헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ταῦτ’ οὐ μόνον πραότητόσ ἐστιν ἐπίδειγμα οὐδὲ τοῦ πρὸσ πάντασ ὁσίωσ ἔχειν αὐτὸν καὶ μὴ φθονερῶσ διακεῖσθαι πρόσ τινασ τῶν ἐντίμων καὶ ὑπερεχόντων, ἀλλὰ καὶ τοῦ μὴ καταπεπλῆχθαι ὑπὸ φόβων τὴν ἀρχὴν, μηδὲ ταραχωδῶσ ἔχειν πρὸσ τὰ συμβαίνοντα, μηδὲ ὀξύρροπον εἶναι πρόσ τε ὀργὴν καὶ θυμὸν, ἀλλὰ βεβαίᾳ καὶ ἀκινήτῳ χρῆσθαι τῇ διανοίᾳ πρὸσ ἅπαντασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 4:1)
οὐ κοινότατοσ μὲν ὁ τρόποσ τῆσ φιλανθρωπίασ αὐτοῦ πρὸσ ἅπαν τὸ ὑπήκοον καὶ τοὺσ ἐπὶ πάσησ προφάσεωσ ἐντυγχάνοντασ, ἡ δὲ τοῦ σχήματοσ αὐτοῦ πραότησ ὡσ φιλάνθρωποσ καὶ τῆσ διαλέκτου τὸ εὔκρατον καὶ τὸ μηδὲν δεῖν ἕνεκα τῆσ προσόδου πραγματεύεσθαι, ἀλλ’ ὑπάρχειν ὥσπερ εἴσω περιρραντηρίων παριέναι τοῖσ τι καὶ μικρὸν συνειδόσιν ἑαυτοῖσ ἀγαθὸν, πῶσ οὐ πάσησ ἐπέκεινα πραότητοσ καὶ φιλανθρωπίασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 7:7)
τὸ γὰρ τοσαύτην μὲν προθυμίαν παρεχομένουσ ὑπὲρ τῆσ ἁπάντων σωτηρίασ, τοσαύτην δὲ εἰσφορὰν εἰσενεγκόντασ τῇ κοινῇ χρείᾳ, πάντα δὲ αὐτοὺσ ὄντασ, καὶ τῶν μὲν πραγμάτων εἰσ τὴν θάλατταν καὶ τὰσ ναῦσ, τῶν δ’ ἐν ταῖσ ναυσὶν εἰσ τὴν πόλιν ἀνακειμένων, τῶν δ’ ἄλλων, ὥσπερ χειμῶνοσ ὡρ́ᾳ, καταφευγόντων πρὸσ τὴν ἐκείνων δύναμιν καὶ ἐπὶ τῆσ ἐκείνων ἀρετῆσ τε καὶ τύχησ ὁρμούντων, καὶ μηδ’ ἂν αὐτῶν, ὅπερ εἶπον, ἐξάρνων γιγνομένων ὡσ οὐχ οὕτωσ ταῦτ’ ἔχει, τοσοῦτον πραότητοσ καὶ μεγαλοψυχίασ προσθεῖναι ὥσθ’ ἑτέροισ ἡγεῖσθαι συγχωρῆσαι τὴν ἐπὶ σχήματοσ ἡγεμονίαν, καὶ μὴ φιλονεικῆσαι, μηδὲ ἃ κἂν οἱ νωθρότατοι τὴν φύσιν εἶπον, κἂν ὑπὲρ αὐτῶν ἕτεροι μηδὲν μήτε φθέγξασθαι μήτε μελλῆσαι μήθ’ ὅλωσ φωνὴν ἔχουσιν ἐοικότασ ὀφθῆναι τούτων ἕνεκα, πῶσ οὐ πᾶσαν ἤδη σοφίαν παρ’ ἐκείνοισ οὖσαν ὡσ ἀληθῶσ ἀποφαίνει καὶ πάντων ἄνδρασ ἀρίστουσ ἐκείνουσ καὶ κατὰ ἔθνη καὶ καθ’ ἕνα καὶ ὁπωσοῦν ἐξετάζοντι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 44:6)
οὕτωσ ὃ μὲν ἦν τρόπου πραότητοσ ἐν τῷ συγχωρῆσαι παρέσχοντο, ὃ δὲ ἀληθινῆσ ἡγεμονίασ ἦν παρὰ πάντων ἐκείνοισ ἀνετέθη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 48:5)
εὐσεβείασ τοίνυν ἅμα καὶ πραότητοσ καὶ φρονήματοσ τίσ ἂν εἰπεῖν ἔχοι δεῖγμα κάλλιον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 101:2)
οἷσ μὲν γὰρ τὴν εἰρήνην ἐπρεσβεύομεν οὓσ πολεμεῖν διεκωλύομεν πραότητοσ καὶ προνοίασ τῶν Ἑλλήνων ὅπωσ μή τι πείσονται πίστιν παρειχόμεθα, οἷσ δ’ ἀναγκασθέντεσ πολεμεῖν κεκρατήκαμεν ἀνδρείασ ἅμα καὶ δυνάμεωσ δόξαν προσειλήφαμεν, ὥστ’ ἐξ ἀμφοτέρων ὑπάρχειν τῇ πόλει θαυμάζεσθαι μετ’ εὐνοίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 3:8)
πρὸσ δὲ τούτῳ καὶ ἄλλων πολλῶν καὶ οὐδὲν ἀτιμοτέρων ὑπεύθυνοσ ἦν ἐκ τῶν περιεστηκότων, συνέσεωσ, μαντικῆσ μὲν οὖν ὡσ εἰπεῖν, μεγαλοψυχίασ, δεινότητοσ, πραότητοσ, καρτερίασ, εὐαρμοστίασ πρὸσ τοὺσ καιροὺσ, πρὸσ τὰ πράγματα, πρὸσ τοὺσ ἄνδρασ τοὺσ ἀπὸ τῆσ πόλεωσ, τοὺσ ἀπὸ τῆσ Ἑλλάδοσ, τοὺσ πολεμίουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 63:12)
πότερον οὖν εἰ προσέκρουσαν θαύμαστόν ἐστι καὶ τοῦτ’ ἄξιον αὐτῶν κατηγορεῖν, ἢ ’κεῖνο πολλῷ μᾶλλον ἄξιον αὐτῶν θαυμάσαι, ὅτι τόν γε τοσοῦτον χρόνον διεγένοντο, καὶ μήτε θᾶττον τοῦτ’ ἔπαθον μήθ’ ὅτε καὶ προσέκρουσαν θανάτῳ γ’ ἐζημιώθησαν, ἀλλὰ μέσην τινὰ ὁ δῆμοσ ἐχώρησε, καὶ τῇ μὲν ὡσ εὖ καὶ καλῶσ ὑπ’ αὐτῶν ἀχθεὶσ ᾐσχύνθη καί τινα πρᾳότητοσ τύπον διεσώσατο, τῇ δὲ οὐκ ἠδυνήθη τὴν τοῦ πράγματοσ φύσιν διαφυγεῖν, ἀλλ’ ὧν δήμῳ προσῆκεν ἁμαρτεῖν, μέροσ γοῦν τι μετέσχεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 148:10)
καὶ τὰ μὲν ἄλλα ἐῶ μεθ’ ὅσησ αἰδοῦσ καὶ πραότητοσ περὶ αὐτῶν τούτων διειλέγμεθα, τοσοῦτον δεινότητοσ εἰσφερόμενοι ὅσον μήτε ἐκεῖνον διέβαλλε κἀμοὶ κρείττω καθίστη τὸν λόγον, ἀλλ’ εἰσεποιήσαμεν ὥσπερ παράβασιν χωρίον ἐξαίρετον αὐτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 4:7)
τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ληπτέον καὶ περὶ πραότητοσ καὶ χαλεπότητοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 79:1)
ἔστι δὲ ὁμοιώματα μάλιστα παρὰ τὰσ ἀληθινὰσ φύσεισ ἐν τοῖσ ῥυθμοῖσ καὶ τοῖσ μέλεσιν ὀργῆσ καὶ πραότητοσ, ἔτι δ’ ἀνδρείασ καὶ σωφροσύνησ καὶ πάντων τῶν ἐναντίων τούτοισ καὶ τῶν ἄλλων ἠθικῶν δῆλον δὲ ἐκ τῶν ἔργων·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 73:1)
πραότητοσ δ’ ἐστὶ τὸ δύνασθαι φέρειν μετρίωσ ἐγκλήματα καὶ ὀλιγωρίασ, καὶ τὸ μὴ ταχέωσ ὁρμᾶν ἐπὶ τὰσ τιμωρίασ, καὶ τὸ μὴ εὐκίνητον εἶναι πρὸσ τὰσ ὀργάσ, ἄπικρον δὲ τῷ ἤθει καὶ ἀφιλόνεικον, ἔχοντα τὸ ἠρεμαῖον ἐν τῇ ψυχῇ καὶ στάσιμον.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 15:3)
μετὰ δὲ ταῦτα γενομένησ ἀταξίασ καταγηρασάντων σχεδὸν ἁπάντων τῶν ἀρχαίων νομίμων ἥ τε προαίρεσισ αὕτη κατελύθη καὶ τρόποι μουσικῆσ φαῦλοι κατεδείχθησαν, οἷσ ἕκαστοσ τῶν χρωμένων ἀντὶ μὲν πρᾳότητοσ περιεποιεῖτο μαλακίαν, ἀντὶ δὲ σωφροσύνησ ἀκολασίαν καὶ ἄνεσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 33 2:3)
τῶν γὰρ ἄλλων ἐπὶ μὲν τῆσ πραότητοσ ταπεινῶν, ἐπὶ δὲ τῆσ σεμνότητοσ αὐθαδῶν ὑπολαμβανομένων, καὶ διὰ μὲν τὴν ἀνδρείαν θρασυτέρων, διὰ δὲ τὴν ἡσυχίαν ἀβελτέρων εἶναι δοκούντων, τοσαύτασ ὑπεναντιώσεισ πρὸσ ἄλληλα λαβοῦσ’ ἡ τύχη πρὸσ τὸ δέον ἅπανθ’ ὁμολογούμεν’ ἀπέδωκεν, ὥσπερ εὐχὴν ἐπιτελοῦσ’ ἢ παράδειγμα τοῖσ ἄλλοισ ὑποδεῖξαι βουληθεῖσα, ἀλλ’ οὐ θνητήν, ὡσ εἴθιστο, φύσιν συνιστᾶσα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 17:2)
Φαιστύλοσ δὲ τῆσ ἀλόγου πραότητοσ ὑποψίᾳ κινηθεὶσ μὴ φρονεῖν αὐτὸν ὅμοια τοῖσ λόγοισ ἀποκρίνεται ὧδε·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 83 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION