헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὧδε μὲν δὴ καὶ Πραινεστὸσ ἑάλω, Νῶρβα δ’, ἑτέρα πόλισ, ἀντεῖχεν ἔτι ἐγκρατῶσ, ἔστε Αἰμιλίου Λεπίδου νυκτὸσ ἐσ αὐτὴν ἐκ προδοσίασ ἐσελθόντοσ διαγανακτήσαντεσ οἱ ἔνδον ἐπὶ τῇ προδοσίᾳ, οἱ μὲν ἑαυτοὺσ ἀνῄρουν, οἱ δ’ ἀλλήλουσ ἑκόντεσ, οἱ δὲ καὶ βρόχοισ συνεπλέκοντο·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 10 10:11)
καίτοι πῶσ ἀνεκτὸν, ἢ πῶσ δόξαν μετρίαν ἔχον, ὅταν μηδ’ ἀκούειν καθάπαξ τῶν δυναστῶν δέον, καὶ ταῦτ’ ἐπὶ τοῖσ Ἕλλησι καὶ τοῖσ ὁμοφύλοισ, ὑμεῖσ ὧν ἐφ’ ὑμῖν ποιοῦνται τὰ μείζω χαρίζησθε καὶ παρέρχηται τὴν χρείαν ἡ προδοσία;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 10:6)
ἐπεὶ δὲ καὶ ἐπὶ Μιλτιάδην καὶ Θεμιστοκλέα καὶ τοὺσ περὶ τούτουσ ἀφίκετο καὶ τὸ χαίρειν ἀφεὶσ τούτουσ ἔκρουε τὴν αὐτὴν ἁρμονίαν, καὶ τὸν Θεαρίωνα προσῆπτε, καὶ πάντα ἐμίγνυ καὶ γελοῖα καὶ σπουδαῖα ὑπὲρ τοῦ τοὺσ ἄνδρασ ἐλέγχειν, καὶ οὐδ’ ὁτιοῦν ὑπεστέλλετο, ἀλλ’ ἀνέδην ἔλεγε κακῶσ, ἐνταῦθ’ ἤδη τι προσίστατό μοι καὶ ὡσπερεὶ προδοσία τισ ἐφαίνετο τοὺσ ἄνδρασ προλιπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 183:3)
εἰ μὲν τὰ τῆσ ὀργῆσ νικᾷ, χρῆσαι παντὶ τῷ θυμῷ, εἰ δ’ ἐπίστασαι λογίζεσθαι, μὴ σχίζου τῇ γνώμῃ, μηδὲ ἀπέχου μὲν ὡσ φιλίων, πρόῃ δὲ ὡσ πολεμίουσ, ἀλλ’ ἴσθι τοσούτῳ χείρω νυνὶ ποιῶν ἢ εἰ μετὰ τῶν βαρβάρων ἡμῖν ἐπῄεισ, ὅσῳ φανερᾶσ ἔχθρασ προδοσία χαλεπώτερον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 2:12)
ὡσ δὲ οὐδὲν ἐνεδίδοτο ἀπὸ τῶν ἔνδον, αἵ τε μηχαναὶ καὶ αἱ κλίμακεσ αὐτῷ οὐ παρῆσαν, οἱᾶ δὴ οὐκ ἐπὶ πολιορκίαν σταλέντα, ἀλλ̓ ὡσ ἐπὶ προδοσίᾳ ἐνδιδομένησ τῆσ πόλεωσ, προσήγαγε καὶ ὣσ τῶν Μακεδόνων τὴν φάλαγγα, ὑπορύττειν κελεύσασ τὸ τεῖχοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 20 6:2)
ἐκ δὲ τούτου Μέμνων τοῦ τε ναυτικοῦ παντὸσ ἡγεμὼν ἐκ βασιλέωσ Δαρείου καθεστηκὼσ καὶ τῆσ παραλίου ξυμπάσησ, ὡσ ἐσ Μακεδονίαν τε καὶ τὴν Ἑλλάδα ἀποστρέψων τὸν πόλεμον, Χίον μὲν λαμβάνει προδοσίᾳ ἐνδοθεῖσαν, ἔνθεν δὲ ἐπὶ Λέσβου πλεύσασ, ὡσ οὐ προσεῖχον αὐτῷ οἱ Μιτυληναῖοι, τὰσ ἄλλασ πόλεισ τῆσ Λέσβου προσηγάγετο.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 1 1:1)
ἵνα δὲ καὶ περὶ ἐκείνου εἴπω τοῦ νόμου, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ᾧ ἀκούω μέλλειν παραδείγματι χρῆσθαι τοῦτον καὶ φήσειν ἀκόλουθον αὐτῷ τεθηκέναι, ἐν ᾧ ἔνι οὐδὲ δήσω Ἀθηναίων οὐδένα, ὃσ ἂν ἐγγυητὰσ τρεῖσ καθιστῇ τὸ αὐτὸ τέλοσ τελοῦντασ, πλὴν ἐάν τισ ἐπὶ προδοσίᾳ τῆσ πόλεωσ ἢ ἐπὶ καταλύσει τοῦ δήμου συνιὼν ἁλῷ, ἢ τέλοσ πριάμενοσ ἢ ἐγγυησάμενοσ ἢ ἐκλέγων μὴ καταβάλῃ, ἀκούσατέ μου καὶ περὶ τούτου.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 207:1)
οὐκ ἂν οὖν ἐξῆν δεσμοῦ τιμῆσαι, οὔθ’ ὅσων ἔνδειξίσ ἐστιν ἢ ἀπαγωγὴ προσεγέγραπτ’ ἂν ἐν τοῖσ νόμοισ τὸν δ’ ἐνδειχθέντα ἢ ἀπαχθέντα δησάντων οἱ ἕνδεκα ἐν τῷ ξύλῳ, εἴπερ μὴ ἐξῆν ἄλλουσ ἢ τοὺσ ἐπὶ προδοσίᾳ τῆσ πόλεωσ ἢ ἐπὶ καταλύσει τοῦ δήμου συνιόντασ ἢ τοὺσ τὰ τέλη ὠνουμένουσ καὶ μὴ καταβάλλοντασ δῆσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 209:3)
ἐξέβαλεσ σὺ Χαρῖνον ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐπὶ προδοσίᾳ κατὰ τὰσ τῆσ βουλῆσ ἀποφάσεισ καὶ τιμωρίασ.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 76:3)
ἢ τὸ δῶρα λαμβάνειν ἐπὶ προδοσίᾳ τῶν τῆσ πόλεωσ συμφερόντων οὐκ ἴσθ’ ὅτι τῶν δεινοτάτων ἐστὶ καὶ τῶν πλεῖστα κακὰ τὰσ πόλεισ ἐργαζομένων.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Ἀριστογείτονος 9:2)
δωροδοκία γὰρ καὶ προδοσία κρινομένη παρ’ ὑμῖν δυοῖν θάτερον ἐκ τοῦ λοιποῦ χρόνου ποιήσει τοὺσ ἄλλουσ, ἢ χρήματα λαμβάνειν καθ’ ὑμῶν θαρροῦντασ ὡσ οὐ δώσοντασ δίκην, ἢ φοβεῖσθαι τὸ λαμβάνειν ὡσ τῆσ τιμωρίασ τοῖσ ληφθεῖσιν ἀξίασ γενησομένησ τῶν ἀδικημάτων.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Ἀριστογείτονος 27:2)
"μὴ κατιέναι δὲ μηδὲ Μεγαλοπολιτῶν τοὺσ μετὰ Πολυαινέτου ἐπὶ προδοσίᾳ φεύγοντασ μηδ’ Ἀμφισσεῖσ μηδὲ Τρικκαίουσ μηδὲ Φαρκαδωνίουσ μηδὲ Ἡρακλεώτασ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 56 1:7)
Λακεδαιμόνιοι δὲ ὁρῶντεσ τὴν μὲν Σπάρτην διὰ τὴν Παυσανίου τοῦ στρατηγοῦ προδοσίαν ταπεινῶσ πράττουσαν, τοὺσ δὲ Ἀθηναίουσ εὐδοκιμοῦντασ διὰ τὸ μηδένα παρ’ αὐτοῖσ πολίτην ἐπὶ προδοσίᾳ κατεγνῶσθαι, ἔσπευδον τὰσ Ἀθήνασ ταῖσ ὁμοίαισ περιβαλεῖν διαβολαῖσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 54 3:1)
ὁμοίωσ δὲ τούτῳ καὶ κατὰ τὴν Καππαδοκίαν ἐγένετο προδοσία, καθ’ ἣν ἴδιόν τι καὶ παράδοξον συνέβη γενέσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 91 3:1)
ὡσ δ’ Ἱππόβοτόσ φησι καὶ Σωτίων, διήκουσαν αὐτοῦ Διοσκουρίδησ Κύπριοσ καὶ Νικόλοχοσ Ῥόδιοσ καὶ Εὐφράνωρ Σελευκεὺσ Πραΰλουσ τ’ ἀπὸ Τρωάδοσ, ὃσ οὕτω καρτερικὸσ ἐγένετο, καθά φησι Φύλαρχοσ ἱστορῶν, ὥστ’ ἀδίκωσ ὑπομεῖναι ὡσ ἐπὶ προδοσίᾳ κολασθῆναι, μηδὲ λόγου τοὺσ πολίτασ καταξιώσασ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ib'. TIMWN 7:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION