헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γὰρ ἑκάστῳ τῶν χορηγούντων τοῦτο πρόδηλον γένοιτο, ὅτι ἂν ὁ δεῖν’ ἐχθρὸσ ᾖ μοι, Μειδίασ ἤ τισ ἄλλοσ θρασὺσ οὕτω καὶ πλούσιοσ, πρῶτον μὲν ἀφαιρεθήσομαι τὴν νίκην, κἂν ἄμεινον ἀγωνίσωμαί τινοσ, ἔπειτ’ ἐφ’ ἅπασιν ἐλαττωθήσομαι καὶ προπηλακιζόμενοσ διατελῶ, τίσ οὕτωσ ἀλόγιστοσ ἢ τίσ οὕτωσ ἄθλιόσ ἐστιν, ὅστισ ἑκὼν ἂν μίαν δραχμὴν ἐθελήσειεν ἀναλῶσαι;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 88:3)
ἐξ ὧν δὲ μάλιστά μοι ὀργισθεὶσ ἐπηρέαζε καὶ οὐδὲ λόγον ἑκάστοτε ἐδίδου οὐδὲ περὶ ἑνόσ, βούλομαι ὑμῖν σαφῶσ διηγήσασθαι, ἵν’ εἰδῆτε ὅτι οὐ περὶ πλείονοσ ἐποιούμην οὔτε τὴν ἐμαυτοῦ ῥᾳστώνην ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ οὔτε τὴν ἐκείνου ῥώμην τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων καὶ τῶν νόμων, ἀλλ’ ἠνειχόμην καὶ ἔργῳ ἀδικούμενοσ καὶ λόγῳ προπηλακιζόμενοσ, ἃ πολλῷ μοι βαρύτερα ἦν τῶν ἀναλωμάτων.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 55:1)
προπηλακιζόμενοσ δὲ ἠγανάκτουν μέν, ἡσυχίαν δ’ εἶχον.
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τοῦ στρατιωτοῦ 6:4)
οὐδὲ γὰρ ἀνδρὸσ τοῦτό γ’ ἐστὶν τὸ πάθημα, τὸ ἀδικεῖσθαι, ἀλλ’ ἀνδραπόδου τινὸσ ᾧ κρεῖττόν ἐστιν τεθνάναι ἢ ζῆν, ὅστισ ἀδικούμενοσ καὶ προπηλακιζόμενοσ μὴ οἱο͂́σ τέ ἐστιν αὐτὸσ αὑτῷ βοηθεῖν μηδὲ ἄλλῳ οὗ ἂν κήδηται.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 219:4)
Γεμίνιοσ δὲ πλεύσασ εἰσ τὴν Ἑλλάδα Κλεοπάτρᾳ μὲν ἦν ὕποπτοσ, ὡσ ὑπὲρ Ὀκταουίασ πράττων, σκωπτόμενοσ δὲ παρὰ δεῖπνον ἀεὶ καὶ κλισίαισ ἀτίμοισ προπηλακιζόμενοσ ἠνείχετο καιρὸν ἐντεύξεωσ ἀναμένων·
(플루타르코스, Antony, chapter 59 2:1)
σύρεται δὲ καὶ πλανᾶται τριβόμενοσ ἐλπίσιν ἐξ ἐλπίδων καὶ προπηλακιζόμενοσ·
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 1 2:2)
σύρεται δὲ καὶ πλανᾶται τριβόμενοσ ἔν τισιν ἐλπίσιν καὶ προπηλακιζόμενοσ·
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 1 5:2)
καὶ δίκην ὀφλὼν αἰσχίστην δωροδοκίασ ἐν ἀτιμίᾳ κατεγήρασε μισούμενοσ καὶ προπηλακιζόμενοσ ὑπὸ τοῦ δήμου, παρ’ αὐτὰ μὲν τὰ πραχθέντα ταπεινοῦ γενομένου καὶ συσταλέντοσ, ὀλίγῳ δὲ ὕστερον ἐκφήναντοσ ὅσον εἶχεν ἱμέρου καὶ πόθου τῶν Γράγχων.
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 18 1:2)
ἐκεῖ δὲ ἐπέστη, καὶ μεταστραφεὶσ ὀπίσω καὶ τὰσ χεῖρασ ἀνατείνασ πρὸσ τὸ Καπιτώλιον ἐπεύξατο τοῖσ θεοῖσ, εἰ μὴ δικαίωσ, ἀλλ’ ὕβρει δήμου καὶ φθόνῳ προπηλακιζόμενοσ ἐκπίπτει, ταχὺ Ῥωμαίουσ μετανοῆσαι καὶ πᾶσιν ἀνθρώποισ φανεροὺσ γενέσθαι δεομένουσ αὐτοῦ καὶ ποθοῦντασ Κάμιλλον.
(플루타르코스, Camillus, chapter 12 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION