헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν τῷ προθυμεῖσθαι δὲ καὶ τολμᾶν τίνα ὁρᾷσ ἐνοῦσαν ζημίαν;
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests 5:3)
ἀεὶ μὲν οὖν οἶμαι τὰ βέλτιστα προαιρετέον καὶ φρονεῖν καὶ λέγειν, ἐν δὲ ταῖσ ἱερομηνίαισ καὶ ταῖσ ἑορταῖσ πῶσ οὐκ εἰκὸσ ἅπασαν μὲν εὐφημίαν εἶναι προθυμεῖσθαι, πᾶσαν δὲ γνώμην ἀστειοτάτην, πάντασ δὲ ὡσ οἰκειότατα ἀλλήλοισ ἔχειν, ὡσ τῶν θεῶν ταύτην τὴν φιλίαν καὶ ὁμόνοιαν βραβευόντων, καὶ νομίζειν γε τὰσ ἑορτὰσ σχεδὸν ὡσ εἰπεῖν φιλίασ συνθήματα, καὶ μήτε θυσίαν οὕτω λαμπρὰν μήτε σπονδὰσ κεχαρισμένασ, ὧν οὐχ ἥδιον ἂν εἶναι τοῖσ θεοῖσ ἢ εἰ τὴν γνώμην ἐκ τῶν δυνατῶν ὡσ βελτίστην παρεχοίμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 3:5)
κεχρῆσθαι καὶ φιλοτιμήσασθαι τὰ εἰκότα, ἀλλὰ τῆσ ἀτελείασ ἀναιρουμένησ συναναιρήσεται πάντωσ καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτῆσ ἐθέλειν ὁντινοῦν προθυμεῖσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 12:6)
παρὰ πάντα δὲ ταῦτα ἐκεῖνο λέγω, μάλιστα πάντων ἡμῖν διαφέρον, ὡσ εἰ καὶ τῶν δικαίων ἥκιστ’ ἐτύγχανεν ὂν τὸ τοὺσ εὐεργέτασ δή που τιμᾶν, καὶ ἃ παρεσχόμεθ’ αὐτοῖσ, ταῦτ’ εἰσ ἅπαν ἔχειν ἐᾶν, ἡμεῖσ δὲ καὶ οὕτωσ οὐκ ἂν τῆσ συνήθουσ ἐξέστημεν μεγαλοψυχίασ καὶ τοῦ παντὶ τρόπῳ κοινῇ πάντασ ἐκ τῶν δυνατῶν εὖ ποιεῖν προθυμεῖσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 54:3)
ἐν μὲν γὰρ τῷ τοὺσ ἄλλουσ ὅτ’ ἔξεστιν εὖ ποιεῖν προθυμεῖσθαι καὶ ἡμᾶσ αὐτούσ ἐστιν εὖ ποιεῖν, ἐν δὲ τῷ μηδένα τούτων ποιεῖσθαι λόγον ἐν τοῖσ μεγίστοισ ἡμᾶσ αὐτοὺσ ζημιοῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 92:2)
οὐ γὰρ καλὸν τὸ προθυμεῖσθαι ὠφελεῖσθαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 143:1)
ὁμοίωσ δ’ ἐπὶ πάντων σχεδὸν ὅσων ἄπεστιν ἐμπειρία τοῦ χρῆσθαι χαλεπὸν τὸ προθυμεῖσθαι, μείζω δὲ τὴν βλάβην γενέσθαι εἰκὸσ ἀπὸ τῶν μειζόνων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 26:2)
οὐ γὰρ ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων τὸ τοιοῦτον γιγνόμενον θαυμάσαι τισ ἄν, πολὺ δὲ μᾶλλον ὅπωσ καὶ μέχρι τῶν θηρίων διικνεῖται τῶν ἀφρόνων καὶ ἀλόγων, ὡσ καὶ ταῦτα γιγνώσκειν καὶ τιμᾶν τὸν θεὸν καὶ προθυμεῖσθαι ζῆν κατὰ τὸν ἐκείνου θεσμόν·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 44:1)
ἔδει δ’ αὐτόν, εἰ μὲν ᾔδει με τοιοῦτον ὄντα, οἱο͂ν νῦν αἰτιᾶται, μὴ προθυμεῖσθαι λαβεῖν τότε πενθερόν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 47 5:4)
ὁπόσοι δὲ συγγενεῖσ τοῦ βασιλέωσ ἦσαν Ἀρχελάῳ μὲν συντετάχθαι διὰ μῖσοσ τὸ πρὸσ αὐτὸν ὑστέρουν, τοῖσ δὲ πρέσβεσιν ὁμοψηφεῖν κατ’ αὐτοῦ δεινὸν ἡγοῦντο ἐν αἰσχύνῃ τῇ αὐτῶν οἰόμενοι γενήσεσθαι παρὰ Καίσαρι κατ’ ἀνδρὸσ οἰκείου τοιάδε πράσσειν προθυμεῖσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 363:1)
ὅταν δ’ ἱκανὸν ᾖ πρὸσ τὴν τοῦ κυουμένου δίοδον, ἀνιστᾶσιν αὐτὰσ καὶ καθίζουσι καὶ προθυμεῖσθαι κελεύουσιν ἀπώσασθαι τὸ παιδίον.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 322)
ἆρ’ οὐκ ἄξιον τῷ μὲν ἀκούσαντι προθυμεῖσθαι ἀνασκέψασθαι τὸν ἐπαινεθέντα, τῷ δὲ προθύμωσ ἑαυτὸν ἐπιδεικνύναι;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 22:2)
ἀλλὰ μέντοι, ὦ Σώκρατεσ, σοῦ γε οὕτω παρακελευομένου αἰσχρὸν μὴ οὐ παντὶ τρόπῳ προθυμεῖσθαι ὅτι τισ ἔχει λέγειν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 60:4)
ἆρ’ οὐκ ἀγνοοῦντεσ μέν, δοξάζοντεσ δέ πῃ, σφόδρα ἐπιχειροῦσιν πολλοὶ τὸ δοκοῦν σφίσιν τοῦτο ὡσ ἐνὸν αὐτοῖσ προθυμεῖσθαι φαίνεσθαι ποιεῖν, ὅτι μάλιστα ἔργοισ τε καὶ λόγοισ μιμούμενοι;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 308:3)
τὸ δ’ ἔμπροσθεν αὐτὰ προθυμεῖσθαι μὲν χρὴ καὶ ἀνάγκη, διανοεῖσθαι μέντοι αὐτὰ οἱᾶ λέγω, καὶ μὴ ἀνοηταίνειν οἰομένουσ τι ἑτοίμωσ διαπράξασθαι.
(플라톤, Epistles, Letter 11 7:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION