헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦ δόγματοσ τούτου ἀποδοθέντοσ ὑφ’ ἡμῶν ἐν τῇ βουλῇ καὶ πάλιν ἐν τῇ ἐκκλησία, καὶ τὰσ πράξεισ ἡμῶν ἀποδεξαμένου τοῦ δήμου, καὶ τῆσ πόλεωσ ἁπάσησ προαιρουμένησ εὐσεβεῖν, καὶ Δημοσθένουσ ὑπὲρ τοῦ μεσεγγυήματοσ τοῦ ἐξ Ἀμφίσσησ ἀντιλέγοντοσ, καὶ ἐμοῦ φανερῶσ ἐναντίον ὑμῶν ἐξελέγχοντοσ, ἐπειδὴ ἐκ τοῦ φανεροῦ τὴν πόλιν ἅνθρωποσ οὐκ ἐδύνατο σφῆλαι, εἰσελθὼν εἰσ τὸ βουλευτήριον καὶ μεταστησάμενοσ τοὺσ ἰδιώτασ, ἐκφέρεται προβούλευμα εἰσ τὴν ἐκκλησίαν, προσλαβὼν τὴν τοῦ γράψαντοσ ἀπειρίαν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 125 1:1)
τοῦτο τοίνυν βουλόμενοί τινεσ παῦσαι καὶ καταλῦσαι μὲν τοὺσ ἑτέρουσ βασιλέασ, παραδοῦναι δὲ τῷ Κερσοβλέπτῃ τὴν ἀρχὴν ἅπασαν, διαπράττονται σφίσι τοῦτο γενέσθαι τὸ προβούλευμα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ δεινότητοσ. 2:8)
δεῖ δὲ προβούλευμα γενέσθαι καὶ περὶ τούτων.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 44 4:3)
δὸσ δέ μοι τὸ προβούλευμα, ὃ πρὸσ τὴν ἐμὴν ἀπαγγελίαν ἐψηφίσαθ’ ἡ βουλή, καὶ τὴν μαρτυρίαν τὴν τοῦ γράψαντοσ αὐτὸ τότε, ἵν’ εἰδῆθ’ ὅτι ἐγὼ μὲν οὐ τότε σιγήσασ νῦν ἀφίσταμαι τῶν πεπραγμένων, ἀλλ’ εὐθὺσ κατηγόρουν καὶ προεώρων τὰ μέλλοντα, ἡ βουλὴ δέ, ἡ μὴ κωλυθεῖσ’ ἀκοῦσαι τἀληθῆ παρ’ ἐμοῦ, οὔτ’ ἐπῄνεσε τούτουσ οὔτ’ εἰσ τὸ πρυτανεῖον ἠξίωσεν καλέσαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 40:1)
λέγε δ’ αὐτοῖσ πρῶτον τὴν μαρτυρίαν, εἶτα τὸ προβούλευμα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 41:2)
πρὸσ δὲ τούτοισ τοῦτο μὲν οὐδεὶσ ἀνέγνω τῷ δήμῳ τὸ προβούλευμα, οὐδ’ ἤκουσεν ὁ δῆμοσ, ἀναστὰσ δ’ οὗτοσ ἐδημηγόρει ταῦθ’ ἃ διεξῆλθον ἄρτι πρὸσ ὑμᾶσ ἐγώ, τὰ πολλὰ καὶ μεγάλ’ ἀγαθά, ἃ πεπεικὼσ ἔφη τὸν Φίλιππον ἥκειν καὶ διὰ τοῦτο χρήμαθ’ ἑαυτῷ τοὺσ Θηβαίουσ ἐπικεκηρυχέναι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 46:1)
φησὶ τοίνυν τοῦτον ἁπάσασ τὸν τρόπον εἰληφέναι τὰσ βουλάσ, ὅσαι πώποτ’ ἔχουσι παρ’ ὑμῶν δωρειάν, καὶ οὐδὲ μιᾷ γεγενῆσθαι προβούλευμα πώποτε.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 8:1)
τοῦτο τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, βουλόμενοί τινεσ παῦσαι, καὶ καταλῦσαι μὲν τοὺσ ἑτέρουσ βασιλέασ, παραδοῦναι δ’ ἑνὶ τῷ Κερσοβλέπτῃ τὴν ἀρχὴν ἅπασαν, διαπράττονταί σφισι τοῦτο γενέσθαι τὸ προβούλευμα, τῷ μὲν ἀκοῦσαι κεχωρισμένον τοῦ τι τοιοῦτον δοκεῖν διαπράξασθαι, τῷ δ’ ἔργῳ πάντων μάλιστα τοῦτο περαίνοντεσ, ὡσ ἐγὼ διδάξω.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 12:1)
ἡτοίμαστο δ’ αὐτοῖσ τοῦτο τὸ προβούλευμα καὶ προδιῴκητο, ἵν’ εἰ πεισθείητ’ ἐκ τῶν ὑποσχέσεων καὶ τῶν ἐλπίδων ἃσ ὑπέτειν’ ὁ Ἀριστόμαχοσ, εὐθὺσ ἐπικυρώσειεν ὁ δῆμοσ καὶ μηδὲν ἐμποδὼν εἰή.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 17:1)
ὧν μὲν τοίνυν ἕνεκ’ ἐρρήθη τὸ προβούλευμα, ἵνα κυρώσειεν ὁ δῆμοσ ἐξαπατηθείσ, καὶ δι’ ἃ τὴν γραφὴν ἐποιησάμεθ’ ἡμεῖσ ταυτηνί, βουλόμενοι κωλῦσαι, ταῦτ’ ἐστίν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 22:1)
προβούλευμα γάρ ἐστιν, ὁ νόμοσ δ’ ἐπέτεια κελεύει τὰ τῆσ βουλῆσ εἶναι ψηφίσματα, ὥστε κἂν αὐτοῦ νῦν ἀποψηφίσησθε, ἥ γε πόλισ φλαῦρον οὐδὲν πείσεται κατὰ τὸ ψήφισμα τοῦτο.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 139:2)
καὶ μελλόντων στρατεύεσθαι ὑμῶν πανδημεὶ εἴσ τε Εὔβοιαν καὶ Ὄλυνθον, ἔγραψε ψήφισμα ἐν τῇ βουλῇ Ἀπολλόδωροσ βουλεύων καὶ ἐξήνεγκε προβούλευμα εἰσ τὸν δῆμον, λέγον διαχειροτονῆσαι τὸν δῆμον εἴτε δοκεῖ τὰ περιόντα χρήματα τῆσ διοικήσεωσ στρατιωτικὰ εἶναι εἴτε θεωρικά, κελευόντων μὲν τῶν νόμων, ὅταν πόλεμοσ ᾖ, τὰ περιόντα χρήματα τῆσ διοικήσεωσ στρατιωτικὰ εἶναι, κύριον δ’ ἡγούμενοσ δεῖν τὸν δῆμον εἶναι περὶ τῶν αὑτοῦ ὅ τι ἂν βούληται πρᾶξαι, ὀμωμοκὼσ δὲ τὰ βέλτιστα βουλεύσειν τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, ὡσ ὑμεῖσ πάντεσ ἐμαρτυρήσατε ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 7:1)
ποῖον προβούλευμα συνεδρίου;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 80 5:2)
καὶ μετὰ τοῦτ’ ἀπολογεῖσθαι συγχωρήσαντεσ, ἐάν τινεσ ἀμφισβητῶσι πρὸσ τὴν μήνυσιν, ἐπειδὴ πρὸσ ἄρνησιν οὐδεὶσ ἐπεχείρησε τραπέσθαι, μεταστάντεσ ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ εἰσ τὸ βουλευτήριον γνώμασ ὑπὲρ αὐτῶν διηρώτησαν τοὺσ συνέδρουσ, καὶ γραψάμενοι τὰ δόξαντα αὐτοῖσ ἧκον αὖθισ ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν καὶ τὸ προβούλευμα ἀνέγνωσαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 57 5:1)
τοιούτων δέ τινων λεχθέντων ἡ νικῶσα ἦν γνώμη, μηθὲν ἐν τῷ παρόντι γενέσθαι περὶ αὐτῶν προβούλευμα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 69 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION