헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὅτι μετ’ οὐ πολὺ Φίλιπποσ μὲν τῶν ὑπηκόων τοῖσ ἐπὶ θαλάσσησ στόλον ἐπαγγείλασ, Σάμον καὶ Χίον εἷλε, καὶ μέροσ τῆσ Ἀττάλου γῆσ ἐπόρθησε, καὶ αὐτῆσ ἀπεπείρασε Περγάμου, μὴ φειδόυενοσ ἱερῶν ἢ τάφων, τήν τε Ῥοδίων περαίαν ἐδῄου διαλλακτήρων οἱ γεγονότων, καὶ ἑτέρῳ μέρει στρατοῦ τὴν Ἀττικὴν ἐλυμαίνετο καὶ τὰσ Ἀθήνασ ἐπολιόρκει, ὡσ οὐδὲν τῶνδε Ῥωμαίοισ προσηκόντων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:4)
σχεδὸν δὲ, ὥσπερ ἔφην, οὐδὲν ἀλλοῖον ὧν ποιεῖτε παρῄνεσα, ἀλλ’ ὥσπερ τὸν νεὼν ἐπῄνεσα βλέψασ εἰσ αὐτὸν καὶ οὐδὲν οἴκοθεν εὑρὼν, οὕτω καὶ νῦν ἴδιον μὲν οὐδὲν οὔτε εὑρ́ηκα οὔτ’ εἴρηκα, ἃ δὲ ὁρῶ ποιοῦντασ, ταῦτ’ ἐπῄνεσα καὶ ταῦτ’ ἀγαθοῦ χάριν τοῦ συμβόλου, ὅπωσ μηδὲν ἐλλείποι τῷ λόγῳ τῶν προσηκόντων παρεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 12:3)
ἐπεὶ γὰρ καὶ τῆσ ἀνελπίστου φήμησ ἀφικομένησ πρῶτοσ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἐμνήσθην πρὸσ τοὺσ πάντα ἀρίστουσ βασιλέασ διατρίψασ οὐ πλέον μιᾶσ νυκτὸσ, εἰκόσ τοι καὶ περὶ τῶν εἰσ εὐφημίαν ἡκόντων οὕτωσ ἔχειν ὡσ ἐμαυτῷ προσηκόντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 2:4)
οὐκοῦν ἄτοπον τοὺσ αὐτοὺσ κινδύνουσ ὑπὲρ μὲν τῆσ οἰκείασ καὶ τῶν ὄντων φεύγειν, ὑπὲρ δὲ τῆσ ἀλλοτρίασ καὶ τῶν μηδὲν προσηκόντων ὑφίστασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 10:2)
ἀλογώτατον δ’ ἂν εἰή πάντων ἄχθεσθαι μὲν τοῖσ ἑτέρων ἀγαθοῖσ, λυμαίνεσθαι δὲ τοῖσ ἑαυτῶν, καὶ μᾶλλον δυσχεραίνειν εἴ τισ καὶ ἕτεροσ τὰ εἰκότα τιμήσεται ἢ εἰ τῶν προσηκόντων αὐτὸσ παρὰ πάντων ἑκόντων μὴ τεύξεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 8:2)
λυπηρὸν δέ μοι κἀκεῖνο, εἰ τοῖσ μὲν ἐκ γενετῆσ ὀνόμασιν οὕτω σφόδρα ἑλληνίζοντεσ ἐφαίνεσθε, ὥστ’ οὐδὲν ἦν εὑρεῖν ὡσ ἔποσ εἰπεῖν παρ’ ὑμῖν ὄνομα ὅ τι μὴ Δώριον, ἀπὸ τῶν ὑμετέρων ξένων ἀρξάμενα, ἐν δὲ τῇ πολιτείᾳ τὴν πάτριον ἁρμονίαν καὶ τὴν ἀληθῶσ Δωριστὶ μεθέντεσ κακῶν ξενικῶν καὶ πᾶσι μᾶλλον ἢ ὑμῖν προσηκόντων κληρονομήσετε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 15:7)
οὐδ’ εἴ τισ ἐπείθετο ἐμοὶ σφάττων καὶ ἀποπνίγων, οὔτε ταῦτα οὔτ’ ἄλλ’ οὐδ’ ὁτιοῦν ἂν διεπράττετο, ἀλλὰ πείσασ καὶ φανερῶσ ἀποδείξασ ὅτι τῶν αὑτῷ προσηκόντων ἀντιποιεῖται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 54:7)
οὐδέ γ’ ἐκεῖνο μᾶλλον οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ὡσ τὸ μὲν τοῖσ ὅπλοισ ἀμύνεσθαι τοῖσ ἐν τοῖσ λόγοισ βεβιωκόσι τῶν προσηκόντων ἐστὶ, τὸ δὲ αὐτοῖσ τοῖσ λόγοισ ἀμύνεσθαι ἐν ἀλογίᾳ θετέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 72:1)
"αἴτιον δὲ ἦν ὅτι ἐκεῖνοσ μὲν δυνατὸσ ὢν τῷ τε ἀξιώματι καὶ τῇ γνώμῃ, χρημάτων τε διαφανῶσ ἀδωρότατοσ γενόμενοσ κατεῖχε τὸ πλῆθοσ ἐλευθέρωσ καὶ οὐκ ἤγετο μᾶλλον ὑπ’ αὐτοῦ ἢ αὐτὸσ ἦγε, διὰ τὸ μὴ κτώμενοσ ἐξ οὐ προσηκόντων τὴν δύναμιν πρὸσ ἡδονὴν λέγειν, ἀλλ’ ἔχων ἐπ’ ἀξιώσει καὶ πρὸσ ὀργὴν ἀντειπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 5:15)
οὐκοῦν τό γε μήθ’ ὑπὸ παίδων, φαίη τισ ἂν, μήθ’ ὑπ’ ἄλλου του τῶν ἐκείνοισ προσηκόντων προακούσαντα τοσαύτην σπουδὴν ποιήσασθαι κακοὺσ ἀποφῆναι πολὺ τοῦ νόμου τούτου κεχώρισται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 187:10)
σκέψαι γὰρ εἴ σοι τῶν καλῶσ ἐχόντων ἢ λόγον καταλιπόντων εἶναι δοκεῖ τοὺσ μὲν γῆμαι προθυμουμένουσ παρὰ τὰσ τῶν κορῶν θύρασ καθέζεσθαι, θεραπεύοντασ ἢ αὐτὰσ ἢ γονέασ ἤ τινα ἄλλον τῶν προσηκόντων, τοὺσ δὲ τῶν λόγων ἐπιθυμητὰσ εἶναι φάσκοντασ ἀμελήσαντασ θεραπεύειν τὸν ῥήτορα αὐτὸν καὶ πειρᾶσθαι πείθειν ἀμωσγέπωσ προσέσθαι σφᾶσ εἰσ τὴν κοινωνίαν, ἔπειτα καταιτιᾶσθαι καὶ λέγειν ὡσ ἄρ’ οὐ βούλεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 4:8)
ναὶ, φησὶν, ὑπὲρ γὰρ ὑμῶν καὶ τῶν ὑμετέρων αὐτοῖσ προσηκόντων διαναστῆναι, καὶ ὧν ἑκάστοτ’ ἀπολαύοντεσ διαγίγνεσθε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 12:4)
ταύτην δῆτα καὶ πάντεσ οἱ νόμοι φασὶ δωρεὰν, καὶ ὅπωσ μηδεὶσ ἐκπεσεῖται ταύτησ ἐφρόντισαν, ἅτε κοινοὶ παιδευταὶ καὶ κηδεμόνεσ τῶν ἡμῖν προσηκόντων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 27:6)
ὅτε τοίνυν οὐκ ἂν τοῦτ’ ἔδρα, εἰ μηδεὶσ ἀνάξιοσ ἦν, οὐκ εἰκότωσ οὐδ’ ἐξ ἀνάγκησ κατὰ τῆσ ἀτελείασ χωρεῖ, δέον κατὰ τῶν ἀναξίων μόνον, ὡσ οὐ προσηκόντων τῷ πράγματι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 6:1)
οὗτοσ δὲ μηδένα τούτου ποιούμενοσ λόγον, ἀλλὰ καὶ παρὰ τὸ κοινῇ συμφέρον καινοτομῶν ἃ μὴ δεῖ, ἐν τοῖσ μεγίστοισ καταβλάπτει τὴν πόλιν, οὐ μόνον ἀσύμφωνον αὐτὴν πρὸσ ἑαυτὴν καθιστὰσ, ἀλλὰ καὶ τῶν πάνυ τοι προσηκόντων ἀποστερῶν καὶ ὧν πᾶσ τισ ἂν αὐτῇ τυγχάνειν εἰσ ἅπαν συνεύξαιτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 60:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION