헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δ’ ἦν πρεπόντων ὥστ’ ἐπισπένδειν νεκρῷ, τῷδ’ ἂν δικαίωσ ἦν, ὑπερδίκωσ μὲν οὖν.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 7:2)
οἱ δὲ ἑώσ μὲν ἦσαν ἐν ἀνθρώποισ, στρατείαισ καὶ ὁμιλίαισ καὶ γενέσει παίδων πρεπόντων ἑαυτοῖσ, καὶ συλλήβδην ἁπάσῃ τῇ πολιτικῇ δυνάμει τὰσ πόλεισ ὠφέλουν, οὐ μόνον τὰσ τοῦ σώματοσ νόσουσ ἐξαιροῦντεσ, ἀλλὰ καὶ τὰ τῶν πόλεων νοσήματα ἰώμενοι, μᾶλλον δὲ οὐδ’ ἐγγίγνεσθαι τὴν ἀρχὴν ἐῶντεσ, ἀπ’ ἀμφοῖν σώζοντεσ τοὺσ ὑπηκόουσ, καὶ τῇ τέχνῃ τὴν ἀρχὴν ἀκόλουθον κατασκευασάμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 5:5)
διὰ τοῦτο οὐδὲν παρέβη τῶν πρεπόντων ἀνδρὶ ἀγαθῷ οὔτ’ ἀπολογούμενοσ οὐθ’ ὑποτιμώμενοσ οὔτ’ ἔτι πρόσθεν βουλεύων ἢ στρατευόμενοσ.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 61:1)
τὸν δὲ Φαῦστον καὶ τοὺσ ἄλλουσ ὅσοι τῷ τείχει προθύμωσ ἐπέβησαν τῶν πρεπόντων ἀριστείων ἠξίωσεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 92:2)
ἐὰν δ’ ἀμφισβήτησίσ τισ γίγνηται περὶ τῶν ἑκατέροισ πρεπόντων καὶ προσφόρων, δέκα τῶν νομοφυλάκων ἑλομένουσ, οἷσ ἂν ἐπιτρέψωσιν οἱ δὲ τάξωσι, τούτοισ ἐμμένειν.
(플라톤, Laws, book 6 227:3)
παντόσ, ἦν δ’ ἐγώ, σπέρματοσ πέρι ἢ φυτοῦ, εἴτε ἐγγείων εἴτε τῶν ζῴων, ἴσμεν ὅτι τὸ μὴ τυχὸν τροφῆσ ἧσ προσήκει ἑκάστῳ μηδ’ ὡρ́ασ μηδὲ τόπου, ὅσῳ ἂν ἐρρωμενέστερον ᾖ, τοσούτῳ πλειόνων ἐνδεῖ τῶν πρεπόντων·
(플라톤, Republic, book 6 169:1)
συνεβούλευε δὲ ἀεί τι τῶν ἐκείνῃ πρεπόντων εἰσηγούμενοσ·
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 6 1:2)
οὐ μὴν ἀλλὰ τῶν χρημάτων παρακομιζομένων δι’ ἀγορᾶσ ὅ τε δῆμοσ ἐθαύμαζε τὸ πλῆθοσ, ἥ τε βουλὴ συναχθεῖσα μετὰ τῶν πρεπόντων ἐπαίνων ἐψηφίσατο τῷ Κάτωνι, στρατηγίαν ἐξαίρετον δοθῆναι καὶ τὰσ θέασ αὐτὸν ἐν ἐσθῆτι περιπορφύρῳ θεάσασθαι.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 39 3:1)
καὶ πολλῶν ἄλλων τε τῇ τόθ’ ἑορτῇ μάλα πρεπόντων παρέσχεν ἀφορμὰσ καὶ περὶ τῆσ αἰτίασ, δι’ ἣν πλεῖστοι τῶν ἄλλων ἐπὶ τὰ γαμικὰ δεῖπνα παραλαμβάνονται, διηπόρησε.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Διὰ τί πλείστουσ ἐν γάμοισ ἐπὶ δεῖπνον καλοῦσιν. 1:2)
καὶ ταῖσ διαφοραῖσ ταῖσ πρὸσ τοὺσ φίλουσ μάλιστα πράττειν τι καὶ σκοπεῖν τῶν ἐκείνοισ συμφερόντων ἢ πρεπόντων, οὐχ ἧττον δὲ τούτου φιλικόν ἐστι τὸ παρορᾶσθαι καὶ ἀμελεῖσθαι δοκοῦντασ αὐτοὺσ ὑπὲρ ἄλλων ἀμελουμένων παρρησιάζεσθαι καὶ ὑπομιμνῄσκειν.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 26 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION