헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν γὰρ τὴν ἰδίαν οἰκίαν κακῶσ οἰκήσαντα, καὶ τὰ κοινὰ τῆσ πόλεωσ παραπλησίωσ ἡγήσατο διαθήσειν, καὶ οὐκ ἐδόκει οἱο͂́ν τ’ εἶναι τῷ νομοθέτῃ τὸν αὐτὸν ἄνθρωπον ἰδίᾳ μὲν εἶναι πονηρόν, δημοσίᾳ δὲ χρηστόν, οὐδ’ ᾤετο δεῖν τὸν ῥήτορα ἥκειν ἐπὶ τὸ βῆμα τῶν λόγων ἐπιμεληθέντα πρότερον, ἀλλ’ οὐ τοῦ βίου.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 302)
τὸν δὲ πονηρὸν κατήγορον τί;
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1653)
εἶπον αὐτοῖσ ὅτι νομίζοιμι μὲν διὰ τὸ πρᾶγμα Εὐφίλητον πονηρὸν εἶναι, ἐκείνοισ δὲ οὐκ ἐμὲ δεινὸν εἶναι, ὅτι οἶδα, ἀλλὰ μᾶλλον αὐτὸ τὸ ἔργον πολλῷ, ὅτι πεποίηται.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 108:1)
ῥᾴδιον δὲ καὶ ἐντεῦθεν γνῶναι τὸν νόμον πονηρὸν ὄντα·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 9:1)
ἐγὼ δὲ νομίζω τὸν τοιοῦτον πονηρὸν εἶναι προστάτην, ὅστισ τοῦ παρόντοσ χρόνου ἐπιμελεῖται, ἀλλὰ μὴ καὶ τοῦ μέλλοντοσ προνοεῖται, καὶ τὰ ἥδιστα τῷ πλήθει, παραλιπὼν τὰ βέλτιστα, συμβουλεύει.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 20:4)
πολλοῖσι δὲ ἐσ ἀναισθησίην καὶ μώρωσιν ἡ γνώμη Ῥέπει, ὄκωσ ἀγνῶτεσ ἁπάντων, ἢ ἐπιλήσμονεσ ἑωυτέων, βίον ζώωσι ζωώδεα· ξυντρέπεται δὲ καὶ τοῦ σκήνεοσ ἐσ πονηρὸν ἡ ἕξισ· χροιὴ μελάγχλωροσ, ἢν μὴ διεξίῃ κάτω ἡ χολὴ, ἀλλὰ ἀναχέηται ξὺν τῷ αἵματι ἐσ τὸ πᾶν· βοροὶ μὲν, ἰσχνοὶ δέ· ὕπνοσ γὰρ αὐτέοισι τε πόσει οὔτε βρωτῷ συγκρατέει τὰ μέλεα· ἀγρυπνίη δὲ σκίδνησι ἐσ τὴν ἔξω φορήν· τοιγαρο ῦν κοιλίη ξηρὴ οὐδὲν διεῖσα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.50)
καὶ γὰρ τίκτεται χρόνῳ μακρῷ, καὶ οὐδὲ ἐπὶμιῇ τοῦ σώματοσ κακίῃ, καὶ οὐδὲ ἐπὶ σπλάγχνῳ ἑνί· ἀλλὰ γὰρ τῶν ἁπάντων τροπῇ ἐσ πονηρόν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.345)
ἢν ὦν τοῦ δέοντοσ πολλὸν ἀφέλῃσ, ἀτροφίῃ ἡ φύσισ ἐξίσταται τῆσ ἕδρησ· ἢν δὲ πολύαιμοσ ᾖ, τὰ πολλὰ μὲν οὐ κάρτα γίγνεται πονηρόν· τάμνειν δὲ τὴν φλέβα· καὶ μὴ αὐτῆμαρ ὁκόσον χρὴ ἀφαιρέειν, ἀλλ’ ἐκ διαστάσιοσ · καὶ αὐτῆμαρ δέ· τὸ δὲ πλῆθοσ δηλώσουσιν αἱ δυνάμιεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.164)
ξυντεκμ αίρεσθαι ὦν, ἀφαιρέοντα τὸ πονηρὸν, καὶ ἔντηκτον μεσηγὺ τὸ οἰκεῖον, μέσφι ἂν προαπαυδήσῃ ἀτροφίῃ ἡ νοῦσοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.95)
ὅτι καὶ τῶν ἰατρικῆσ, οἶμαι, τινὲσ προϊσταμένων ἀπέκτειναν φαρμάκῳ τινὰσ ἤδη καί τιν’ ἴσωσ ἄλλον τρόπον, ἀλλ’ οὐ διὰ τοῦτο πονηρὸν ἡ ἰατρικὴ, ἣ τοσοῦτον ἀπέχει τοῦ κτείνειν ἀνθρώπουσ ὥστ’ ἐστὶ θανάτου φάρμακον ὡσ εἰπεῖν τό γε ἐφ’ ἑαυτῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 56:9)
εἰ μὲν τοίνυν ἡ ῥητορικὴ ἀδικεῖσθαι μὲν ἐκώλυεν, ἀδικεῖν δὲ προσηνάγκαζεν, οὐδ’ οὕτω μὲν ἴσωσ ἂν καθάπαξ πονηρὸν ἦν, πονηρόν γε ὂν κωλύουσα τὸ ἀδικεῖσθαι, χεῖρον δὲ ἂν ἴσωσ βελτίονοσ, εἴπερ ἀδικεῖσθαι κρεῖττον ἢ ἀδικεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 60:17)
ἢ πῶσ οὐκ εἰσ πονηρὸν κάτεισι τοῖσ Ἕλλησι τὰ πράγματα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 177:3)
καίτοι φησὶ μὲν δή που Κρατίνοσ τῶν αἰσχρῶν εἶναι φίλοισι χαριζόμενον πονηρὸν αὐτὸν εἶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 13:5)
οὔτε δὲ φιλητὸν <τὸ> πονηρὸν οὔτε δεῖ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 35:1)
καὶ μὴ πονηρὸν ἀλλ’ ἡμιπόνηρον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 324:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION