헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀκίνητον γάρ ἐστι, καὶ οὐ συμμεταπίπτει τοῖσ αὐτομολοῦσιν ἐν τῇ πολιτείᾳ, ἀλλ’ ἀπέδωκε τῷ δήμῳ, ὁπόταν βούληται, συνιδεῖν τοὺσ πάλαι μὲν πονηρούσ, ἐκ μεταβολῆσ δ’ ἀξιοῦντασ εἶναι χρηστούσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 75 1:1)
λέγει γάρ που, παιδεύων τὰ πλήθη καὶ συμβουλεύων ταῖσ πόλεσι τοὺσ πονηροὺσ τῶν δημαγωγῶν μὴ προσδέχεσθαι·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 134 1:4)
τοὺσ μὲν γὰρ πονηροὺσ οὐ μή ποτε βελτίουσ ποιήσετε, τοὺσ δὲ χρηστοὺσ εἰσ τὴν ἐσχάτην ἀθυμίαν ἐμβαλεῖτε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 177 1:2)
περὶ δὲ Κτησιφῶντοσ τοῦ γράψαντοσ τὴν γνώμην βραχέα βούλομαι εἰπεῖν, τὰ δὲ πολλὰ ὑπερβήσομαι, ἵνα καὶ πεῖραν λάβω, εἰ δύνασθε τοὺσ σφόδρα πονηρούσ, κἂν μή τισ προείπῃ, διαγιγνώσκειν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 213 1:1)
εἰ ἀληθῆ ἦν ταῦτα ἅ μου κατηγόρησαν, ἐμοὶ ἂν ὠργίζεσθε καὶ ἠξιοῦτε δίκην τὴν μεγίστην ἐπιτιθέναι, οὕτωσ ἀξιῶ ὑμᾶσ, γιγνώσκοντασ ὅτι ψεύδονται, πονηρούσ τε αὐτοὺσ νομίζειν, χρῆσθαί τε τεκμηρίῳ ὅτι εἰ τὰ δεινότατα τῶν κατηγορηθέντων περιφανῶσ ἐλέγχονται ψευδόμενοι, ἦ που τά γε πολλῷ φαυλότερα ῥᾳδίωσ ὑμῖν ἀποδείξω ψευδομένουσ αὐτούσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 48:1)
κατ’ ἀρχὰσ μὲν οὖν ταῦτ’ ἐποίουν, καὶ τοὺσ συκοφάντασ καὶ τοὺσ τῷ δήμῳ πρὸσ χάριν ὁμιλοῦντασ παρὰ τὸ βέλτιστον καὶ κακοπράγμονασ ὄντασ καὶ πονηροὺσ ἀνῄρουν, ἐφ’ οἷσ ἔχαιρεν ἡ πόλισ γιγνομένοισ, ἡγούμενοι τοῦ βελτίστου χάριν ποιεῖν αὐτούσ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 35 3:1)
λοιδορῆσαι τοὺσ πονηροὺσ οὐδέν ἐστ’ ἐπίφθονον, ἀλλὰ τιμὴ τοῖσι χρηστοῖσ, ὅστισ εὖ λογίζεται.
(아리스토텔레스, Parabasis, epirrheme1)
τοὺσ γὰρ τὰ μεγάλα μὴ ὅθεν δὲ δεῖ λαμβάνοντασ, μηδὲ ἃ δεῖ, οὐ λέγομεν ἀνελευθέρουσ, οἱο͂ν τοὺσ τυράννουσ πόλεισ πορθοῦντασ καὶ ἱερὰ συλῶντασ, ἀλλὰ πονηροὺσ μᾶλλον καὶ ἀσεβεῖσ καὶ ἀδίκουσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 38:4)
οὕτω ’κεῖνοσ ὑμῶν ἀντεμίσει τοὺσ πονηροὺσ ἄνδρασ ἀεί, ταῖσι δὲ γυναιξὶν ἦν φίλτατοσ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene, antistrophe 24)
εἰ πάλιν ἀναβλέψειασ ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ, φεύγοισ ἂν ἤδη τοὺσ πονηρούσ;
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 2:47)
παπαῖ πονηρούσ γ’ εἶπασ ἡμῖν συμμάχουσ.
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 5:1)
φανερὸν μὲν ἔγωγ’ οἶμαι γνῶναι τοῦτ’ εἶναι πᾶσιν ὁμοίωσ, ὅτι τοὺσ χρηστοὺσ τῶν ἀνθρώπων εὖ πράττειν ἐστὶ δίκαιον, τοὺσ δὲ πονηροὺσ καὶ τοὺσ ἀθέουσ τούτων τἀναντία δήπου.
(아리스토파네스, Plutus, Agon, epirrheme1)
ἢν γὰρ ὁ Πλοῦτοσ νυνὶ βλέψῃ καὶ μὴ τυφλὸσ ὢν περινοστῇ, ὡσ τοὺσ ἀγαθοὺσ τῶν ἀνθρώπων βαδιεῖται κοὐκ ἀπολείψει, τοὺσ δὲ πονηροὺσ καὶ τοὺσ ἀθέουσ φευξεῖται·
(아리스토파네스, Plutus, Agon, epirrheme3)
χρηστὸν ἄνθρωπον δ’ ἐάν τισ ἕνα μόνον ζητῶν ἴδῃ,2 ὄψετ’ ἐκ τούτου πονηροὺσ πέντε παῖδασ γεγονότασ Ἄλεξισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 70 1:3)
ᾤμην ἐγὼ τοὺσ ἰχθυοπώλασ τὸ πρότερον εἶναι πονηροὺσ τοὺσ Ἀθήνησιν μόνουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 62)

SEARCH

MENU NAVIGATION