헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πρὸσ δὲ κἀκεῖνο εὐήθεσ, εἰ αὑτῷ μὲν νομίζοι πᾶσαν ἄδειαν καὶ ἃ μὴ ταύτησ ἔστιν ἔργα ῥητορικῇ προσάπτειν ἐξεῖναι, τὸν δ’ ἀντικείμενον λόγον οὐχ ὁρᾷ, οὐδ’ οἰήσεται καὶ τὸν ὑπὲρ ταύτησ λέγοντα καὶ σεμνύνοντα πάνθ’ ὅσα πώποτ’ ἐπράχθη χρηστὰ κατ’ ἀνθρώπουσ ἐπὶ ῥητορικὴν ἄγειν δυνήσεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 55:11)
ταῦτά τε δὴ συμβαίνει ἄτοπα, καὶ τὸ ἐναντίον στοιχεῖον, εἴτε πλῆθοσ ὂν εἴτε τὸ ἄνισον καὶ μέγα καὶ μικρόν, τὸ κακὸν αὐτό διόπερ ὁ μὲν ἔφευγε τὸ ἀγαθὸν προσάπτειν τῷ ἑνὶ ὡσ ἀναγκαῖον ὄν, ἐπειδὴ ἐξ ἐναντίων ἡ γένεσισ, τὸ κακὸν τὴν τοῦ πλήθουσ φύσιν εἶναι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 102:1)
τὴν δὲ μανίαν τοὺσ πολλούσ φησιν ὁ Χρύσιπποσ ἐν τῇ Εἰσαγωγῇ, τῇ περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν Πραγματείᾳ, τοῖσ πλείστοισ προσάπτειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 122)
καὶ νόμιζε τοὺσ μὲν ἄλλουσ λόγουσ, ὅταν ἐπιεικῶσ ἔχωσιν, τοῖσ εἰποῦσιν δόξαν περιτιθέναι, τὰσ δὲ συμβουλίασ τοῖσ πεισθεῖσιν ὠφέλειαν καὶ τιμὴν προσάπτειν·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 62:1)
τὸ γὰρ αἰσχύνην τινὰ προσάπτειν τοῖσ καλοῖσ καὶ τὸ ἀδίκωσ ποιεῖν τὸ πάντων δικαιότατον οὐδ’ αἰσθανομένων ἐστὶν ἀνθρώπων τῆσ ἑκάστου φύσεωσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 47:2)
τοῦτο δὲ τὸ πάθοσ ἅπαξ Ἕλληνασ μνημονεύοντάσ φασι Φαέθοντι προσάπτειν, οὐ δυναμένουσ μέμφεσθαι τὴν Διὸσ ἡνιόχησιν, τούσ τε Ἡλίου δρόμουσ οὐκ ἐθέλοντασ ψέγειν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 85:1)
καθόλου δὲ λέγουσιν, εἴτε κατὰ τὸν ἐπὶ Δευκαλίωνοσ γενόμενον κατακλυσμὸν ἐφθάρη τὰ πλεῖστα τῶν ζῴων, εἰκὸσ μάλιστα διασεσῶσθαι τοὺσ κατὰ τὴν Αἴγυπτον ὑπὸ τὴν μεσημβρίαν κατοικοῦντασ, ὡσ ἂν τῆσ χώρασ αὐτῶν οὔσησ ἀνόμβρου κατὰ τὸ πλεῖστον, εἴτε, καθάπερ τινέσ φασι, παντελοῦσ γενομένησ τῶν ἐμψύχων φθορᾶσ ἡ γῆ πάλιν ἐξ ἀρχῆσ καινὰσ ἤνεγκε τῶν ζῴων φύσεισ, ὅμωσ καὶ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον πρέπειν τὴν ἀρχηγὸν τῶν ἐμψύχων γένεσιν προσάπτειν ταύτῃ τῇ χώρᾳ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 10 4:1)
οὔτε γὰρ τὴν θεὸν εἰσ τοιαύτην ἀσθένειαν ἐλθεῖν πιθανὸν ὑπάρχειν ὥστε προσδεηθῆναι τῆσ παρ’ ἀνθρώπων βοηθείασ, τοῦ μεγίστου τῶν θεῶν οὖσαν θυγατέρα, οὔτε τῷ Μίνῳ δίκαιον προσάπτειν τοιαύτην ἀσέβειαν, παραδεδομένῳ συμφώνωσ δικαίαν προαίρεσιν καὶ βίον ἐπαινούμενον ἐζηλωκέναι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 76 4:2)
τοιαύτην δὴ καταλαβὼν τὴν πολιτικὴν λέξιν ὁ Δημοσθένησ οὕτω κεκινημένην ποικίλωσ, καὶ τηλικούτοισ ἐπεισελθὼν ἀνδράσιν ἑνὸσ μὲν οὐθενὸσ ἠξίωσε γενέσθαι ζηλωτὴσ οὔτε χαρακτῆροσ οὔτε ἀνδρόσ, ἡμιέργουσ τινὰσ ἅπαντασ οἰόμενοσ εἶναι καὶ ἀτελεῖσ, ἐξ ἁπάντων δ’ αὐτῶν ὅσα κράτιστα καὶ χρησιμώτατα ἦν, ἐκλεγόμενοσ συνύφαινε καὶ μίαν ἐκ πολλῶν διάλεκτον ἀπετέλει, μεγαλοπρεπῆ λιτήν, περιττὴν ἀπέριττον, ἐξηλλαγμένην συνήθη, πανηγυρικὴν ἀληθινήν, αὐστηρὰν ἱλαράν, σύντονον ἀνειμένην, ἡδεῖαν πικράν, ἠθικὴν παθητικήν, οὐδὲν διαλλάττουσαν τοῦ μεμυθευμένου παρὰ τοῖσ ἀρχαίοισ ποιηταῖσ Πρωτέωσ, ὃσ ἅπασαν ἰδέαν μορφῆσ ἀμογητὶ μετελάμβανεν, εἴτε θεὸσ ἢ δαίμων τισ ἐκεῖνοσ ἄρα ἦν παρακρουόμενοσ ὄψεισ τὰσ ἀνθρωπίνασ εἴτε διαλέκτου ποικίλον τι χρῆμα ἐν ἀνδρὶ σοφῷ, πάσησ ἀπατηλὸν ἀκοῆσ, ὃ μᾶλλον ἄν τισ εἰκάσειεν, ἐπειδὴ ταπεινὰσ καὶ ἀσχήμονασ ὄψεισ οὔτε θεοῖσ οὔτε δαίμοσι προσάπτειν ὅσιον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 83)
καὶ τὸ μὲν ὑπὸ γυναικὸσ ἁλῶναι δεῖ τῇ φύσει τῶν ἀνθρώπων προσάπτειν ἥττονι ἁμαρτημάτων οὔσῃ, μαρτυρεῖν δὲ ἐκείνῳ τὴν εἰσ τὰ ἄλλα πάντα τῆσ ἀρετῆσ περιουσίαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 410:2)
εἰ γὰρ τεθνῶσιν ἀμπλακημάτων τίσισ βροτοῖσ ὀπηδεῖ τῶν ἔδρασαν ἐν φάει, οὐ Τάνταλον ποτοῖσιν, οὐδ̓ Ἰξίονα τροχῷ στροβητόν, οὐδὲ Σίσυφον πέτρῳ ἔδει κολάζειν ἐν δόμοισι Πλουτέωσ, ἁπλῶσ δὲ πάντασ τοὺσ κακῶσ δεδρακότασ τοῖσ σοῖσ προσάπτειν ἀρθροκηδέσιν πόνοισ, ὥσ μου τὸ λυπρὸν καὶ ταλαίπωρον δέμασ χειρῶν ἀπ̓ ἄκρων εἰσ ἄκρασ ποδῶν βάσεισ ἰχῶρι φαύλῳ καὶ πικρῷ χυμῷ χολῆσ πνεύματι βιαίῳ τόδε διασφίγγον πόρουσ ἕστηκε καὶ μεμυκὸσ ἐπιτείνει πόνουσ.
(루키아노스, πόδαγροσ, χόροσ, ποδάγρα, ἄγγελοσ, ἰατροὶ, βάσανοι3)
οὐκοῦν τό γε εἶναι προσάπτειν πειρώμενοσ ἐναντία τοῖσ πρόσθεν ἔλεγον;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 136:8)
τῷ γὰρ μὴ ὄντι τὸ ὂν προσάπτειν ἡμᾶσ πολλάκισ ἀναγκάζεσθαι, διομολογησαμένουσ νυνδὴ τοῦτο εἶναι πάντων ἀδυνατώτατον.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 151:1)
χειρῶν δέ, αἷσ οὔτε λαβεῖν οὔτε αὖ τινα ἀμύνασθαι χρεία τισ ἦν, μάτην οὐκ ᾤετο δεῖν αὐτῷ προσάπτειν, οὐδὲ ποδῶν οὐδὲ ὅλωσ τῆσ περὶ τὴν βάσιν ὑπηρεσίασ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 99:2)
ἡ μὲν οὖν τοῦ ζῴου φύσισ ἐτύγχανεν οὖσα αἰώνιοσ, καὶ τοῦτο μὲν δὴ τῷ γεννητῷ παντελῶσ προσάπτειν οὐκ ἦν δυνατόν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 122:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION