헬라어 문장 내 검색 Language

τούτου τινὲσ τὴν γενικὴν σὺν τῷ σ προφέρονται διὰ παντόσ, οὐκ εὖ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 991)
τὴν μέντοι ἑνικὴν εὐθεῖαν ὀξυτόνωσ προφέρονται Ἀττικοί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 97 2:3)
οἱ δὲ πουλύποδα προφέρονται ἀνάλογον τῷ ποὺσ ποδὸσ ποδὶ πόδα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 100 2:4)
τῇ δὲ λαγὼν ἡ διὰ τοῦ ω παραπλησίωσ προσαγορευομένη λαγῲ παρ’ Εὐπόλιδι ἐν Κόλαξιν ’ ἵνα πάρα μὲν βατίδεσ καὶ λαγῲ καὶ γυναῖκεσ εἱλίποδεσ εἰσὶν δ’ οἳ καὶ ταῦτ’ ἀλόγωσ κατὰ τὴν τελευτῶσαν συλλαβὴν περισπωμένωσ προφέρονται, δεῖ δὲ ὀξυτονεῖν τὴν λέξιν, ἐπειδὴ τὰ εἰσ οσ λήγοντα τῶν ὀνομάτων ὁμότονά ἐστι, κἂν μεταληφθῇ εἰσ τὸ ω παρ’ Ἀττικοῖσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 6210)
ὅταν δέ τισ ὑπακούσῃ πρὸσ τὴν μάχην, τάσ τε τῶν προγόνων ἀνδραγαθίασ ἐξυμνοῦσι καὶ τὰσ ἑαυτῶν ἀρετὰσ προφέρονται, καὶ τὸν ἀντιταττόμενον ἐξονειδίζουσι καὶ ταπεινοῦσι καὶ τὸ σύνολον τὸ θάρσοσ τῆσ ψυχῆσ τοῖσ λόγοισ προαφαιροῦνται.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 29 3:1)
προφέρονται μὲν γὰρ αἱ φωναί, λέγεται δὲ τὰ πράγματα, ἃ δὴ καὶ λεκτὰ τυγχάνει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 57:6)
" τινὲσ δὲ τὸν δεύτερον στίχον οὕτω προφέρονται, ἀκροτάτησ κορυφῆσ τύμβοσ ἄκροσ κατέχει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 15:5)
ἠέριαι δ’ ἄρα ταί γε κακὴν ἔριδα προφέρονται.
(호메로스, 일리아스, Book 3 2:3)
"ὅλωσ δ’ οἱ θέλοντεσ εὐφραίνειν μᾶλλον ἢ λυπεῖν τοιαύτασ ἐρωτήσεισ προφέρονται, ὧν ταῖσ ἀποκρίσεσιν οὐ ψόγοσ ἀλλ’ ἔπαινοσ, οὐδὲ μῖσοσ ἢ νέμεσισ ἀλλ’ εὔνοια καὶ χάρισ ἕπεται παρὰ τῶν ἀκουσάντων.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Τίν’ ἐστὶν ἃ Ξενοφῶν παρὰ πότον ἣδιον ἐρωτᾶσθαί φησι καὶ σκώπτεσθαι ἢ μή. 7:22)
μαρτύριον δὲ τούτου προφέρονται τὴν περὶ τὰσ ἱπποτροφίασ ἐπιμέλειαν, ἣ νῦν μὲν τελέωσ ἐκλέλοιπε, πρότερον δ’ ἐτιμᾶτο παρ’ αὐτοῖσ ἀπὸ τοῦ παλαιοῦ ζήλου τοῦ κατὰ τὰσ ἡμιονίτιδασ ἵππουσ.
(스트라본, 지리학, book 5, chapter 1 8:7)
καὶ τοῦτο δ’ ἐκ τῶν κατὰ τὴν Ὑρκανίαν ἱστορουμένων παραδόξων ἐστὶν ὑπὸ Εὐδόξου καὶ ἄλλων, ὅτι πρόκεινταί τινεσ ἀκταὶ τῆσ θαλάττησ ὕπαντροι, τούτων δὲ μεταξὺ καὶ τῆσ θαλάττησ ὑπόκειται ταπεινὸσ αἰγιαλόσ, ἐκ δὲ τῶν ὕπερθεν κρημνῶν ποταμοὶ ῥέοντεσ τοσαύτῃ προφέρονται βίᾳ ὥστε ταῖσ ἀκταῖσ συνάψαντεσ ἐξακοντίζουσι τὸ ὕδωρ εἰσ τὴν θάλατταν, ἄρραντον φυλάττοντεσ τὸν αἰγιαλὸν ὥστε καὶ στρατοπέδοισ ὁδεύσιμον εἶναι σκεπαζομένοισ τῷ ῥεύματι, οἱ δ’ ἐπιχώριοι κατάγονται πολλάκισ εὐωχίασ καὶ θυσίασ χάριν εἰσ τὸν τόπον, καὶ ποτὲ μὲν ὑπὸ τοῖσ ἄντροισ κατακλίνονται, ποτὲ δ’ ὑπ’ αὐτῷ τῷ ῥεύματι ἡλιαζόμενοι ἄλλωσ ἄλλοι τέρπονται, παραφαινομένησ ἅμα καὶ τῆσ θαλάττησ ἑκατέρωθεν καὶ τῆσ ᾐόνοσ ποώδουσ καὶ ἀνθηρᾶσ οὔσησ διὰ τὴν ἰκμάδα.
(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 7 7:1)
τινὲσ δὲ τὸν δεύτερον στίχον οὕτω προφέρονται·
(작자 미상, 비가, Ἐμπεδοξλέους, Ἐπιγράμματα4)

SEARCH

MENU NAVIGATION