헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εὑρεθήσονται γὰρ τῶν ἐκ προφανοῦσ ἐχθρῶν πολὺ μείζω δίκην δεδωκότεσ αὐτῶν ἔνιοι, καὶ τοῦτο οὐδ’ ἂν εἷσ ὑμῖν ἐπιτιμήσειεν οὐδὲ μέμψαιτο δικαίωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 12:2)
καὶ γὰρ ἂν εἰή δεινὸν, εἰ ἐκεῖνοσ μὲν ὑποστὰσ κατηγορεῖν ἐκ προφανοῦσ οὐκ ἀπεστέρησε τρόπον γέ τιν’ αὐτὴν τῶν ὑπὲρ αὑτῆσ λόγων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 4:5)
ἀλλὰ τὸν μὲν ἅπαντα χρόνον μῆνασ ἑπτὰ διήγαγεν ἡμᾶσ πολεμῶν, ἐκ προφανοῦσ ἐχθρὸσ ὢν καὶ οὐδὲ λόγον φιλάνθρωπον διδούσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 233:4)
καὶ γὰρ οὗτοι λῃστήρια πέμποντεσ ἐπὶ τοὺσ Ῥωμαίων ἀγροὺσ πολέμιοι κατέστησαν αὐτοῖσ ἐκ τοῦ προφανοῦσ ταῖσ Λατίνων πεποιθότεσ συμμαχίαισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 50 1:2)
ἐν δὲ τῷ παρατυχόντι ὁ φθάσασ θαρρῆσαι εἰ ἴδοι ἄφρακτον, ἥδιον διὰ τὴν πίστιν ἐτιμωρεῖτο ἢ ἀπὸ τοῦ προφανοῦσ·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 322)
τὸ δὴ παρατυχόν ἀντὶ τοῦ παραχρῆμα κεῖται, τό τε ἄφρακτον ἀντὶ τοῦ ἀφυλάκτου καὶ τὸ ἥδιον τιμωρεῖσθαι διὰ τὴν πίστιν μᾶλλον ἢ ἀπὸ τοῦ προφανοῦσ σκοτεινῶσ περιπέφρασται, καὶ ἐλλείπει τι μόριον εἰσ τὸ συμπληρωθῆναι τὴν νόησιν.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 324)
ἐπεὶ εἲ τίσ γε τἀληθῆ κατηγοροῦντι ἑαυτῷ συνεπίσταται, οὗτοσ, οἶμαι, καὶ εἰσ τὸ φανερὸν ἐλέγχει καὶ διευθύνει καὶ ἀντεξετάζει τῷ λόγῳ, ὥσπερ οὐδεὶσ ἂν ἐκ τοῦ προφανοῦσ νικᾶν δυνάμενοσ ἐνέδρᾳ ποτὲ καὶ ἀπάτῃ χρήσαιτο κατὰ τῶν πολεμίων.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 9:2)
καὶ τότε μὲν ἀποχωροῦσιν οἴκαδε, ἐνιαυτῷ δὲ ὕστερον κακιζόντων σφᾶσ τῶν γεγηρακότων καὶ δειλίαν τε ὁμοῦ προφερόντων καὶ τοῦ ὁρ́κου τὴν ὑπεροψίαν, οὕτω δευτέραν ἐκ τοῦ προφανοῦσ ἐπὶ Μεσσηνίουσ στρατείαν ἐποιοῦντο.
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 7 11:1)
τοῦτο μάλιστα κατέλυε τὸν Γάϊον ἀπολαύοντα τοῦ μίσουσ, καὶ ὅτε Σκηπίων ὁ Ἀφρικανὸσ ἐξ οὐδενὸσ αἰτίου προφανοῦσ ἐτελεύτησε καὶ σημεῖά τινα τῷ νεκρῷ πληγῶν καὶ βίασ ἐπιδραμεῖν ἔδοξεν, ὡσ ἐν τοῖσ περὶ ἐκείνου γέγραπται, τὸ μὲν πλεῖστον ἐπὶ τὸν Φούλβιον ἦλθε τῆσ διαβολῆσ, ἐχθρὸν ὄντα καὶ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἐπὶ τοῦ βήματοσ τῷ Σκηπίωνι λελοιδορημένον, ἥψατο δὲ καὶ τοῦ Γαϊού ὑπόνοια, καὶ δεινὸν οὕτωσ ἔργον ἐπ’ ἀνδρὶ τῷ πρώτῳ καὶ μεγίστῳ Ῥωμαίων τολμηθὲν οὐκ ἔτυχε δίκησ οὐδὲ εἰσ ἔλεγχον προῆλθεν·
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 10 4:1)
ὃ δὲ μέγιστόν ἐστιν ὧν ἐγκαλοῦσι Βρούτῳ, τὸ σωθέντα τῇ Καίσαροσ χάριτι καὶ σώσαντα τῶν συνεαλωκότων ὅσουσ ἐβούλετο καὶ φίλον νομιζόμενον καὶ προτιμηθέντα πολλῶν αὐτόχειρα τοῦ σώσαντοσ γενέσθαι, τοῦτ’ οὐκ ἄν τισ εἴποι κατὰ Δίωνοσ, ἀλλὰ τοὐναντίον, οἰκεῖοσ μὲν ὢν Διονυσίῳ καὶ φίλοσ ὤρθου τὰ πράγματα καὶ συνδιεφύλαττεν, ἐκπεσὼν δὲ τῆσ πατρίδοσ καὶ ἀδικηθεὶσ περὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὴν οὐσίαν ἀπολέσασ ἐκ προφανοῦσ εἰσ πόλεμον κατέστη νόμιμον καὶ δίκαιον.
(플루타르코스, Comparison of Dion and Brutus, chapter 3 3:1)
διὸ καὶ μετὰ ταῦτα, τῶν ἐκπηδησάντων ἐκ τοῦ προφανοῦσ ἐρχομένων πρὸσ τὰ τείχη καὶ βουλομένων παρακαλεῖν καὶ λέγειν τι περὶ τῆσ τῶν Ῥωμαίων ἐπαγγελίασ, οὐχ οἱο͂ν προσεῖχον αὐτοῖσ, ἀλλ’ ἁπλῶσ οὐδ’ ἀκούειν ἠξίουν, βάλλοντεσ δὲ τοῖσ λίθοισ καὶ συνακοντίζοντεσ ἀπεδίωξαν ἀπὸ τοῦ τείχουσ.
(폴리비오스, Histories, book 1, chapter 43 6:1)
καίτοι γε προφανοῦσ ὄντοσ καὶ ἐπὶ πολλῶν ἤδη τεθεωρημένου διότι κτῶνται μὲν ἄνθρωποι τὰσ εὐκαιρίασ εὖ ποιοῦντεσ καὶ προτεινόμενοι τὴν ἀγαθὴν ἐλπίδα τοῖσ πέλασ, ἐπειδὰν δὲ τῶν ἐπιθυμουμένων τυχόντεσ κακῶσ ποιῶσι καὶ δεσποτικῶσ ἄρχωσι τῶν ὑποτεταγμένων, εἰκότωσ ἅμα ταῖσ τῶν προεστώτων μεταβολαῖσ συμμεταπίπτουσι καὶ τῶν ὑποταττομένων αἱ προαιρέσεισ.
(폴리비오스, Histories, book 10, chapter 36 6:1)
ὑπολαμβάνοντεσ οὐδὲν οὔτε λαμπρὸν οὐδὲ μὴν βέβαιον εἶναι τῶν κατορθωμάτων, ἐὰν μή τισ ἐκ τοῦ προφανοῦσ μαχόμενοσ ἡττήσῃ ταῖσ ψυχαῖσ τοὺσ ἀντιταττομένουσ.
(폴리비오스, Histories, book 13, chapter 3 3:1)
Οὐχ οὗτοι Μακεδόνεσ εἰσίν, ὦ ἄνδρεσ, οὓσ ὑμεῖσ προκατέχοντασ ἐν Μακεδονίᾳ τὰσ εἰσ τὴν Εὀρδαίαν ὑπερβολὰσ ἐκ τοῦ προφανοῦσ μετὰ Σολπικίου βιασάμενοι πρὸσ τόπουσ ὑπερδεξίουσ ἐξεβάλετε, πολλοὺσ αὐτῶν ἀποκτείναντεσ;
(폴리비오스, Histories, book 18, chapter 23 3:1)
εἴ τισ οὖν περὶ τούτου συνεβούλευσεν εἰσ θεοὺσ πέμπειν ἐρησομένουσ τί ποτ’ ἂν ἢ λέγοντεσ ἢ πράττοντεσ πλείονεσ γινοίμεθα καὶ κάλλιον οἰκοίημεν τὰσ πόλεισ, ἆρ’ οὐ μάταιοσ ἂν ἐφαίνετο, τῆσ αἰτίασ προφανοῦσ ὑπαρχούσησ καὶ τῆσ διορθώσεωσ ἐν ἡμῖν κειμένησ;
(폴리비오스, Histories, book 36, ii. bellum macedonicum 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION