헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδὲ γὰρ εἰσ ἀνθρώπων ἔτι συνῆλθεν ὁμιλίασ, οὐδ’ ἐν δημοσίῳ τινὶ πρὸσ οὐδενὸσ ὤφθη τόπῳ, ἐξόν τ’ αὐτῷ τὴν ζημίαν ἐκτίσαντι μηδενὸσ ἀπελαύνεσθαι τῶν καινῶν ‐ ἕτοιμοι γὰρ ἦσαν οὐκ ὀλίγοι τῶν ἐπιτηδείων αὐτοῦ τὴν καταδίκην ἀπαριθμεῖν ‐ οὐκ ἠξίωσεν, ἀλλὰ θανάτου τὴν συμφορὰν τιμησάμενοσ οἴκοι μένων καὶ οὐδένα προσιέμενοσ ὑπό τ’ ἀθυμίασ καὶ σίτων ἀποχῆσ μαρανθεὶσ ἀπέστη τοῦ βίου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 27 7:1)
τούτοισ Ὑρκανὸσ ἠπίστει τοῖσ λόγοισ φύσει χρηστὸσ ὢν καὶ διαβολὴν δι’ ἐπιείκειαν οὐ προσιέμενοσ ῥᾳδίωσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 17:1)
ὁ δ’ ἢν μὲν ἔχῃ τι γενναῖον καὶ ἐλεύθερον καὶ παρρησιαστικόν, εὐθὺσ ἐξέρρηξε τὴν ὀργὴν καὶ τὸν θυμὸν ἐξέχεε, καὶ τέλοσ τὴν ἀπολογίαν προσιέμενοσ ἔγνω μάτην κατὰ τοῦ φίλου παρωξυμμένοσ.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 23:2)
δίωκε δὲ τὰ πολυανθρωπότατα τῶν χωρίων, καὶ ἐν αὐτοῖσ τούτοισ μόνοσ καὶ ἀκοινώνητοσ εἶναι θέλε μὴ φίλον, μὴ ξένον προσιέμενοσ·
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 10:5)
ἐπεὶ δὲ Φιλονίκου τοῦ Θεσσαλοῦ τὸν Βουκεφάλαν ἀγαγόντοσ ὤνιον τῷ Φιλίππῳ τρισκαίδεκα ταλάντων κατέβησαν εἰσ τὸ πεδίον δοκιμάσοντεσ τὸν ἵππον, ἐδόκει τε χαλεπὸσ εἶναι καὶ κομιδῇ δύσχρηστοσ, οὔτε ἀναβάτην προσιέμενοσ οὔτε φωνὴν ὑπομένων τινὸσ τῶν περὶ τὸν Φίλιππον, ἀλλ’ ἁπάντων κατεξανιστάμενοσ, δυσχεραίνοντοσ δὲ τοῦ Φιλίππου καὶ κελεύοντοσ ἀπάγειν ὡσ παντάπασιν ἄγριον καὶ ἀκόλαστον, παρὼν Ἀλέξανδροσ εἶπεν·
(플루타르코스, Alexander, chapter 6 1:1)
καὶ τὴν νέαν καὶ μέσην λεγομένην Ἀκαδήμειαν οὐ πάνυ προσιέμενοσ ἐξήρτητο τῆσ παλαιᾶσ, καὶ διετέλει θαυμάζων μὲν Ἀντίοχον τὸν Ἀσκαλωνίτην, φίλον δὲ καὶ συμβιωτὴν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ πεποιημένοσ Ἄριστον, ἄνδρα τῇ μὲν ἐν λόγοισ ἕξει πολλῶν φιλοσόφων λειπόμενον, εὐταξίᾳ δὲ καὶ πρᾳότητι τοῖσ πρώτοισ ἐνάμιλλον.
(플루타르코스, Brutus, chapter 2 2:1)
πυρέττων γὰρ μόνοσ ἐφ’ ἑαυτοῦ διημέρευε μηδένα προσιέμενοσ, ἄχρι οὗ βέβαιον αἴσθοιτο ῥᾳστώνην καὶ μεταβολὴν τοῦ νοσήματοσ.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 5 3:4)
τοῖσ δὲ διαλεκτικοῖσ χαίρειν ἔλεγε σοφὸσ ὁ θεόσ, οὐδὲν οἰομένοισ ἐκ τοῦ εἰ μορίου καὶ τοῦ μετ’ αὐτοῦ ἀξιώματοσ πρᾶγμα γίγνεσθαι, πάσασ τὰσ ἐρωτήσεισ ὑποτεταγμένασ τούτῳ καὶ νοῶν ὡσ πράγματα καὶ προσιέμενοσ.
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 52)
"πολλὰ ἐρωτῶν ἅμα καὶ πολλῶν λόγων ἀφορμὰσ προσιέμενοσ, οὐχ, ὥσπερ ἔνιοι, συστέλλοντεσ εἰσ τἀναγκαῖον αὐτὸ καὶ συνελαύνοντεσ τὰσ ἀποκρίσεισ ἀφαιροῦνται τῆσ γεροντικῆσ διατριβῆσ τὸ ἥδιστον.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Τίν’ ἐστὶν ἃ Ξενοφῶν παρὰ πότον ἣδιον ἐρωτᾶσθαί φησι καὶ σκώπτεσθαι ἢ μή. 7:21)
ὠφελίμωσ οὐ προσιέμενοσ, πολὺ γελοιότερόσ ἐστι τοῦ πίνειν μὲν οἰομένου δεῖν καὶ τρώγειν τοὺσ δειπνοῦντασ, ἄκρατον δὲ τὸν οἶνον αὐτοῖσ ἐγχέοντοσ καὶ τοὔψον ἀνήδυντον καὶ ἀκάθαρτον παρατιθέντοσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, chapter 0 4:1)
προσιέμενοσ.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 8 1:1)
"Περίανδροσ δ’ ἐοίκεν ὥσπερ ἐν νοσήματι πατρῴῳ τῇ τυραννίδι ι κατειλημμένοσ οὐ φαύλωσ ἐξαναφέρειν χρώμενοσ ὁμιλίαισ ὑγιειναῖσ ἄχρι γε νῦν καὶ συνουσίασ ἀνδρῶν νοῦν ἐχόντων ἐπαγόμενοσ, ἃσ δὲ Θρασύβουλοσ αὐτῷ κολούσεισ τῶν ἄκρων οὑμὸσ πολίτησ ὑφηγεῖται μὴ προσιέμενοσ.
(플루타르코스, Septem sapientium convivium, chapter, section 2 11:5)
Σύλλασ δὲ οὐ μόνον ἡδέωσ προσιέμενοσ τόν τοιοῦτον εὐδαιμονισμὸν καὶ ζῆλον, ἀλλὰ καὶ συναύξων καὶ συνεπιθειάζων τὰ πραττόμενα, τῆσ τύχησ ἐξῆπτεν, εἴτε κόμπῳ χρώμενοσ εἴθ’ οὕτωσ ἔχων τῇ δόξῃ πρὸσ τὸ θεῖον, καὶ γὰρ ἐν τοῖσ ὑπομνήμασι γέγραφεν ὅτι τῶν καλῶσ αὐτῷ βεβουλεῦσθαι δοκούντων αἱ μὴ κατὰ γνώμην, ἀλλὰ πρὸσ καιρὸν ἀποτολμώμεναι πράξεισ ἔπιπτον εἰσ ἄμεινον.
(플루타르코스, Sulla, chapter 6 4:2)
εἶτα τὴν ὠφέλειαν εἰπὼν ὅτι εἰσ ἡμερότητα προὐκαλεῖτο καὶ ἐσωφρόνιζε, τοῖσ μὲν χρηστηριάζων καὶ τὰ μὲν προστάττων τὰ δ’ ἀπαγορεύων, τοὺσ δ’ οὐδ’ ὅλωσ προσιέμενοσ, ταῦτα διοικεῖν νομίζουσι, φησίν, αὐτόν, οἱ μὲν αὐτὸν τὸν θεὸν σωματοειδῆ γινόμενον, οἱ δ’ ἀνθρώποισ ἔννοιαν παραδιδόντα τῆσ ἑαυτοῦ βουλήσεωσ.
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 3 17:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION