헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ αὐτοὺσ ἐδεξιοῦτο μέν, οὐχ ὑπανέστη δὲ προσιοῦσιν οὐδ’ ἐπιμένουσιν, ἀλλὰ τοῖσ διαβάλλουσιν αὐτὸν ἐσ τὴν ἐπιθυμίαν τῆσ βασιλικῆσ προσηγορίασ καὶ τόδε παρέσχε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 16 2:4)
καίτοι εἰ τὴν Κορινθίων πόλιν εὐδαίμονα τοῖσ ποιηταῖσ ἔδοξε προσειπεῖν, ὅτι ἐπὶ τῷ Ἰσθμῷ κειμένη τοὺσ ἐφ’ ἑκάτερα τῆσ Πελοποννήσου βαδίζοντασ ὑποδέχεται, ἦ που λαμπρῶσ ταύτῃ γε προσήκει τῆσ προσηγορίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 2:8)
ὥσπερ δ’ αὐτὸ πλεῖστον μετέχει κακίασ ἀπὸ τῆσ προσηγορίασ ἀρξάμενον, οὕτωσ ἡ κακηγορία πάλιν αὐτοῦ πλεῖστον μετέχει μέροσ ἐκ τῆσ παρισώσεωσ ἀρξάμενον τῆσ περὶ τοὔνομα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 3:3)
εἶθ’ ὃν οἱ χρώμενοι καὶ συνόντεσ καὶ μετὰ τῆσ πείρασ εἰδότεσ τῆσ αὐτῆσ θεοῖσ προσηγορίασ ἠξίωσαν, τοῦτον ἡμεῖσ Θεαρίωνι καὶ Μιθαίκῳ τοῖσ καὶ οὐκ οἶδ’ ὅτῳ τῷ τρίτῳ γραφώμεθα τῆσ αὐτῆσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 36:6)
οὐ γὰρ ἅπασι μετέδωκε τῆσ προσηγορίασ τοῖσ ἐπὶ τοῦ προσχήματοσ, ἀλλ’ οἷσ εἶπον μόνοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 197:9)
ἐμοὶ δὲ λόγοι πάσασ προσηγορίασ καὶ πάσασ δυνάμεισ ἔχουσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 6:6)
οἱ μὲν γὰρ εἰ καὶ διάφορα καὶ περὶ ὧν ἂν εἴποι τισ φθέγγονται, ἀλλ’ ἐπεὶ πρὸσ ἓν μόνον πάντεσ ὁρῶσι τὸ τῶν πόλεων κέρδοσ, διὰ τοῦτο καὶ τῆσ αὐτῆσ προσηγορίασ μέτεστι πᾶσι, καὶ τοῦτο κοινὸν κατὰ πάντων κεκράτηκεν ὄνομα νόμοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 62:3)
ὑπολαμβάνοντα μὴ μέγαν ὄντα καὶ καλὸν ἢ πλούσιον ταύτησ τυγχάνειν τῆσ προσηγορίασ, αὐτὸσ δ’ ἴσωσ ᾤετο τὸν ζῶντα ἀλύπωσ καὶ καθαρῶσ πρὸσ τὸ δίκαιον ἤ τινοσ θεωρίασ κοινωνοῦντα θείασ, τοῦτον ὡσ ἄνθρωπον εἰπεῖν μακάριον εἶναι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 38:1)
ἀλλ’ οἱ πολλοὶ τῶν πολιτικῶν οὐκ ἀληθῶσ τυγχάνουσι τῆσ προσηγορίασ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 51:1)
τῶν μὲν γὰρ ἄλλων ζῴων, ὅσα χείρω τὴν φύσιν τῶν ἀνθρώπων ἐστίν, οὐθὲν κοινωνεῖ ταύτησ τῆσ προσηγορίασ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 77:2)
ὅτι μὲν οὖν ἀνάγκη τὸν ταύτησ ἀληθῶσ τευξόμενον τῆσ προσηγορίασ ἔχειν τὰσ κατὰ μέροσ ἀρετάσ, φανερόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 50:1)
εἰ δ’ ἄνθρωποσ καὶ λευκὸν καὶ βαδίζον, ἥκιστα μὲν ἀριθμὸσ τούτων διὰ τὸ ταὐτῷ πάντα ὑπάρχειν καὶ ἑνὶ κατὰ ἀριθμόν, ὅμωσ δὲ γενῶν ἔσται ὁ ἀριθμὸσ ὁ τούτων, ἤ τινοσ ἄλλησ τοιαύτησ προσηγορίασ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 19:2)
τοὺσ μὲν οὖν ἄλλωσ πωσ τυγχάνοντασ ταύτησ τῆσ προσηγορίασ, οἱο͂ν τοὺσ ποιητοὺσ πολίτασ, ἀφετέον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 8:1)
δὲ Ἐπικιχλίδεσ, ἔτυχε ταύτησ τῆσ προσηγορίασ διὰ τὸ τὸν Ὅμηρον ᾄδοντα αὐτὸ τοῖσ παισὶ κίχλασ δῶρον λαμβάνειν, ἱστορεῖ Μέναιχμοσ ἐν τῷ περὶ τεχνιτῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 68 2:1)
τοὺσ δὲ Κούρητασ Φύλαρχοσ διὰ τῆσ ια’ τῶν Ἱστοριῶν Αἰσχύλον ἱστορεῖν διὰ τὴν τρυφὴν τυχεῖν τῆσ προσηγορίασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:124)

SEARCH

MENU NAVIGATION