헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δὲ τούτουσ οὔτε τῶν περὶ τῆσ εἰρήνησ συνθηκῶν οἶδα μετασχόντασ ὑμῖν οὔτ’ ἐν ταῖσ στήλαισ ἀναγεγραμμένουσ οὔτ’ Ἀθηναίουσ ὄντασ, ἀλλὰ Τήρην μὲν μετ’ ἐμοῦ στρατευόμενον ἐφ’ ὑμᾶσ, Κερσοβλέπτην δὲ τοῖσ παρ’ ἐμοῦ πρεσβευταῖσ ἰδίᾳ μὲν τοὺσ ὁρ́κουσ ὀμόσαι προθυμούμενον, κωλυθέντα δ’ ὑπὸ τῶν ὑμετέρων στρατηγῶν ἀποφαινόντων αὐτὸν Ἀθηναίων ἐχθρόν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ἐπιστολὴ Φιλίππου 12:2)
τοιοῦτοσ οὗτοσ, ἐν μὲν ταῖσ παρατάξεσιν οἰκουρόσ, ἐν δὲ τοῖσ οἴκοι μένουσι πρεσβευτήσ, ἐν δὲ τοῖσ πρεσβευταῖσ δραπέτησ ἐστίν.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 98:2)
καὶ γὰρ ἡμεῖσ καθ’ ὃν καιρὸν παρεβάλομεν εἰσ Αἴγυπτον, πολλοῖσ μὲν τῶν ἱερέων ἐνετύχομεν, οὐκ ὀλίγοισ δὲ καὶ πρεσβευταῖσ ἀπὸ τῆσ Αἰθιοπίασ παροῦσιν εἰσ λόγουσ ἀφικόμεθα·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 11 3:1)
εὐθὺσ οὖν τοὺσ ἀπὸ τῶν πόλεων παρόντασ πρεσβευτὰσ προσκαλεσάμενοι καὶ θαρρεῖν παρακαλέσαντεσ ἐπηγγείλαντο τὰσ δημοκρατίασ ἀποκαταστήσειν ταῖσ πόλεσι καὶ τὸ κυρωθὲν δόγμα γράψαντεσ ἔδωκαν τοῖσ πρεσβευταῖσ, ὅπωσ κατὰ τάχοσ εἰσ τὰσ πατρίδασ ἐπανελθόντεσ ἀπαγγείλωσι τοῖσ δήμοισ τὴν τῶν βασιλέων καὶ τῶν ἡγεμόνων εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ εὔνοιαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 55 4:1)
τῶν δὲ Μακεδόνων οὐ προσεχόντων τοῖσ λόγοισ, ἀλλὰ καὶ προσαπειλούντων τοῖσ πρεσβευταῖσ Εὐμενὴσ παρελθὼν ἐπῄνεσέν τε αὐτοὺσ καὶ λόγον εἶπε τῶν παραδεδομένων μὲν καὶ παλαιῶν, οὐκ ἀνοίκειον δὲ τῆσ περιστάσεωσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 25 4:1)
οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦ παρ’ αὐτοῖσ πρωτεύοντοσ Ἀννίβου συμβουλεύοντοσ παραλαβεῖν τὴν πόλιν, τοῖσ μὲν πρεσβευταῖσ ἀπεκρίθησαν βοηθήσειν, εἰσ δὲ τὴν τούτων διοίκησιν, ἂν ᾖ χρεία πολεμεῖν, στρατηγὸν κατέστησαν τὸν Ἀννίβαν, κατὰ νόμουσ τότε βασιλεύοντα.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 42 15:1)
καὶ οὐδὲν ἔτι διαμελλήσασ, ὡσ εἶδεν ὀλιγωροῦντα τὸν Τάτιον αὐτὸσ συνέλαβε τοὺσ ἐνόχουσ τῷ ἄγει καὶ δήσασ παρέδωκε τοῖσ πρεσβευταῖσ ἀπάγειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 52 1:2)
ὁ δὲ Ῥωμαίων βασιλεὺσ ἐνιαύσιον διαλιπὼν χρόνον, ἐν ᾧ πάντα τὰ πρὸσ τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια παρεσκευάσατο, στρατὸν ἐξάγειν ἐπὶ τὴν Φιδηναίων πόλιν ἔγνω προφάσεισ τοῦ πολέμου ποιησάμενοσ, ὅτι κληθέντεσ εἰσ ἀπολογίαν περὶ τῆσ ἐπιβουλῆσ, ἣν συνεστήσαντο κατὰ Ῥωμαίων τε καὶ Ἀλβανῶν, οὐχ ὑπήκουσαν, ἀλλ’ εὐθὺσ ἀναλαβόντεσ τὰ ὅπλα καὶ τὰσ πύλασ κλείσαντεσ Οὐιεντανῶν τε συμμαχίαν ἐπαγόμενοι ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀφειστήκεσαν καὶ τοῖσ παραγενομένοισ ἐκ Ῥώμησ πρεσβευταῖσ πυνθανομένοισ τὴν αἰτίαν τῆσ ἀποστάσεωσ ἀπεκρίναντο μηδὲν αὐτοῖσ ἔτι πρᾶγμα πρὸσ τὴν Ῥωμαίων πόλιν εἶναι κοινόν, ἐξ οὗ Ῥωμύλοσ ὁ βασιλεὺσ αὐτῶν ἐτελεύτησε, πρὸσ ὃν ἐποιήσαντο τὰ περὶ τῆσ φιλίασ ὁρ́κια.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 23 1:1)
ἤρξαντο δὲ τῆσ ἀποστάσεωσ οἱ καλούμενοι Οὐιεντανοὶ καὶ τοῖσ ἐλθοῦσι παρὰ τοῦ Τυλλίου πρεσβευταῖσ ἀπεκρίναντο μηδεμίαν εἶναί σφισι πρὸσ ἐκεῖνον μήθ’ ὑπὲρ ἡγεμονίασ παραχωρήσεωσ μήτε περὶ φιλίασ καὶ συμμαχίασ συνθήκην.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 27 2:1)
ἐντολαὶ δ’ ἦσαν, ἃσ ἔδωκε τοῖσ πρεσβευταῖσ ὁ βασιλεύσ, τοιαίδε·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 31 5:1)
ἀποκρινάμενοι δὲ τοῖσ πρεσβευταῖσ ἀπαγγέλλειν πρὸσ τὸ κοινόν, ὅτι Ῥωμαῖοι κελεύουσι Σαβίνουσ ὅπλα τ’ ἀποθέσθαι καὶ παραδοῦναι σφίσι τὰσ πόλεισ ὑπηκόουσ τ’ εἶναι πάλιν, ὥσπερ πρότερον ἦσαν, ταῦτα δὲ ποιήσαντασ ἥκειν τότε περὶ ὧν ἠδίκησαν ἢ κατέβλαψαν αὐτοὺσ ἐν ταῖσ πρότερον εἰσβολαῖσ δεησομένουσ, εἰ βούλονται τυχεῖν εἰρήνησ καὶ φιλίασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 45 3:1)
φθάσασα δὲ τὴν παρουσίαν αὐτῶν ἡ φήμη διήγγειλε τοῖσ ἐπὶ στρατοπέδου πάντα τὰ ἐν τῇ πόλει γενόμενα, καὶ αὐτίκα πάντεσ ἐκλιπόντεσ τὸ ἔρυμα ὑπήντων ἔτι καθ’ ὁδὸν οὖσι τοῖσ πρεσβευταῖσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 70 1:2)
ὀλίγου τε πάνυ ἐδέησαν ἀπιέναι διὰ τάχουσ ἐκ τῆσ ἐκκλησίασ ἅπαντα τὰ πράγματα τοῖσ πρεσβευταῖσ ἐπιτρέψαντεσ καὶ μηδὲν ἄλλο τῶν εἰσ ἀσφάλειαν πραγματευσάμενοι, εἰ μὴ παρελθὼν ὁ Βροῦτοσ ἐπέσχε τὰσ ὁρμὰσ αὐτῶν τὰ μὲν ἄλλα καλῶσ ἔχειν τῷ δήμῳ λέγων, ὅσα ἡ βουλὴ ὑπισχνεῖτο, καὶ πολλὴν αὐτῇ τῶν συγχωρηθέντων χάριν ἔχειν ἀξιῶν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 87 1:3)
ἡ Ῥωμαίων βουλὴ μαθεῖν ἀξιοῦσα, τί παθόντεσ Αἰκανοὶ πολεμοῦσι τοῖσ Ῥωμαίων συμμάχοισ, φιλίασ τ’ αὐτοῖσ ὀμωμοσμένησ νεωστὶ καὶ οὐδενὸσ ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ γενομένου προσκρούσματοσ τοῖσ ἔθνεσι, καὶ παραινούσησ τῷ Κοιλίῳ τούσ τ’ αἰχμαλώτουσ αὐτῶν οὓσ εἶχεν ἀφιέναι καὶ τὴν στρατιὰν ἀπάγειν καὶ περὶ ὧν ἠδίκησεν ἢ κατέβλαψε Τυσκλάνουσ δίκην ὑποσχεῖν, πολὺν μὲν χρόνον διέτριψεν ὁ Γράγχοσ οὐδ’ εἰσ λόγουσ τοῖσ πρεσβευταῖσ ἐρχόμενοσ, ὡσ ἐν ἀσχολίαισ δή τισι γεγονώσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 22 8:1)
κἀκεῖνοσ ἐπιτρέψασ τοῖσ πρεσβευταῖσ τὸν χάρακα φυλάττειν αὐτὸσ σὺν ὀλίγοισ ἱππεῦσιν εἰσ τὴν Ῥώμην ἐλαύνει συντόνῳ χρησάμενοσ ἱππασίᾳ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 23 7:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION