헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ τοὺσ μὲν ἀποστάντασ καὶ παρ’ ἀξίαν ὑβρίσαντασ εἰσ αὐτὸν, τοὺσ δ’ ἐκ τοῦ φανεροῦ πολεμίουσ ὄντασ, ποτέροισ ἄξιον ἐγκαλεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 86:10)
ποτέροισ καὶ ἄξιον στενάξαι μεῖζον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐλευσίνιος 5:1)
οὕτωσ ἔχων, ὦ Ἀθηναῖοι, γνώμησ ἀνέστηκα, ὡσ εἰ μὴ λίαν εὐήθεσ εἰπεῖν ἦν, ἐγγὺσ ἂν εἶναι τοῦ ζητεῖν ἔτι φῆσαι ποτέροισ προσθῶμαι, κἂν εἴ τισ ἀναστὰσ μικρὸν ὕστερον ἐξελέγξειε διαφεύγοντάσ με τοὺσ λογισμοὺσ καὶ δείξειεν αὐτόσ τι βέλτιον, πρῶτοσ αὐτῷ πείθεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 1:1)
ἄξιον τοίνυν κἀκεῖνο ἐπὶ πᾶσιν ἐξετάσαι, ποτέροισ συνηθέστερον ὑμῖν καὶ μᾶλλον πάτριον συντάττεσθαι, πότερόν ποτε Θηβαίοισ, ἢ Λακεδαιμονίοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 18:14)
ἀλλ’ ἐπειδήπερ ἐνταῦθα ἐγενόμην, ἡδέωσ ἂν, ὦ Ἀθηναῖοι, πυθοίμην περὶ Λακεδαιμονίων, ποτέροισ καλῶσ ἔχον ἐστὶ μετ’ αὐτῶν γενέσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 16:5)
πάλιν δὴ περὶ Θηβαίων ἐρήσομαι, ποτέροισ οὐκ ἄξιον συλλαβεῖν αὐτοῖσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 16:11)
μεθ’ ὑμῶν, ὦ Ἀθηναῖοι, σκεψόμενοσ παρῆλθον ποτέροισ δεῖ με συνειπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 1:1)
αὐτὸ γὰρ τοῦτο πρῶτον οὐκ ἔνεστι διακρῖναι ποτέροισ δεῖ βοηθεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 3:13)
πῶσ οὖν οὐ χείρουσ περὶ ὑμᾶσ αὐτοὺσ ἢ περὶ ἡμᾶσ ἔσεσθε, εἴ γ’ ἃ τῷ πολέμῳ σφαλεῖσιν, ὃ μὴ γένοιτο, ἡμῖν ἀπόκειται, ταῦθ’ ὑμεῖσ ἐν τῇ τοῦ ποτέροισ δεῖ συμπολεμεῖν αἱρέσει πείσεσθε καὶ πρότερον δουλεύσετε πρὶν πότεροι κρατήσουσι γιγνώσκειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 12:12)
καὶ δῆτα καὶ ἀπορήσαι τισ ἂν ποτέροισ νῦν μᾶλλον ἄξιον ὀδύρασθαι, πότερον τοῖσ ἀθεάτοισ τῆσ πόλεωσ, ἢ τοῖσ ὡμιληκόσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 11:8)
εἰ δ’ ἀπὸ σπουδῆσ δικαίασ λέγεται καὶ κρίσιν τῆσ ἀληθείασ ἔχει, ποτέροισ χρὴ πιστεύειν, ὅταν ταῦτ’ ἐκείνοισ ἐναντίωσ ἔχοντα φαίνηται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 109:4)
καίτοι ποτέροισ τῶν λόγων χρὴ πιστεῦσαι, πότερον τοῖσ αἰτιωμένοισ τοὺσ ἄνδρασ καὶ διαβάλλουσιν, ἢ τοῖσ ἀφιεῖσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 155:7)
ἔτι τοίνυν εἰ διαρρήδην μὲν παρὰ πάντων ὁμολογεῖται δεινούσ τινασ Ἀθηναίουσ μάλιστα πάντων τὰ δέοντα ξυνορᾶν καὶ ὃ τούτου κάλλιον, τῶν εὑρόντων ἄμεινον χρῆσθαι, σὺ δ’ οἷσ αὐτοὺσ φάσκεισ πρὸσ ἐξαπάτην ἔχειν ἑτοίμωσ, εἰσ Μελητίδασ ἐντάττεισ, ἡδέωσ ἄν σε ἐροίμην ποτέροισ δή τισιν ἡμᾶσ προσεκτέον τὸν νοῦν, πότερον πᾶσι τοῖσ ἄλλοισ ἢ σοί γε;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 15:1)
ἀπορεῖται δὴ εἰκότωσ ποτέροισ χρεὼν ἕπεσθαι, ἀμφοῖν ἐχόντοιν τὸ πιστόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 88:2)
εἰ τοίνυν τισ ἔροιθ’ ὑμᾶσ ποτέροισ μᾶλλον ἂν εἰκότωσ ποιήσαιθ’ ὁτιοῦν, τοῖσ δεομένοισ ἢ τοῖσ ἐπιτάττουσιν, οἶδ’ ὅτι φήσαιτ’ ἂν τοῖσ δεομένοισ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 73:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION