헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ γὰρ μισότεκνοσ καὶ πατὴρ πονηρὸσ οὐκ ἄν ποτε γένοιτο δημαγωγὸσ χρηστόσ, οὐδὲ ὁ τὰ φίλτατα καὶ οἰκειότατα σώματα μὴ στέργων οὐδέποθ’ ὑμᾶσ περὶ πολλοῦ ποιήσεται τοὺσ ἀλλοτρίουσ, οὐδέ γε ὁ ἰδία πονηρὸσ ἄν ποτε γένοιτο δημοσίᾳ χρηστόσ, οὐδ’ ὅστισ ἐστὶν οἴκοι φαῦλοσ, οὐδέποτ’ ἦν ἐν Μακεδονία καλὸσ κἀγαθόσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 782)
τοιαύτησ ἐμπιπτούσησ ταραχῆσ, μετὰ τῶν συμφύτων αὐτῷ νοσημάτων ἤδη τὰ μετὰ ταῦτα ἐβουλεύετο, μετὰ δειλίασ καὶ τῆσ πρὸσ Φιλοκράτην ὑπὲρ τῆσ δωροδοκίασ ζηλοτυπίασ, καὶ ἡγήσατο, εἰ τῶν συμπρεσβευόντων καὶ τοῦ Φιλίππου κατήγοροσ ἀναφανείη, τὸν μὲν Φιλοκράτην προδήλωσ ἀπολεῖσθαι, τοὺσ δὲ ἄλλουσ συμπρέσβεισ κινδυνεύσειν, αὐτὸσ δ’ εὐδοκιμήσειν, καὶ προδότησ ὢν τῶν φίλων καὶ πονηρόσ, πιστὸσ τῷ δήμῳ φανήσεσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 812)
διὸ καὶ σφόδρα ἄξιόσ ἐστι μισεῖσθαι, ὅτι πονηρὸσ ὢν καὶ τὰ τῶν χρηστῶν σημεῖα διαφθείρει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 993)
δίκην τισ δέδωκε πονηρὸσ καὶ πορνοβοσκόσ, ὥσπερ Κτησιφῶν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2464)
ἔτι δ’ εἴ τισ διὰ τοῦτο μεθίσταται ὅτι <πονηρὸσ> πολίτησ ἐστίν, οὗτοσ οὐδ’ ἀπελθὼν ἐνθένδε παύσεται, ἀλλ’ ὅπου ἂν οἰκῇ, ταύτην τὴν πόλιν διαφθερεῖ, καὶ τῇδε οὐδὲν ἧττον ἐπιβουλεύσει, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον <καὶ> δικαιότερον ἢ πρὶν ἐκβληθῆναι.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 8:1)
οὗ τίνα καιρόν, εἰ πονηρὸσ ἦν, ἀμείνονα εἶχεν;
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 9:13)
καὶ ὅταν εἰσ ἄτοπον ἀπάγῃσ τὸν λόγον, βαρύτητα εἴργασαι, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Καλλικλέα, οὐ γὰρ δὴ ἐκπιεῖν με αὐτὸ Καλλικλῆσ ἀναγκάσει, ἢ ὅταν ὁμολογούμενα ἄτοπα τῷ ἀντιδίκῳ συγχωρῇσ, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστογείτονοσ, εἰ πονηρόσ ἐστιν Ἀριστογείτων ἁπλῶσ καὶ πικρὸσ καὶ συκοφάντησ, δίδωμι, συγχωρῶ, Φιλόκρατέσ, σοι τῷ τοιούτῳ τὸν ὅμοιον σώζειν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 5:1)
καὶ μὴ μόνον αὐτὸν μηδὲν ἐνθυμεῖσθαι περὶ καταλύσεωσ τοῦ τυράννου, ἀλλ’ ὅπωσ μηδ’ ἄλλοσ μηδεὶσ ἐπιθήσεται μήτ’ ἐπ’ ἀναιρέσει μήθ’ ὥστ’ ἐκβαλεῖν, ἀλλὰ τοὐναντίον φυλακὴν τοῦ σώματοσ Διονυσίῳ φροντίσαι, ὅπωσ ἀθάνατοσ ᾖ πονηρὸσ, καὶ πάντασ πάντ’ ἀδικῶν ἐν ἅπασι τοῖσ χρόνοισ ἐν ἅπασι τοῖσ κακοῖσ ᾖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 70:3)
καὶ πρότερον μὲν εἷσ ἐνέβαλλε τὴν ψῆφον, νῦν δ’ ἀνάγκη πάντασ ἐστὶ διαψηφίζεσθαι περὶ αὐτῶν, ἵνα ἄν τισ πονηρὸσ ὢν ἀπαλλάξῃ τοὺσ κατηγόρουσ, ἐπὶ τοῖσ δικασταῖσ γένηται τοῦτον ἀποδοκιμάσαι.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 55 4:4)
φύσει δὲ τοιοῦτοσ, ἀλλ’ ὁ πονηρὸσ παρὰ φύσιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 138:1)
δι’ αὐτὸ γάρ τοι τοῦτο καὶ γίγνει μέγασ, ὁτιὴ πονηρὸσ κἀξ ἀγορᾶσ εἶ καὶ θρασύσ.
(아리스토텔레스, Prologue 5:5)
καὶ σκοπεῖσ γε τῶν πολιτῶν ὅστισ ἐστὶν ἀμνοκῶν, πλούσιοσ καὶ μὴ πονηρὸσ καὶ τρέμων τὰ πράγματα.
(아리스토텔레스, Parodos, trochees16)
μὰ Δί’ ἐπεὶ κἀγὼ πονηρόσ εἰμι.
(아리스토텔레스, Agon, epirrheme3)
ἔστιν οὖν ἀδελφὸσ αὐτῷ τοὺσ τρόπουσ οὐ συγγενήσ, Ἀριφράδησ πονηρόσ.
(아리스토텔레스, Parabasis, epirrheme4)
ἔστι δ’ οὐ μόνον πονηρόσ, οὐ γὰρ οὐδ’ ἂν ᾐσθόμην, οὐδὲ παμπόνηροσ, ἀλλὰ καὶ προσεξηύρηκέ τι.
(아리스토텔레스, Parabasis, epirrheme6)

SEARCH

MENU NAVIGATION