헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦ δὲ πρακτικοῦ καὶ διανοητικοῦ ἀλήθεια ὁμολόγωσ ἔχουσα τῇ ὀρέξει τῇ ὀρθῇ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 13:3)
καὶ τοῦ πρακτικοῦ τόν τε ἠθικὸν καὶ πολιτικόν, οὗ τά τε περὶ πόλιν καὶ τὰ περὶ οἶκον ὑπογεγράφθαι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 27:4)
βίων τε τριῶν ὄντων, θεωρητικοῦ, πρακτικοῦ, ἡδονικοῦ, τὸν θεωρητικὸν προέκρινεν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 30:8)
Βίων δὲ τριῶν ὄντων, θεωρητικοῦ καὶ πρακτικοῦ καὶ λογικοῦ, τὸν τρίτον φασὶν αἱρετέον·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 130:7)
δοῦλοσ τῶν ἡδονῶν ζῳώδησ καὶ μικροπρεπήσ ἐστιν, ὁ δὲ θεωρητικὸσ τοῦ πρακτικοῦ διαμαρτάνων ἀνωφελήσ, ὁ δὲ πρακτικὸσ ἀμοιρήσασ φιλοσοφίασ ἄμουσοσ καὶ πλημμελήσ.
(플루타르코스, De liberis educandis, section 10 12:1)
τοῦτ’ οὖν τοῦ πρακτικοῦ λόγου κατὰ φύσιν ἔργον ἐστί, τὸ ἐξαιρεῖν τὰσ ἀμετρίασ τῶν παθῶν καὶ πλημμελείασ.
(플루타르코스, De virtute morali, section 5 4:5)
τοῦτ’ οὖν τοῦ πρακτικοῦ λόγου κατὰ φύσιν ἔργον ἐστί, τὸ ἐξαιρεῖν τὰσ ἀμετρίασ τῶν παθῶν καὶ πλημμελείασ.
(플루타르코스, De virtute morali, section 5 9:1)
νομίζεσθαι, καθαραὶ μέν εἰσι τοῦ ἐναντίου καὶ σφυγμὸν οὐδένα κεκραμένον οὐδὲ δηγμὸν οὐδὲ μετάνοιαν ἔχουσιν οἰκεῖον δὲ τῇ ψυχῇ καὶ ψυχικὸν ἀληθῶσ καὶ γνήσιον καὶ οὐκ ἐπείσακτον αὐτῶν τἀγαθόν ἐστιν οὐδ’ ἄλογον, ἀλλ’ εὐλογώτατον ἐκ τοῦ θεωρητικοῦ καὶ φιλομαθοῦσ ἢ πρακτικοῦ καὶ φιλοκάλου τῆσ διανοίασ φυόμενον.
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 9 4:1)
"τοιαύτην χώραν ἡδονῶν τοσούτων Ἐπίκουροσ ἐκτέμνεται, καὶ ἐπὶ ταῖσ ἐκ θεῶν ἐλπίσιν ὥσπερ εἴρηται καὶ χάρισιν ἀναιρεθείσαισ τοῦ θεωρητικοῦ τὸ φιλομαθὲσ καὶ τοῦ πρακτικοῦ τὸ φιλότιμον ἀποτυφλώσασ εἰσ στενόν τι κομιδῇ καὶ οὐδὲ καθαρὸν τὸ ἐπὶ τῇ σαρκὶ τῆσ ψυχῆσ χαῖρον συνέστειλε καὶ κατέβαλε τὴν φύσιν, ὡσ μεῖζον ἀγαθὸν τοῦ τὸ κακὸν φεύγειν οὐδὲν ἔχουσαν.
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 314)
αὐτοὶ δ’ οὐκ ἐκ καταφορᾶσ ἀλλ’ ἐκ διαλήψεωσ ὀρθαῖσ χρώμενοι ταῖσ μαχαίραισ, πρακτικοῦ τοῦ κεντήματοσ περὶ αὐτὰσ ὑπάρχοντοσ, τύπτοντεσ εἰσ τὰ στέρνα καὶ τὰ πρόσωπα καὶ πληγὴν ἐπὶ πληγῇ φέροντεσ διέφθειραν τοὺσ πλείστουσ τῶν παραταξαμένων διὰ τὴν τῶν χιλιάρχων πρόνοιαν.
(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 33 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION