헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδὲ γὰρ ἕστηκεν αὐτοῦ τὰ ἔργα, οὐδὲ τοσαῦτά ἐστιν ὁπόσα γέγονεν, ἀλλ’ ἐφ’ ἡμέρᾳ καὶ νυκτὶ πρόσεισιν ἄλλα ἐπ’ ἄλλοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 9:6)
οὐκ ἔστιν οὐδεὶσ οὔτε μοιχὸσ οὔτ’ ἀνήρ ‐ οὐκ ἔστιν οὐδεὶσ οὔτε μοιχὸσ οὔτ’ ἀνήρ ‐ ὅστισ πρὸσ ἐμὲ πρόσεισιν ἐστυκώσ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 5:34)
ὅστισ πρὸσ ἐμὲ πρόσεισιν ἐστυκώσ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 6:1)
ὡσ ἢν Χαῖρισ ὑμᾶσ ἴδῃ, πρόσεισιν αὐλήσων ἄκλητοσ, κᾆτα τοῦτ’ εὖ οἶδ’ ὅτι φυσῶντι καὶ πονουμένῳ προσδώσετε δήπου.
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, strophe 18)
ἀλλὰ Δημήτριον γὰρ τὸν Πυθώνακτοσ, ἕνα τῶν ἑταίρων, ὡσ προσῄει αὐτῷ ὁ Καλλισθένησ φιλήσων, φάναι ὅτι οὐ προσκυνήσασ πρόσεισιν.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 12 5:1)
καὶ ὅτι σκυλακευομένη μάστιγι ἐκολάζετο, εἴ τισ ἐσ τοῦτο ἔτι μάστιγα ὀνομάσειεν, πρόσεισιν τῷ ὀνομάσαντι, καὶ ὑποπτήξασα λιπαρεῖ, καὶ τὸ στόμα ἐφαρμόζει τῷ στόματι ὡσ φιλοῦσα, καὶ ἐπιπηδήσασα ἐκκρέμαται τοῦ αὐχένοσ, καὶ οὐ πρόσθεν ἀνίησιν, πρὶν τῆσ ἀπειλῆσ ἀποπαῦσαι τὸν θυμούμενον.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 5 5:1)
ἣ δὲ εἰ μὴ τύχοι ἀπηγορευκυῖα, πρόσεισιν ἐπιμειδιῶσα καὶ φιλοφρονουμένη.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 18 1:3)
πρόσεισιν αὔθ’ ἕκαστον τῶν σκευαρίων ὅταν καλῇ τι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:113)
καὶ εἰ μὴ δεομένων αὐτῶν καὶ ἱκετευόντων, καὶ λεγόντων ὡσ οὐκέτι πρόσεισιν Θεοκρίνησ πρὸσ τὴν ἀρχήν, ἐπείσθηθ’ ὑμεῖσ καὶ πάλιν ἀπέδοτε τοὺσ στεφάνουσ αὐτοῖσ, πάντων ἂν αἴσχιστα οἱ συνάρχοντεσ ἐπεπόνθεσαν;
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 43:5)
πόνοσ διὰ τῆσ ἁφῆσ ἐπιγίγνεται ὡσ τὸ πολὺ καὶ ταύτῃ πρόσεισιν, ἡδὲ ἡδονὴ κατὰ πᾶσαν αἴσθησιν ὁπόσασ ἄνθρωποσ αἰσθήσεισ ἔχει, καὶ δεῖ τοῖσ μὲν πόνοισ ἀπαντᾶν καὶ συμπλέκεσθαι, τὴν δὲ ἡδονὴν φεύγειν ὡσ πορρωτάτω καὶ μηδὲν ὅλωσ ἢ τἀναγκαῖα ὁμιλεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 28:1)
καὶ διὰ τοῦτο, ἐπὰν φανῇ, πρόσεισιν ὡσ πρὸσ ἅπαντα ἐπισταμένην·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 9:5)
πρόσεισιν ὁ ἀνήρ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ 8:2)
εἰ δὲ ἐλέφασ θαυμαστὸν κτῆμα καὶ περιμάχητον, Ἰνδοὶ πολὺ πάντων ὀλβιώτατοι καὶ ἄριστοι, παῤ οἷσ ἔρριπται τὰ τῶν ἐλεφάντων ὀστᾶ καὶ οὐδεὶσ πρόσεισιν, ὥσπερ ἐνθάδε τὰ τῶν βοῶν τε καὶ ὄνων·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΛΟΥΤΟΥ. 6:1)
οὔτε γάρ τισ ἐκείνοισ εὐθὺσ πρόσεισιν οὐδὲ ὠνεῖται, πρὶν ἢ περιπεσεῖν φανερῷ νοσήματι καὶ ἀλγῆσαί τι τοῦ σώματοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΣΥΜΠΟΣΙΩΙ. 12:1)
ὅθεν οὐδὲ νεκρῷ πρόσεισιν ὁ ἀρχιερεὺσ τῶν λοιπῶν οὐ κεκωλυμένων ἀδελφοῖσ καὶ γονεῦσι καὶ παισὶ τοῖσ αὑτῶν προσιέναι μεταστᾶσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 356:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION