헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ γάρ, ὅσα μὲν παῖσ ὢν εἰσ τὸ σῶμα τὸ ἑαυτοῦ ἡμάρτηκεν, ἀφίημι, καὶ ἔστω ταῦτα ὥσπερ τὰ ἐπὶ τῶν τριάκοντα ἢ τὰ πρὸ Εὐκλείδου, ἢ εἴ τισ ἄλλη πώποτε τοιαύτη ἐγένετο προθεσμία·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 392)
ἐν δὲ τούτῳ καὶ ἡ προθεσμία παρεληλύθει ἡ τῆσ ἐφέσεωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 20:8)
οὗ δ’ ἐγὼ μὲν ἀθῷοσ ἅπασι, τοῖσ νόμοισ, τῷ χρόνῳ, τῇ προθεσμίᾳ, τῷ κεκρίσθαι περὶ πάντων πολλάκισ πρότερον, τῷ μηδεπώποτ’ ἐξελεγχθῆναι μηδὲν ὑμᾶσ ἀδικῶν, τῇ πόλει δ’ ἢ πλέον ἢ ἔλαττον ἀνάγκη τῶν γε δημοσίᾳ πεπραγμένων μετεῖναι τῆσ δόξησ, ἐνταῦθ’ ἀπήντηκασ;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 183:1)
ἐὰν δὲ μὴ ζῇ ὁ ἐπιδικασάμενοσ τοῦ κλήρου, προσκαλείσθω κατὰ ταὐτά, ᾧ <ἂν> ἡ προθεσμία μήπω ἐξήκῃ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 20:3)
εἰ δὲ μὴ κατέλθοιεν ἐν ταύτῃ τῇ προθεσμίᾳ, τιμωρίασ αὐτοῖσ ὡρ́ισαν ἀιδίουσ φυγὰσ καὶ κτημάτων ὧν ἐκέκτηντο δημεύσεισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 13 7:2)
Ἡρώδησ δὲ τοῦτον τὸν τρόπον ἀγνωμονοῦντοσ καὶ τὸ τελευταῖον οὐδὲν ἔτι τῶν δικαίων ποιεῖν ἐθέλοντοσ εἶχεν μὲν ὡσ ἐπεξελευσόμενοσ, προθεσμίᾳ δὲ ἐχρήσατο τῷ Ῥωμαϊκῷ πολέμῳ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 136:1)
συνεπεπτώκει γὰρ τῇ προθεσμίᾳ τοῦ περὶ τὸν ναὸν ἔργου καὶ τὴν ἡμέραν τῷ βασιλεῖ τῆσ ἀρχῆσ, ἣν ἐξ ἔθουσ ἑώρταζον, ἐσ ταὐτὸν ἐλθεῖν, καὶ περισημοτάτην ἐξ ἀμφοῖν τὴν ἑορτὴν γενέσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 500:1)
μὴ δή, πρὸσ Διόσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, συγχωρήσητε αὐτῷ ἑκούσιον τὴν ἀνάληψιν πεποιημένῳ καὶ λύσαντι τὴν γνῶσιν τοῦ πάλαι δικαστηρίου καὶ ἀκυρώσαντι τὴν ὀργὴν αὖθισ τὴν ^ αὐτὴν τιμωρίαν ἀνακαλεῖν καὶ ἐπὶ τὴν ἐξουσίαν τὴν πατρικὴν ἀνατρέχειν, ἧσ ἔξωροσ ἤδη καὶ ἑώλοσ ἡ προθεσμία καὶ μόνῳ τούτῳ ἄκυροσ καὶ προδεδαπανημένη.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 11:1)
ἀμέλει καὶ πράττων ταῦτα διετέλει, οὐ μόνον προῖκα τοῖσ ἀξιοῦσι συνδιατρίβων, ἀλλὰ καὶ τοῖσ δεομένοισ ἐπαρκῶν καὶ πάσησ περιουσίασ καταφρονῶν, τοσούτου δέων ὀρέγεσθαι τῶν οὐδὲν προσηκόντων, ὥστε μηδὲ τῶν ἑαυτοῦ φθειρομένων ποιεῖσθαι πρόνοιαν, ὅσ γε καὶ ἀγρὸν οὐ πόρρω τῆσ πόλεωσ κεκτημένοσ οὐδὲ ἐπιβῆναι αὐτοῦ πολλῶν ἐτῶν ἠξίωσεν, ἀλλ’ οὐδὲ τὴν ἀρχὴν αὑτοῦ εἶναι διωμολόγει, ταῦτ’ οἶμαι ὑπειληφώσ, ὅτι τούτων φύσει μὲν οὐδενόσ ἐσμεν κύριοι, νόμῳ δὲ καὶ διαδοχῇ τὴν χρῆσιν αὐτῶν εἰσ ἀόριστον παραλαμβάνοντεσ ὀλιγοχρόνιοι δεσπόται νομιζόμεθα, κἀπειδὰν ἡ προθεσμία παρέλθῃ, τηνικαῦτα παραλαβὼν ἄλλοσ ἀπολαύει τοῦ ὀνόματοσ.
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 26:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION