헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπὶ πολλοῖσ μὲν οὖν ἔγωγε τῶν κατηγορημένων ἠγανάκτησα, μάλιστα δὲ ἡνίκα ᾐτιᾶτό με εἶναι προδότην·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1461)
τὸν δὲ ἐκ φύσεωσ προδότην πῶσ χρὴ θεωρεῖν;
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1655)
Ἀγαμέμνων δὲ ἀναγνοὺσ καὶ εὑρὼν τὸν χρυσόν, τοῖσ συμμάχοισ αὐτὸν ὡσ προδότην παρέδωκε καταλεῦσαι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 3 12:3)
Νάσων δὲ ὑπὸ ἐξελευθέρου, παιδικῶν οἱ γενομένου, προδοθεὶσ ἡρ́πασε παρά του τῶν στρατιωτῶν ξίφοσ καὶ τὸν προδότην μόνον ἀποκτείνασ ἑαυτὸν τοῖσ σφαγεῦσιν ὑπέσχε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 4 10:1)
Ἀσδρούβαν δὲ τόνδε πατρίδοσ τε καὶ ἱερῶν καὶ ἐμοῦ καὶ τέκνων προδότην γενόμενον οἵ τε Καρχηδόνοσ δαίμονεσ ἀμύναιντο, καὶ σὺ μετὰ τῶν δαιμόνων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 19 5:7)
ἐνιαυτῷ δὲ πρότερον τῆσ ἁλώσεωσ ἐνέδειξεν ὡσ προδότην τὸν Φιλιστίδην καὶ τοὺσ μετ’ αὐτοῦ, αἰσθόμενοσ ἃ πράττουσιν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 73:2)
τοιγαροῦν εἰδυῖα ταῦθ’ ἡ βουλὴ ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου τότε τούτῳ πεπραγμένα, χειροτονησάντων αὐτὸν ὑμῶν σύνδικον ὑπὲρ τοῦ ἱεροῦ τοῦ ἐν Δήλῳ ἀπὸ τῆσ αὐτῆσ ἀγνοίασ ἧσπερ πολλὰ προί̈εσθε τῶν κοινῶν, ὡσ προσείλεσθε κἀκείνην καὶ τοῦ πράγματοσ κυρίαν ἐποιήσατε, τοῦτον μὲν εὐθὺσ ἀπήλασεν ὡσ προδότην, Ὑπερείδῃ δὲ λέγειν προσέταξε·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 195:1)
οὐκοῦν ὅτε τοῦτον τοῦ λέγειν ἀπήλασεν ἡ βουλὴ καὶ προσέταξ’ ἑτέρῳ, τότε καὶ προδότην εἶναι καὶ κακόνουν ὑμῖν ἀπέφηνεν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 199:1)
ἐπειδὴ τοίνυν τὸ δωροδοκεῖν πρότερον τοῦ τὰ τοιαῦτα ποιεῖν ἐστι καὶ δι’ ἐκεῖνο καὶ τάδε πράττουσί τινεσ, ὃν ἄν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δωροδοκοῦντ’ ἴδητε, τοῦτον καὶ προδότην εἶναι νομίζετε.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 348:8)
ποῖον Εὐθυκράτη, ποῖον Λασθένη, τίν’ οὐχ ὑπερβαλεῖσθαι προδότην;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 435:3)
διὰ δὲ τοῦτον τὸν προδότην παῖδεσ καὶ γυναῖκεσ αἱ Θηβαίων ἐπὶ τὰσ σκηνὰσ τῶν βαρβάρων διενεμήθησαν, πόλισ ἀστυγείτων καὶ σύμμαχοσ ἐκ μέσησ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀνήρπασται, ἀροῦται καὶ σπείρεται τὸ Θηβαίων ἄστυ τῶν κοινωνησάντων ὑμῖν τοῦ πρὸσ Φίλιππον πολέμου.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 29:1)
οὐκ ἴστε τοῦτον αὐτοὶ δωροδόκον ὄντα καὶ κλέπτην καὶ προδότην τῶν φίλων, καὶ τῆσ πόλεωσ ἀνάξιον καὶ αὐτὸν καὶ τὴν περὶ τοῦτον τύχην γεγενημένην;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 49:2)
ἢ τὸ γράψαι Ταυροσθένην Ἀθηναῖον εἶναι, <τὸν> τοὺσ μὲν αὑτοῦ πολίτασ καταδουλωσάμενον, τῆσ δ’ Εὐβοίασ ὅλησ μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ Καλλίου προδότην Φιλίππῳ γεγενημένον;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 52:1)
καταψευσάμενον μέντοι κἀμοῦ καὶ τῆσ βουλῆσ ὥσπερ σὺ καὶ πονηρὸν καὶ προδότην ἕν’ εἰσαγγείλασ, καὶ ἐξελέγξασ ἐν πεντακοσίοισ καὶ δισχιλίοισ τῶν πολιτῶν ὅτι μισθώσασ αὑτὸν Πυθοκλεῖ κατ’ ἐμοῦ ταῦτ’ ἔπραξεν, ἐτιμωρησάμην μετὰ τῶν τότε δικασάντων.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 63:1)
τίσιν ὀφθαλμοῖσ ἕκαστοσ ὑμῶν τὴν πατρῴαν ἑστίαν οἴκαδ’ ἀπελθὼν ἰδεῖν τολμήσει, ἀπολελυκότεσ μὲν τὸν προδότην τὸν πρῶτον εἰσ τὸν ἴδιον οἶκον εἰσενεγκάμενον τὸ δεδωροδοκημένον χρυσίον, κατεγνωκότεσ δὲ μηδὲν ἀληθὲσ μήτε ζητεῖν μήθ’ εὑρίσκειν τὸ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποισ εἶναι σεμνότατον νομιζόμενον συνέδριον;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 80:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION