσειν αὑτὰσ ἀμελούμεναι.
(루키아노스, Gallus, (no name) 14:14)
ᾧ καὶ δῆλον ὅτι προσίεται τὴν τοῦ μονάρχου εὐσέβειαν.
(루키아노스, Phalaris, book 2 5:1)
καὶ ὀκλάζει καὶ ἀγανακτεῖ φεύγοντα ἀπ’ ἀλλήλων, τοῖσ δὲ συγγενέσι καὶ οἰκείοισ ὁμοπαθεῖ κεραννύμενα καὶ προσίεται τὴν κοινωνίαν λείωσ καὶ μετ’ εὐμενείασ, πῶσ οἱο͂́ν τε φιλίαν ἤθεσι διαφόροισ, ἐγγενέσθαι καὶ πάθεσιν ἀνομοίοισ καὶ βίοισ ἑτέρασ προαιρέσεισ ἔχουσιν;
(플루타르코스, De amicorum multitudine, chapter, section 8 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION