헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτ’ ἐστὶν ὁ προδότησ καὶ τὰ τούτοισ ὅμοια.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1666)
τοιαύτησ ἐμπιπτούσησ ταραχῆσ, μετὰ τῶν συμφύτων αὐτῷ νοσημάτων ἤδη τὰ μετὰ ταῦτα ἐβουλεύετο, μετὰ δειλίασ καὶ τῆσ πρὸσ Φιλοκράτην ὑπὲρ τῆσ δωροδοκίασ ζηλοτυπίασ, καὶ ἡγήσατο, εἰ τῶν συμπρεσβευόντων καὶ τοῦ Φιλίππου κατήγοροσ ἀναφανείη, τὸν μὲν Φιλοκράτην προδήλωσ ἀπολεῖσθαι, τοὺσ δὲ ἄλλουσ συμπρέσβεισ κινδυνεύσειν, αὐτὸσ δ’ εὐδοκιμήσειν, καὶ προδότησ ὢν τῶν φίλων καὶ πονηρόσ, πιστὸσ τῷ δήμῳ φανήσεσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 812)
ἐνταῦθ’ ἀνὴρ ἰδιώτησ ἐκπλεῖν μόνον εἰσ Σάμον ἐπιχειρήσασ, ὡσ προδότησ τῆσ πατρίδοσ αὐθημερὸν ὑπὸ τῆσ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλῆσ θανάτῳ ἐζημιώθη.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2523)
τάδε γὰρ οὐ ψευσαμένῳ μοι λαθεῖν οἱο͂́ν τ’ ἐστι τούσ γε πρεσβυτέρουσ ὑμῶν, ὅτι ὁ τοῦ ἐμοῦ πατρὸσ πάπποσ Λεωγόρασ στασιάσασ πρὸσ τοὺσ τυράννουσ ὑπὲρ τοῦ δήμου, ἐξὸν αὐτῷ διαλλαχθέντι τῆσ ἔχθρασ καὶ γενομένῳ κηδεστῇ ἄρξαι μετ’ ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν τῆσ πόλεωσ, εἵλετο μᾶλλον ἐκπεσεῖν μετὰ τοῦ δήμου καὶ φεύγων κακοπαθεῖν μᾶλλον ἢ προδότησ αὐτῶν καταστῆναι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 40:2)
κἄν τισ ἐγγένηται προδότησ, τοῦτον οὐ στεφανοῦν κελεύεισ οὐδὲ κηρύττειν, ἀλλὰ ταὐτὰ τοῖσ ἄλλοισ περὶ τούτων νομίζεισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 63:6)
ἀλλ’ ὅμωσ, οὕτω φανερῶσ αὐτὸσ εἰλημμένοσ προδότησ καὶ κατὰ σαυτοῦ μηνυτὴσ ἐπὶ τοῖσ συμβᾶσιν γεγονώσ, ἐμοὶ λοιδορεῖ καὶ ὀνειδίζεισ ταῦτα, ὧν πάντασ μᾶλλον αἰτίουσ εὑρήσεισ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 402:4)
ὅτι οὐ παρακρουσθεὶσ οὐδ’ ἐξαπατηθείσ, ἀλλὰ μισθώσασ αὑτὸν καὶ λαβὼν ἀργύριον ταῦτ’ εἶπε καὶ προὔδωκεν ἐκείνῳ, καὶ γέγονεν καλὸσ κἀγαθὸσ καὶ δίκαιοσ μισθωτὸσ ἐκείνῳ, πρεσβευτὴσ μέντοι καὶ πολίτησ ὑμῖν προδότησ καὶ τρίσ, οὐχ ἅπαξ, ἀπολωλέναι δίκαιοσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 142:2)
δωροδόκοσ, κόλαξ, ταῖσ ἀραῖσ ἔνοχοσ, ψεύστησ, τῶν φίλων προδότησ, πάντ’ ἔνεστι τὰ δεινότατα·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 265:1)
τῶν μὲν γὰρ ὁμοίων προδότησ, τῶν δὲ χρηστῶν ἐχθρὸσ ἐκ φύσεωσ καὶ γένουσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 56:3)
εἶθ’ ὃσ εὐτυχούντων ἐστὶ κόλαξ, κἂν ἀτυχῶσι, τῶν αὐτῶν τούτων προδότησ, καὶ τῶν μὲν ἄλλων πολιτῶν πολλῶν καὶ καλῶν κἀγαθῶν ὄντων μηδενὶ μηδ’ ἐξ ἴσου χρῆται, τοῖσ δὲ τοιούτοισ ἐθελοντὴσ ὑποπίπτει, καὶ μήτ’ εἴ τινα τῶν οἰκείων ἀδικήσει μήτ’ εἰ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ φαύλην δόξαν ἕξει ταῦτα ποιῶν μήτ’ ἄλλο μηδὲν σκοπεῖ, πλὴν ὅπωσ τι πλέον ἕξει, τοῦτον οὐ μισεῖν ὡσ κοινὸν ἐχθρὸν τῆσ φύσεωσ ὅλησ τῆσ ἀνθρωπίνησ προσήκει;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 103:1)
ὅτ’ ἐδωροδόκει μὲν λαμβάνων χρήματα παρὰ Φιλίππου Τιμόλαοσ ὁ τούτου φίλοσ, ἐπὶ δὲ τοῖσ ξένοισ τοῖσ εἰσ Ἄμφισσαν συλλεγεῖσι Πρόξενοσ ὁ προδότησ ἐγένετο, ἡγεμὼν δὲ τῆσ φάλαγγοσ κατέστη Θεαγένησ, ἄνθρωποσ ἀτυχὴσ καὶ δωροδόκοσ ὥσπερ οὗτοσ.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 89:2)
ὑμεῖσ δ’ ἐν τοῖσ ἔξω τὰσ ἐλπίδασ ἔχετε, ἁμιλλώμενοι ταῖσ κολακείαισ πρὸσ τοὺσ ὁμολογοῦντασ ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου πράττειν καὶ δῶρ’ εἰληφέναι παρὰ τῶν αὐτῶν ὧνπερ νῦν ἀποπέφαγκεν ὑμᾶσ ἡ βουλή, καὶ σύ, πάντων ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων διειλεγμένοσ Νικάνορι καὶ κεχρηματικὼσ [ἐν Ὀλυμπίᾳ] περὶ ὧν ἐβουλήθησ, ἐλεεινὸν νῦν σεαυτὸν κατασκευάζεισ προδότησ ὢν καὶ δωροδόκοσ, ὡσ ἐπιλησομένουσ τούτουσ τῆσ σῆσ πονηρίασ, καὶ οὐ δώσων δίκην ὑπὲρ ὧν εἴληψαι πεποιηκώσ, τοσούτῳ τολμηρότερον Δημάδου, ὥσθ’ ὁ μὲν προειρηκὼσ ἐν τῷ δήμῳ τὸν αὑτοῦ τρόπον καὶ τὴν ἀπόνοιαν, καὶ ὁμολογῶν λαμβάνειν καὶ λήψεσθαι, ὅμωσ οὐ τετόλμηκε τούτοισ δεῖξαι τὸ πρόσωπον, οὐδ’ ἐναντία τῇ βουλῆσ ἀποφάσει λέγειν ἠξίωσε ‐ καίτοι οὐκ ἔγραψεν ἐκεῖνοσ περὶ αὑτοῦ κυρίαν εἶναι τὴν βουλήν, οὐδὲ θάνατον ὡρίσατο, ἐὰν ἀποφανθῇ χρήματ’ εἰληφώσ ‐ σὺ δ’ οὕτω σφόδρα πεπίστευκασ τοῖσ σεαυτοῦ λόγοισ καὶ καταπεφρόνηκασ τῆσ τούτων εὐηθείασ, ὥστε πείσειν οἰεί τοὺσ δικαστὰσ ὡσ μόνου σοῦ κατέψευσται τὸ συνέδριον καὶ μόνον οὐκ εἰληφότα σε τὸ χρυσίον ἀποπέφαγκεν.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 124:1)
εἰ δέ τισ πρὸσ μὲν ταῦτα ἔχοι μετρίωσ, τοὺσ δὲ πλησίον αὑτῷ καὶ φίλουσ καλουμένουσ ἀτιμάζοι τε καὶ μὴ σκοποῖ τοῦτο, ὅπωσ δόξουσι μακάριοι καὶ ζηλωτοὶ πᾶσι, λανθάνει προδότησ αὑτοῦ καὶ τῆσ ἀρχῆσ γιγνόμενοσ, τοὺσ μὲν ὄντασφίλουσ ἀθύμουσ ποιῶν, τῶν δὲ ἄλλων μηδένα ἐπιθυμεῖν τῆσ αὐτοῦ φιλίασ, ἀποστερῶν δ’ ἑαυτὸν τοῦ καλλίστου καὶ ὠφελιμωτάτου κτήματοσ φιλίασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 36:1)
ἆῤ οὐκ αὐτὸν δεῖ καὶ νύκτωρ καὶ μεθ̓ ἡμέραν φροντίζοντα καὶ ἀγρυπνοῦντα τὴν φυλακὴν ταύτην ἔχειν, ὅπωσ μὴ λάθῃ αὑτὸν ἤτοι ἀνασεισθεὶσ ὑπὸ ἡδονῶν ἢ καταπλαγεὶσ ὑπὸ φόβων ἢ παρακρουσθεὶσ ὑπὸ ἐπιθυμίασ ἢ ταπεινωθεὶσ ὑπὸ λύπησ, ὥστε ἀποστῆναι τῶν βελτίστων καὶ δικαιοτάτων ἔργων προδότησ αὑτοῦ γενόμενοσ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΣ ΑΡΧΗΣ ΕΝ ΒΟΥΛΗΙ. 18:1)
γινομένησ γὰρ τῆσ παρατάξεωσ καὶ τῆσ νίκησ ἀμφιδοξουμένησ ὁ προδότησ ἐγκαταλιπὼν τοὺσ συμμάχουσ ἀλόγωσ ἀπῆλθεν ἐπί τινα λόφον, ἔχων τρισχιλίουσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 7 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION