헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ νόσων αὐτοὺσ ἰδέαι πᾶσαι κατελάμβανον ἔκ τε πονηρίασ τροφῶν καὶ ἀκινησίασ ἔργων καὶ ὡρ́ασ ἔτουσ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 7:3)
ὥσπερ δὲ πολλάκισ εἴπομεν τὰσ τροπὰσ πολλαχοῦ μέγα δύνασθαι, τοῦτο καὶ ἐν τῇ σφοδρότητι, ὅταν λέγῃ κατὰ τῆσ πονηρίασ τῆσ Ἀριστογείτονοσ σφοδρότητοσ ἕνεκα, κάπηλοσ καὶ μεταβολεὺσ καὶ μόνον οὐ ζυγὰ καὶ σταθμὰ ἔχων ἅπαντα ἐπώλει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 13:1)
οὔτε Λακεδαιμονίοισ, ὅτι καὶ αὐτοὶ τὰ τοῦ Πέρσου κακὰ ζηλοῦσι, καὶ τῆσ ἐκείνου πονηρίασ καὶ ἀπιστίασ κληρονόμουσ εἶναι προσῆκον οὐδαμῶσ ὑμῖν ἐστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 9:2)
τὸ μὲν γὰρ ἔλεγχόσ ἐστι καὶ διαβολὴ πονηρίασ καὶ τοῦ κακόν τινα εἶναι, ὁ δὲ κοινή τισ πρὸσ μὲν τὰ βέλτιστα προτροπὴ, τῶν δὲ χειρίστων ἀπαγωγὴ, ὡσ τὰ μὲν φεύγειν, τὰ δ’ αἱρεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 29:5)
ἔστιν ἀτυχήματα μὲν <γὰρ> ὅσα παράλογα καὶ μὴ ἀπὸ μοχθηρίασ, ἁμαρτήματα δὲ ὅσα μὴ παράλογα καὶ μὴ ἀπὸ πονηρίασ, ἀδικήματα δὲ ὅσα μήτε παράλογα ἀπὸ πονηρίασ τέ ἐστιν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 13 16:2)
τὰ γὰρ δι’ ἐπιθυμίαν ἀπὸ πονηρίασ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 13 16:3)
καὶ οὐ κακοήθεισ ἀλλ’ εὐήθεισ διὰ τὸ μήπω τεθεωρηκέναι πολλὰσ πονηρίασ, καὶ εὔπιστοι διὰ τὸ μήπω πολλὰ ἐξηπατῆσθαι, καὶ εὐέλπιδεσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 12 7:1)
ὅταν δ’ ἐκ πλεονεξίασ καὶ πονηρίασ τισ ὥσπερ οὗτοσ ἰσχύσῃ, ἡ πρώτη πρόφασισ καὶ μικρὸν πταῖσμα ἅπαντ’ ἀνεχαίτισε καὶ διέλυσεν.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 13:3)
αἴτιοσ δ’ οὗτοσ, ὥσπερ ἑωλοκρασίαν τινά μου τῆσ πονηρίασ τῆσ ἑαυτοῦ καὶ τῶν ἀδικημάτων κατασκεδάσασ, ἣν ἀναγκαῖον ἦν πρὸσ τοὺσ νεωτέρουσ τῶν πεπραγμένων ἀπολύσασθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 70:2)
τὸ γὰρ πρὸσ ἄνδρα θνητὸν καὶ διὰ καιρούσ τινασ ἰσχύοντα γράφοντασ εἰρήνην ἀθάνατον συνθέσθαι τὴν κατὰ τῆσ πόλεωσ αἰσχύνην, καὶ ἀποστερῆσαι μὴ μόνον τῶν ἄλλων, ἀλλὰ καὶ τῶν παρὰ τῆσ τύχησ εὐεργεσιῶν τὴν πόλιν, καὶ τοσαύτῃ περιουσίᾳ χρήσασθαι πονηρίασ ὥστε μὴ μόνον τοὺσ ὄντασ Ἀθηναίουσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ὕστερόν ποτε μέλλοντασ ἔσεσθαι πάντασ ἠδικηκέναι, πῶσ οὐχὶ πάνδεινόν ἐστι;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 73:2)
ἔχω δὲ λέγειν καὶ πονηρίασ ἑτέρασ παμπληθεῖσ αὐτοῦ καὶ ὕβρεισ εἰσ πολλοὺσ ὑμῶν καὶ τολμήματα τοῦ μιαροῦ τούτου πολλὰ καὶ δεινά, ἐφ’ οἷσ τῶν πεπονθότων οἱ μέν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καταδείσαντεσ τοῦτον καὶ τὸ τούτου θράσοσ καὶ τοὺσ περὶ αὐτὸν ἑταίρουσ καὶ πλοῦτον καὶ τἄλλ’ ὅσα δὴ πρόσεστι τούτῳ, ἡσυχίαν ἔσχον, οἱ δ’ ἐπιχειρήσαντεσ δίκην λαμβάνειν οὐκ ἐδυνήθησαν, εἰσὶ δ’ οἳ διελύσαντο, ἴσωσ λυσιτελεῖν ἡγούμενοι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 27:2)
εἶτα ταῦθ’ οὗτοι πεισθῶσ’ ὑπὲρ αὑτῶν σε ποιεῖν, καὶ τὰ τῆσ σῆσ ἀναισθησίασ καὶ πονηρίασ ἔργ’ ἐφ’ αὑτοὺσ ἀναδέξωνται;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 79:1)
οὗτοι τοίνυν τοσαύτην ὑπερβολὴν ἐποιήσαντ’ ἐκείνων τῆσ αὑτῶν πονηρίασ ὥστ’ ἐν δημοκρατίᾳ πολιτευόμενοι τὴν ἰδίαν οἰκίαν ἑκάστῳ δεσμωτήριον καθίστασαν, τοὺσ ἕνδεκ’ ἄγοντεσ ἐπὶ τὰσ οἰκίασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 232:3)
εἶτα ταῦθ’ ὑμεῖσ ἀναδέξεσθ’ ὑπὲρ ὑμῶν πεπρᾶχθαι, καὶ τὰ τῆσ τούτων θρασύτητοσ καὶ πονηρίασ ἔργα πράωσ οἴσετε;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 239:2)
ἐν γὰρ τῇ τῆσ πονηρίασ ὑπερβολῇ τὴν ἐλπίδα τῆσ σωτηρίασ ἔχει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 7:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION