헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

"ἐγὼ δέ, πάτερ Ἀντώνιε ̔πατέρα γὰρ εἶναι σέ μοι δικαιοῦσιν αἵ τε Καίσαροσ ἐσ σὲ εὐεργεσίαι καὶ ἡ σὴ πρὸσ ἐκεῖνον χάρισ̓, τῶν σοι πεπραγμένων ἐπ’ ἐκείνῳ τὰ μὲν ἐπαινῶ καὶ χάριν αὐτῶν ὀφλήσω, τὰ δ’ ἐπιμέμφομαι, καὶ λελέξεται μετὰ παρρησίασ, ἐσ ἣν ἡ λύπη με προάγει.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 7:1)
τοῦτον τὸν τρόπον προδιοικησάμενοσ τὰ περὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ νῦν προάγει καὶ αὐτὴν τὴν πρότασιν ἐπὶ προδιῳκημένῃ τῇ λύσει, ὅταν δ’ οὗτοσ αὐτίκα δὴ λέγῃ πρὸσ ὑμᾶσ, τί δήποτε ὡσ φῄσ, ὦ Δημόσθενεσ, ἀπὸ τοῦ συνειπεῖν ἐμὲ Φιλοκράτει γνοὺσ οὐδὲν ὑγιὲσ πράττοντασ ἡμᾶσ, τὴν μετὰ ταῦτα πρεσβείαν τὴν ἐπὶ τοὺσ ὁρ́κουσ συνεπρέσβευσασ πάλιν καὶ οὐκ ἐξωμόσω;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ δεινότητοσ. 3:9)
οὐ γὰρ Κῦρον ἐγκωμιάσαι προῄρηται οὐδὲ μέλει αὐτῷ ὃν τρόπον ἐπαιδεύθη ὁ Κῦροσ ἢ ἐτράφη, ἀλλ’ ἐπειδὴ ἐν ἤθει προάγει τὸν λόγον, ὑπογραφῇ κέχρηται ὁποῖόν τινα δεῖ εἶναι τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα καὶ τίνι τροφῇ καὶ τίνι παιδείᾳ χρῆσθαι, καὶ ὁποῖον μὲν δεῖ εἶναι ἔτι ἐν παιδίοισ ὄντα, ὁποῖον δὲ ἐπειδὰν μειράκιόν τισ γένηται, τίνα δὲ ἔργα καὶ ἐπιτηδεύματα προσήκοντα τῷ καλῷ τε καὶ ἀγαθῷ ἀνδρί, ὁ δὲ Κῦροσ ἄλλωσ ὄνομά ἐστιν αὐτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 6:14)
φησὶ γὰρ δή που διαβάλλων αὐτὴν ὅτι στοχάζεται καὶ προάγει τοὺσ λόγουσ οὕτωσ ὅπωσ ἂν στοχάζηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 33:8)
προάγει δὲ εἰσ τοσοῦτον τοὺσ χρόνουσ, ὥστε λέγων ὁ Ἀριστοφάνησ, ἐπειδὴ τῆσ λυγγὸσ ἐπαύσατο, τὸν προβληθέντα λόγον μέμνηται καὶ οὗτοσ αὖ πάλιν Ἀρκάδων ὑπὸ Λακεδαιμονίων διῳκισμένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 172:1)
σκεψώμεθα δὴ πρὸσ τί ποθ’ ἡμᾶσ οὗτοσ ὁ λόγοσ προάγει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 176:6)
σκοπεῖτε δὴ πρὸσ ὅσησ κακίασ ὑπερβολὴν ὑμᾶσ ὁ νόμοσ προάγει, ὃσ ἀπιστότερον τὸν δῆμον καθίστησ’ ἑνὸσ ἀνδρόσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 50:3)
ἐπειδὴ Φίλιπποσ ὁ Μακεδὼν ἔν τε τῷ παρεληλυθότι χρόνῳ παραβαίνων φαίνεται τὰσ γεγενημένασ αὐτῷ συνθήκασ πρὸσ τὸν Ἀθηναίων δῆμον περὶ τῆσ εἰρήνησ, ὑπεριδὼν τοὺσ ὁρ́κουσ καὶ τὰ παρὰ πᾶσι τοῖσ Ἕλλησι νομιζόμενα εἶναι δίκαια, καὶ πόλεισ παραιρεῖται οὐδὲν αὐτῷ προσηκούσασ, τινὰσ δὲ καὶ Ἀθηναίων οὔσασ δοριαλώτουσ πεποίηκεν οὐδὲν προαδικηθεὶσ ὑπὸ τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων, ἔν τε τῷ παρόντι ἐπὶ πολὺ προάγει τῇ τε βίᾳ καὶ τῇ ὠμότητι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 270:1)
τέλοσ δὲ προάγει ἤδη τεθνηκότα τὸν Ἀχιλλέα καὶ ποιεῖ μαχόμενον·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 133:2)
τὸ γὰρ ταῦτα θαυμάζειν καὶ τὴν τούτων ἐπιθυμίαν ἐξαιρεῖ τῆσ ψυχῆσ καὶ τοὐναντίον εἰσ μῖσοσ αὐτῶν καὶ κατάγνωσιν προάγει .
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ. 17:2)
τοῦτο μὲν δὴ πρῶτον ἴσθι, ὅτι οὐ δεῖ σοι πόνου καὶ ταλαιπωρίασ ‐ τῷ μὲν γὰρ ἐπὶ πολὺ ἀσκήσαντι ταῦτα ἐπὶ πλεῖστον προάγει, τῷ δὲ ἐπ̓ ὀλίγον χρησαμένῳ συλλήψει τὴν ψυχὴν καὶ ὀκνηρὰν ποιεῖ προσφέρεσθαι, καθάπερ τοὺσ ἀσυνήθεισ περὶ σώματοσ ἄσκησιν εἴ τισ κοπώσειε βαρυτέροισ γυμνασίοισ, ἀσθενεστέρουσ ἐποίησεν ‐ ἀλλὰ ὥσπερ τοῖσ ἀήθεσι τοῦ πονεῖν σώμασιν ἀλείψεωσ δεῖ μᾶλλον καὶ κινήσεωσ συμμέτρου ἢ γυμνασίασ, οὕτω σοὶ περὶ τοὺσ λόγουσ ἐπιμελείασ ἐστὶ χρεία μᾶλλον ἡδονῇ μεμιγμένησ ἢ ἀσκήσεωσ καὶ πόνου.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΥ ΑΣΚΗΣΕΩΣ. 10:1)
τῶν δὲ τέκνων τὰ μὲν νήπια παντελῶσ αἱ μητέρεσ ἐν ταῖσ ἀγκάλαισ φέρουσι, τὰ δὲ κεχωρισμένα τοῦ γάλακτοσ οἱ πατέρεσ, τὰ δ’ ὑπὲρ πενταετῆ χρόνον ὄντα προάγει μετὰ τῶν γονέων σὺν παιδιᾷ, πεπληρωμένα χαρᾶσ, ὡσ ἂν πρὸσ τὴν ἡδίστην ἀπόλαυσιν ὁρμώμενα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 17 3:2)
τὸ δ’ ἐπὶ τούτῳ παραλαμβανόμενον κῶλον ἐξ ἀναπαίστων σύγκειται ῥυθμῶν καὶ προάγει μέχρι ποδῶν ὀκτὼ τὸ αὐτὸ σχῆμα διασῷζον περὶ τοῦ Χερόνησον ἔχειν ὑμᾶσ ἀσφαλῶσ καὶ μὴ παρακρουσθέντασ, ὅμοιον τῷ παρ’ Εὐριπίδῃ τῷδε βασιλεῦ χώρασ τῆσ πολυβώλου Κισσεῦ, πεδίον πυρὶ μαρμαίρει.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2546)
καὶ γὰρ ἐφόδοισ χρῆται καὶ προκατασκευαῖσ καὶ μερισμοῖσ τεχνικωτέροισ καὶ τίθησιν ἐν οἷσ δίδωσι χρῆσιν ἕκαστον καὶ μέχρι πολλοῦ προάγει τὰσ τῶν ἐπιχειρημάτων ἐξεργασίασ σχημάτων τε μεταβολαῖσ ἐναγωνίων καὶ παθητικῶν ποικίλλει τοὺσ λόγουσ.
(디오니시오스, chapter 3 1:6)
ἀλλ’ ἐν μὲν τοῖσ Καίσαροσ μονομάχοισ εἰσί τινεσ οἱ ἀγανακτοῦντεσ ὅτι οὐδεὶσ αὐτοὺσ προάγει οὐδὲ ζευγνύει καὶ εὔχονται τῷ θεῷ καὶ προσέρχονται τοῖσ ἐπιτρόποισ δεόμενοι μονομαχῆσαι, ἐξ ὑμῶν δ’ οὐδεὶσ φανήσεται τοιοῦτοσ;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐσταθείασ. 37:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION