헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

προβαίνει γὰρ μέχρι πλείστου, τὴν θάλατταν ἡμεροῦσα, καὶ ταῖσ νήσοισ ἐγκαταμίγνυται, θεαμάτων ἥδιστον, ἤπειροσ ἐν νήσοισ, καὶ τούτων ἐνίων νοτιωτέρα, πρώτη μὲν τοῖσ ἐκ τοῦ πελάγουσ ὡσπερεὶ χεῖρα προτείνουσα εἰσ ὑποδοχὴν, παντοδαποὺσ δὲ ὁρ́μουσ καὶ λιμένασ παρεχομένη κύκλῳ περὶ πᾶσαν ἑαυτὴν, ἔτι δὲ ἀκτὰσ ἄλλασ κατ’ ἄλλα μέρη τῆσ τε θαλάττησ καὶ ἑαυτῆσ, καὶ πορθμοὺσ πρὸσ τὰσ ἐπικειμένασ νήσουσ οὐ πλέον διαλείποντασ ἢ ὅσον αἱ νῆσοι πρὸσ ἀλλήλασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 6:3)
ἔδειξαν δ’ ὅτι οὐ λινοδέσμῳ σχεδίᾳ τοὺσ πορθμοὺσ ζευγνύντα δεῖ διαβαίνειν οὐδὲ τοῖσ ὑψηλοτάτοισ τῶν ὀρῶν προσπαλαίειν, ὥσπερ τι κάλλιον, ἀλλ’ ἀνδρείᾳ καὶ γνώμῃ προέχοντασ κρατεῖν πανταχοῦ καλλίστοισ ἁπάντων ἐφοδίοισ οἶμαι καὶ καθαρῶσ οἴκοθεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 62:4)
φησὶ δ’ ἐν φάει πόσιν τὸν ἁμὸν ζῶντα φέγγοσ εἰσορᾶν, πορθμοὺσ δ’ ἀλᾶσθαι μυρίουσ πεπλωκότα ἐκεῖσε κἀκεῖσ’ οὐδ’ ἀγύμναστον πλάνοισ, ἥξειν <δ’> ὅταν δὴ πημάτων λάβῃ τέλοσ.
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue2)
Πέρσαι δὲ καὶ Λίβυεσ τοὺσ πορθμοὺσ ὑπονοήσαντεσ εἶναι τυφλοὺσ στενωπούσ, ἐγγὺσ μὲν ἦλθον κινδύνων μεγάλων, τρόπαια δὲ τῆσ ἀγνοίασ κατέλιπον, οἱ μὲν τὸν τοῦ Σαλγανέωσ τάφον πρὸσ τῷ εὐρίπῳ τῷ Χαλκιδικῷ τοῦ σφαγέντοσ ὑπὸ τῶν Περσῶν ὡσ καθοδηγήσαντοσ φαύλωσ ἀπὸ Μαλιέων ἐπὶ τὸν εὔριπον τὸν στόλον, οἱ δὲ τὸ τοῦ Πελώρου μνῆμα καὶ τούτου διαφθαρέντοσ κατὰ τὴν ὁμοίαν αἰτίαν·
(스트라본, 지리학, book 1, chapter 1 34:5)
περὶ δὲ τῆσ τῶν πορθμῶν παλιρροίασ, ἐχόντων καὶ αὐτῶν φυσικώτερον λόγον ἢ κατὰ τὴν νῦν ὑπόθεσιν, τοσοῦτον εἰπεῖν ἀπόχρη, ὅτι οὔτε εἷσ τρόποσ τοῦ ῥοώδεισ εἶναι τοὺσ πορθμούσ, ὅ γε κατ’ εἶδοσ οὐ γὰρ ἂν ὁ μὲν Σικελικὸσ δὶσ ἑκάστησ ἡμέρασ μετέβαλλεν, ὡσ οὗτόσ φησιν, ὁ δὲ Χαλκιδικὸσ ἑπτάκισ, ὁ δὲ κατὰ Βυζάντιον οὐδὲ μετέβαλλεν, ἀλλὰ διετέλει τὸν ἔκρουν μόνον ἔχων τὸν ἐκ τοῦ Ποντικοῦ πελάγουσ εἰσ τὴν Προποντίδα, ὡσ δὲ Ἵππαρχοσ ἱστορεῖ, καὶ μονάσ ποτε ἐποιεῖτο, οὔτ’ εἰ τρόποσ εἷσ εἰή, ταύτην ἂν ἔχοι τὴν αἰτίαν, ἥν φησιν ὁ Ἐρατοσθένησ, ὅτι ἡ ἐφ’ ἑκάτερα θάλαττα ἄλλην καὶ ἄλλην ἐπιφάνειαν ἔχει·
(스트라본, 지리학, book 1, chapter 3 24:2)
πλεῖστον δ’ ἡ θάλαττα γεωγραφεῖ καὶ σχηματίζει τὴν γῆν, κόλπουσ ἀπεργαζομένη καὶ πελάγη καὶ πορθμούσ, ὁμοίωσ δὲ ἰσθμοὺσ καὶ χερρονήσουσ καὶ ἄκρασ·
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 5 34:1)
μετὰ δὲ τὴν Σικελίαν καὶ τοὺσ ἑκατέρωθεν πορθμοὺσ ἄλλα πελάγη συνάπτει, τό τε πρὸ τῶν Σύρτεων καὶ τῆσ Κυρηναίασ καὶ αὐταὶ αἱ Σύρτεισ καὶ τὸ Αὐσόνιον μὲν πάλαι νῦν δὲ καλούμενον Σικελικόν, σύρρουν ἐκείνῳ καὶ συνεχέσ.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 5 40:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION