헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπιστραφέντοσ δὲ τοῦ Ἀβεννήρου καὶ κατασοφίζεσθαι τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ πειρωμένου καὶ ποτὲ μὲν εἰπόντοσ ἑνὸσ τῶν αὐτοῦ στρατιωτῶν ἀφέμενοσ τῆσ διώξεωσ ἀφελέσθαι τὴν πανοπλίαν, πάλιν δ’ ὡσ οὐκ ἔπειθε τοῦτο ποιεῖν κατασχεῖν αὑτὸν καὶ μὴ διώκειν παραινοῦντοσ, μὴ κτείνασ αὐτὸν ἀπολέσῃ τὴν πρὸσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ παρρησίαν, οὐ προσιέμενον [δὲ] τοὺσ λόγουσ, ἀλλ’ ἐπιμείναντα τὴν δίωξιν φεύγων ὡσ εἶχε τὸ δόρυ πλήξασ εἰσ τοὐπίσω καιρίωσ παραχρῆμ’ ἀπέκτεινεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 19:1)
ὁ δὲ οὐδέν με τοῦ καταμένειν προσιέμενον ὁρῶν, μηχανὴν τοῦ μεῖναι τὸν τότε ἔκπλουν μηχανᾶται τοιάνδε τινά.
(플라톤, Epistles, Letter 7 147:2)
ἢ οὐχ ὁμοίωσ καταφρονεῖν χρημάτων δοκοῦμεν τὸν μὴ προσιέμενον καὶ τὸν χαριζόμενον;
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 12 1:2)
ἢ οὐχ ὁμοίωσ καταφρονεῖν χρημάτων δοκοῦμεν τὸν μὴ προσιέμενον καὶ τὸν χαριζόμενον;
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 12 3:1)
"ὁ μὲν οὖν Πλανητιάδου λόγοσ οὐκ ἀρεστὸσ ἐμοὶ διά τε τἄλλα καὶ τὴν ἀνωμαλίαν, ἣν περὶ τὸν θεὸν ποιεῖ, πῆ μὲν ἀποστρεφόμενον καὶ ἀπαξιοῦντα τὴν κακίαν πῆ δὲ πάλιν αὖ προσιέμενον ὥσπερ βασιλεύσ τισ ἢ τύραννοσ ἑτέραισ ἀποκλείων θύραισ τοὺσ πονηροὺσ καθ’ ἑτέρασ εἰσδέχοιτο καὶ χρηματίζοι.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 8 1:4)
ἄλλαι δ’ ἄνωθεν ἐν ἄκρῳ τοῦ περιέχοντοσ ὀφθῆναί τε φαιδραὶ καὶ πρὸσ ἀλλήλασ ὑπ’ εὐμενείασ θαμὰ πελάζουσαι τὰσ δὲ θορυβώδεισ ἐκείνασ ἐκτρεπόμεναι, διεσήμαινον ὡσ ἐοίκε συστολῇ μὲν εἰσ ἑαυτὰσ τὸ δυσχεραῖνον, ἐκπετάσει δὲ καὶ διαχύσει τὸ χαῖρον καὶ προσιέμενον.
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 22 18:1)
καίτοι μεγάλαι μὲν εὐθὺσ ἐξιόντι διοσημίαι παρηκολούθουν, ἀρξαμένου δὲ τὰ μὲν λέγειν ἐν τῷ στρατοπέδῳ, τὰ δὲ ἀναγινώσκειν, τοσαυτάκισ ἐβρόντησε καὶ κατήστραψε, καὶ τοσοῦτοσ ὄμβροσ καὶ ζόφοσ ἐξεχύθη εἰσ τὸ στρατόπεδον καὶ τὴν πόλιν, ὡσ κατάδηλον εἶναι μὴ προσιέμενον μηδὲ ἐπαινοῦν τὸ δαιμόνιον γινομένην οὐκ ἐπ’ ἀγαθῷ τὴν εἰσποίησιν.
(플루타르코스, Galba, chapter 23 2:2)
προκόπτοντοσ, εἰ μήθ’ ἡδόμενον αἰσχρῷ τινι ἑαυτὸν μήτε τι προσιέμενον ἢ πράττοντα τῶν δεινῶν καὶ ἀτόπων ὁρᾷ κατὰ τοὺσ ὕπνουσ, ἀλλ’ οἱο͂ν ἐν βυθῷ γαλήνησ ἀκλύστου καταφανεῖ διαλάμπει τῆσ ψυχῆσ τὸ φανταστικὸν καὶ παθητικὸν διακεχυμένον ὑπὸ τοῦ λόγου.
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 12 1:1)
ἐὰν δέ τισ υἱὸν ἑαυτοῦ δεόμενον φαρμακείασ καὶ μὴ προσιέμενον φάρμακον ἐξαπατήσασ ὡσ σιτίον τὸ φάρμακον δῷ καὶ τῷ ψεύδει χρησάμενοσ οὕτωσ ὑγιᾶ ποιήσῃ, ταύτην αὖ τὴν ἀπάτην ποῖ θετέον;
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Δ, chapter 2 18:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION